ชีวิตในโลกจอมปลอม 変装での生活
4.8
เขียนโดย kayakashi
วันที่ 27 มีนาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.14 น.
10 ตอน
2 วิจารณ์
15.22K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 10 กันยายน พ.ศ. 2559 21.39 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
9) blackness
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเดินเข้าไปในห้องที่ทะลุออกไปจะมีต้นไม้อยู่เต็มไปหมด พร้อมมองไปรอบๆอย่างเซ็งๆ"จะให้ตัดเถาวัลย์อย่างนั้นเหรอ!!ได้ เดี๋ยวจะทำให้ดูเองคอยดูเถอะ!!"ฉันเสกดาบออกมา ปรากฎดาบสีขาวรูปแบบโรมันขึ้นมา ตนใช้ตัดเถาวัลย์มากมายที่เลื้อยย้อยลงมาที่พื้น เเต่เเล้วตนกลับสะดุดรากไม้ที่หลุดพ้นพื้นขึ้นมา
คายากาชิ:เหวออ!!(คายากาชิล้มลงที่พื้นอย่างเเรง มือทั้งสองเหยียดไปข้างหน้าไถไปกับพื้น)อะไรกันเนี่ยไอของเเบบนี้
ฉันหัวร้อนก่อนสังเกตุได้ว่ามีบางอย่างลอยเข้ามาใกล้มือของฉัน มันช่างอบอุ่นซะเหลือเกิน สิ่งนั้นคือแฟรี่ ลักษณะเป็นแสงสีทองเหลืองอ่อนๆลอยไปลอยมา''ทำไมแฟรี่ถึงมาอยู่ในที่โกโรโกโสแบบนี้ได้ละเนี่ย''ฉันบ่นพึมพำพร้อมลุกขึ้นนั่ง ภาพตรงหน้าคือเหล่าแฟรี่มากมายเริ่มผุดออกมาจากพุ่มไม้
คายากาชิ:"พวกเทอมาอยู่ในนี้ได้ไงเนี่ย"พูดพลางช้อนร่างภูติขึ้นมา
"นั้นสินะครับ มันไม่น่าจะโผล่มาในที่แปลกๆแบบนี้ได้หรอก"เสียงที่คุ้นเคยโผล่ออกมาจากข้างหลัง
คายากาชิ:"เหวอออ"ฉันถอยไปอย่างเร็ว"อะไรกันจิบะเองเหรอ"ใช่แล้วหมอนี้คือผอบvipที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้เเถมมีลักษณะคล้ายหน้าตาของoriginal charecter(oc)ที่ฉันมักจิตนาการขึ้นมา
เเต่ยิ่งกว่านั้นคือไม่ใช่เเค่หน้าตาเเต่นิสัยเเละรูปร่างยังเหมือนกันอีก
จิบะ:"คร้าบบ ผมเอง มิราซึกิ จิบะคร้าบบ''จิบะยิ้มพร้อมตอบออกมา
"ปกติแล้วแฟรี่จะอาศัยอยู่ในที่สะอาดๆหรือไม่ก็ที่ๆเเหล่งพลังเวทย์ที่มีปริมาณมากๆนะครับการมาอยู่ในที่แบบนี้นี่ถือว่าสุดยอดเลย ที่นี้ต้องมีอะไรแอบแฝงเเน่นอนเลย"จิบะพูดยาวเหยียดแถมหันกลับมายิ้มให้อีก"เดี๋ยวลองถามพวกเขาให้ดีไหมครับ"หมอนั้นถามคำถามประหลาดๆขึ้นมา"อืม แล้วเเต่สิ ถ้าทำได้นะ"ฉันคิดสักพักจึงตอบรับออกไปเพราะพอมาคิดๆดูเเล้วจิบะที่ฉันคิดว่าเป็นตัวละครที่ถนัดเวทญ์มนต์ธาตุธรรมชาติการพูดกับแฟรี่คงไม่ใช่เรื่องแปลก
{ดวงดาวที่ไร้ซึ่งแสงของตัวเองจงขับขานเล่าเรื่องราวให้เหล่าเพื่อนดวงจันทร์เเละดวงอาทิตย์ฟัง เหล่าแฟรี่จงร่ายรำ และเล่าเรื่องราวเเสนวิเศษแก่เรา way up the fairy
}
จิบะท่องบทเวทย์มนต์พร้อมปรากฎสัญลักษณ์ดวงจันทร์ที่ล้อมรอบดวงอาทิตย์ที่มีดวงดาวซ้อนทับซึ่งเป็นวงเวทย์ขนาดใหญ่พอสมควร ไม่นานักเขาก็หันกลับมาพร้อมเเสงมากมายที่ไหลจากวงเวทย์ศู่ต้นไม้ใหญ่ตรงกลางห้อง"มาสเตอร์ สิ่งนี้แหละครับสิ่งที่ทำให้แฟรี่มารวมตัว"ซึ่งทิศทางที่มองนั้นชี้มาคือต้นไม้ใหญ่เเละ....ตัวฉัน!!!
คายากาชิ:''ห๋าาาา ทำไมฉันละ
จิบะ:"นั้นสินะครับ เรื่องนั้นเพราะมาสเตอร์มีพลังเวทย์เหลือเฟือเลยละครับ"
เมื่อหมอนั่นพูดบางอย่างขึ้นมา ในระหว่างที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเองเสียงฝีเท้าก้ดังขึ้น
"ทำเรื่องให้ประหลาดใจอีกแล้วสินะ"คาดิออนเดินเข้ามาในห้องพร้อมจ้องมองมาที่ฉัน
"จิบะอาจรู้เรื่องอยู่เเล้วเเต่จะอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับพลังของเธอ ส่วนน้องสาวเธอกลับมาปกติเเล้วดีที่ช่วยไว้ได้ทันน่ะนะ"คาดิออนอธิบายก่อนเริ่มเล่าบางสิ่งที่ทำให้อนาคตของฉันเปลี่ยนไป
[ครั้งนึงในอดีตโลกนี้ถูกสร้างขึ้นในมิติซึ่งผู้สร้างนั้นเป็นเทพที่เกิดจาก'ความปราถนา'ของเหล่าผู้คนเทพตนนั้นสร้างความสุขเเละความเศร้ามาให้ผู้คนพร้อมๆกันหมายความว่าถ้ามีคนนึงเป็นอะไรไปอีกคนจะไม่เป็นอะไรวันนึงมีหนุ่มคนนึงซึ่งเป็นผู่มาจากต่างแดนได้หลงเข้ามาในเมืองเขาได้ต่อสู้กับเทพเเละปิดผนึกความมืดในตัวของเทพเอาไว้ทำให้เมืองนี้พบเเต่ความดีเเต่หารู้ไม่ว่าเทพนั้นจะต้องมีความมืดและเเสงสว่างหล่อเลี้ยงร่างกายไว้คล้ายพลังชีวิตทำให้เทพนั้นตายจากไปโดยที่ยังไม่มีใครรู้ เด็กหนุ่มคนนั้นได้ถูกยกย่องเป็นวีรชนผู้กล้าหาญ ซึ่งวันนึงเด็กคนนึงตัดสินใจที่จะหาวิธีกลับไปที่โลกจริงๆของตนและสร้างเส้นทางมิติเชื่อมโลกนี้กับโลกที่เขาจากมา เทพผู้ตายจากไปจะวนกลับมามีชีวิตในอีก10ปีซึ่งนั้นหมายความว่าเทพนั้นจะไม่หายไปหากโลกนี้หากมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้จะดับสูญและอีกอย่างเทพตนนั้นจะไปเกิดในโลกอื่นก้ยังได้]''เทพนั้นก็คือเธอไงละKayakashi
'
'คาดิออนที่พูดคำนี้ขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจังทำให้ฉันเบิกตากว้าง"บ้าเหรอ ของแบบนั้น...ฝันกลางวันอยู่เหรอพวกนาย"ฉันพูดขึ้นพลางหัวเราะฝืดๆทั้งที่ที่หัวของฉันเริ่มมีความทรงจำจากที่อื่นเข้ามา''งั้นที่นายทำดีกับฉันครั้งเเรกก็เพราะเเบบนั้นเหรอคาดิออน"ฉันถามออกไปขระที่หน้าเริ่มมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา"ใช่เพราะเธอเป็นร่างที่เทพนั้นเลือกยังไงละ"สีหน้าของเขายังคงดูจริงจังต่อไป"แล้วนายละจิบะ นายเองก็ด้วยเหรอ"
จิบะ:"ถูกต้องแล้วละครับ ซึ่งผมก็คือสิ่งมีชีวิตรับใช้ของเทพตนนั้น"
คาดิออน:''ส่วนพวกแันคือผู้ศรัทธาในเทพ อ่าใช่อีกเรื่องนึงที่อยากจะบอกเพื่อความจริงที่เธอที่เป็นเทพจะต้องเลือกจะตัดสินใจ"
คายากาชิ:"อะไรอีกละ"
"เรื่องของblacknessน่ะ"
[blacknessน่ะเป็นสิ่งมีชีวิตมนสมัยที่เธอยังมีชีวิตเมื่อ10,000ก่อนเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังความมืดคล้ายกับเธอเเต่เจ้านั้นจะใช้พลังด้านลบของมนุษย์ออกมาผสมกับพลังของมันเพื่อควบคุมให้ทำร้ายผู้คนมากมาย ในช่วงที่เธอมีชีวิตมันยังไม่อันตรายเเต่พอเธอตายไปเท่านั้นเเหละมันเริ่มจะกินความมืดของผู้คนซึ่งมาจากภายในใจมากขึ้น เหล่าผู้ศรัทธาเทพที่ยังคงศรัทธาอยุ่บางคนเริ่มจะต่อสุ้เเละตายไปทีละคน แน่นอนตอนนี้เหลือฉันที่เป็นหัวหน้าผู้ศรัทธา]"เอาละมาเริ่มการพิพากาาของพระเจ้ากันเถอะKayakashiสิ่งนี้มันเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"
คายากาชิ:เหวออ!!(คายากาชิล้มลงที่พื้นอย่างเเรง มือทั้งสองเหยียดไปข้างหน้าไถไปกับพื้น)อะไรกันเนี่ยไอของเเบบนี้
ฉันหัวร้อนก่อนสังเกตุได้ว่ามีบางอย่างลอยเข้ามาใกล้มือของฉัน มันช่างอบอุ่นซะเหลือเกิน สิ่งนั้นคือแฟรี่ ลักษณะเป็นแสงสีทองเหลืองอ่อนๆลอยไปลอยมา''ทำไมแฟรี่ถึงมาอยู่ในที่โกโรโกโสแบบนี้ได้ละเนี่ย''ฉันบ่นพึมพำพร้อมลุกขึ้นนั่ง ภาพตรงหน้าคือเหล่าแฟรี่มากมายเริ่มผุดออกมาจากพุ่มไม้
คายากาชิ:"พวกเทอมาอยู่ในนี้ได้ไงเนี่ย"พูดพลางช้อนร่างภูติขึ้นมา
"นั้นสินะครับ มันไม่น่าจะโผล่มาในที่แปลกๆแบบนี้ได้หรอก"เสียงที่คุ้นเคยโผล่ออกมาจากข้างหลัง
คายากาชิ:"เหวอออ"ฉันถอยไปอย่างเร็ว"อะไรกันจิบะเองเหรอ"ใช่แล้วหมอนี้คือผอบvipที่โผล่มาจากไหนก็ไม่รู้เเถมมีลักษณะคล้ายหน้าตาของoriginal charecter(oc)ที่ฉันมักจิตนาการขึ้นมา
เเต่ยิ่งกว่านั้นคือไม่ใช่เเค่หน้าตาเเต่นิสัยเเละรูปร่างยังเหมือนกันอีก
จิบะ:"คร้าบบ ผมเอง มิราซึกิ จิบะคร้าบบ''จิบะยิ้มพร้อมตอบออกมา
"ปกติแล้วแฟรี่จะอาศัยอยู่ในที่สะอาดๆหรือไม่ก็ที่ๆเเหล่งพลังเวทย์ที่มีปริมาณมากๆนะครับการมาอยู่ในที่แบบนี้นี่ถือว่าสุดยอดเลย ที่นี้ต้องมีอะไรแอบแฝงเเน่นอนเลย"จิบะพูดยาวเหยียดแถมหันกลับมายิ้มให้อีก"เดี๋ยวลองถามพวกเขาให้ดีไหมครับ"หมอนั้นถามคำถามประหลาดๆขึ้นมา"อืม แล้วเเต่สิ ถ้าทำได้นะ"ฉันคิดสักพักจึงตอบรับออกไปเพราะพอมาคิดๆดูเเล้วจิบะที่ฉันคิดว่าเป็นตัวละครที่ถนัดเวทญ์มนต์ธาตุธรรมชาติการพูดกับแฟรี่คงไม่ใช่เรื่องแปลก
{ดวงดาวที่ไร้ซึ่งแสงของตัวเองจงขับขานเล่าเรื่องราวให้เหล่าเพื่อนดวงจันทร์เเละดวงอาทิตย์ฟัง เหล่าแฟรี่จงร่ายรำ และเล่าเรื่องราวเเสนวิเศษแก่เรา way up the fairy
}
จิบะท่องบทเวทย์มนต์พร้อมปรากฎสัญลักษณ์ดวงจันทร์ที่ล้อมรอบดวงอาทิตย์ที่มีดวงดาวซ้อนทับซึ่งเป็นวงเวทย์ขนาดใหญ่พอสมควร ไม่นานักเขาก็หันกลับมาพร้อมเเสงมากมายที่ไหลจากวงเวทย์ศู่ต้นไม้ใหญ่ตรงกลางห้อง"มาสเตอร์ สิ่งนี้แหละครับสิ่งที่ทำให้แฟรี่มารวมตัว"ซึ่งทิศทางที่มองนั้นชี้มาคือต้นไม้ใหญ่เเละ....ตัวฉัน!!!
คายากาชิ:''ห๋าาาา ทำไมฉันละ
จิบะ:"นั้นสินะครับ เรื่องนั้นเพราะมาสเตอร์มีพลังเวทย์เหลือเฟือเลยละครับ"
เมื่อหมอนั่นพูดบางอย่างขึ้นมา ในระหว่างที่กำลังครุ่นคิดอยู่นั้นเองเสียงฝีเท้าก้ดังขึ้น
"ทำเรื่องให้ประหลาดใจอีกแล้วสินะ"คาดิออนเดินเข้ามาในห้องพร้อมจ้องมองมาที่ฉัน
"จิบะอาจรู้เรื่องอยู่เเล้วเเต่จะอธิบายให้ฟังเกี่ยวกับพลังของเธอ ส่วนน้องสาวเธอกลับมาปกติเเล้วดีที่ช่วยไว้ได้ทันน่ะนะ"คาดิออนอธิบายก่อนเริ่มเล่าบางสิ่งที่ทำให้อนาคตของฉันเปลี่ยนไป
[ครั้งนึงในอดีตโลกนี้ถูกสร้างขึ้นในมิติซึ่งผู้สร้างนั้นเป็นเทพที่เกิดจาก'ความปราถนา'ของเหล่าผู้คนเทพตนนั้นสร้างความสุขเเละความเศร้ามาให้ผู้คนพร้อมๆกันหมายความว่าถ้ามีคนนึงเป็นอะไรไปอีกคนจะไม่เป็นอะไรวันนึงมีหนุ่มคนนึงซึ่งเป็นผู่มาจากต่างแดนได้หลงเข้ามาในเมืองเขาได้ต่อสู้กับเทพเเละปิดผนึกความมืดในตัวของเทพเอาไว้ทำให้เมืองนี้พบเเต่ความดีเเต่หารู้ไม่ว่าเทพนั้นจะต้องมีความมืดและเเสงสว่างหล่อเลี้ยงร่างกายไว้คล้ายพลังชีวิตทำให้เทพนั้นตายจากไปโดยที่ยังไม่มีใครรู้ เด็กหนุ่มคนนั้นได้ถูกยกย่องเป็นวีรชนผู้กล้าหาญ ซึ่งวันนึงเด็กคนนึงตัดสินใจที่จะหาวิธีกลับไปที่โลกจริงๆของตนและสร้างเส้นทางมิติเชื่อมโลกนี้กับโลกที่เขาจากมา เทพผู้ตายจากไปจะวนกลับมามีชีวิตในอีก10ปีซึ่งนั้นหมายความว่าเทพนั้นจะไม่หายไปหากโลกนี้หากมนุษย์หรือสิ่งมีชีวิตบนโลกนี้จะดับสูญและอีกอย่างเทพตนนั้นจะไปเกิดในโลกอื่นก้ยังได้]''เทพนั้นก็คือเธอไงละKayakashi
'
'คาดิออนที่พูดคำนี้ขึ้นมาด้วยสีหน้าจริงจังทำให้ฉันเบิกตากว้าง"บ้าเหรอ ของแบบนั้น...ฝันกลางวันอยู่เหรอพวกนาย"ฉันพูดขึ้นพลางหัวเราะฝืดๆทั้งที่ที่หัวของฉันเริ่มมีความทรงจำจากที่อื่นเข้ามา''งั้นที่นายทำดีกับฉันครั้งเเรกก็เพราะเเบบนั้นเหรอคาดิออน"ฉันถามออกไปขระที่หน้าเริ่มมีสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา"ใช่เพราะเธอเป็นร่างที่เทพนั้นเลือกยังไงละ"สีหน้าของเขายังคงดูจริงจังต่อไป"แล้วนายละจิบะ นายเองก็ด้วยเหรอ"
จิบะ:"ถูกต้องแล้วละครับ ซึ่งผมก็คือสิ่งมีชีวิตรับใช้ของเทพตนนั้น"
คาดิออน:''ส่วนพวกแันคือผู้ศรัทธาในเทพ อ่าใช่อีกเรื่องนึงที่อยากจะบอกเพื่อความจริงที่เธอที่เป็นเทพจะต้องเลือกจะตัดสินใจ"
คายากาชิ:"อะไรอีกละ"
"เรื่องของblacknessน่ะ"
[blacknessน่ะเป็นสิ่งมีชีวิตมนสมัยที่เธอยังมีชีวิตเมื่อ10,000ก่อนเป็นสิ่งมีชีวิตที่มีพลังความมืดคล้ายกับเธอเเต่เจ้านั้นจะใช้พลังด้านลบของมนุษย์ออกมาผสมกับพลังของมันเพื่อควบคุมให้ทำร้ายผู้คนมากมาย ในช่วงที่เธอมีชีวิตมันยังไม่อันตรายเเต่พอเธอตายไปเท่านั้นเเหละมันเริ่มจะกินความมืดของผู้คนซึ่งมาจากภายในใจมากขึ้น เหล่าผู้ศรัทธาเทพที่ยังคงศรัทธาอยุ่บางคนเริ่มจะต่อสุ้เเละตายไปทีละคน แน่นอนตอนนี้เหลือฉันที่เป็นหัวหน้าผู้ศรัทธา]"เอาละมาเริ่มการพิพากาาของพระเจ้ากันเถอะKayakashiสิ่งนี้มันเริ่มเคลื่อนไหวแล้ว"
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
4.8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
4.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ