ชีวิตในโลกจอมปลอม 変装での生活

 จากที่ฉันอธิบายกฎที่เพื่อนไม่รู้จัก ไม่นานนักเสียงประกาศอย่างเป็นทางการของแอดมิน/เจ้าของเกม ก็ดังขึ้น

แอดมิน:" ทุกคน วันนี้เป็นวันที่สดใสครับ แต่ว่า-ผมขอแจ้งให้ทราบว่าโลกที่ท่านอยุ่นั้นกำลังดับสูญครับ คุณทุกคนจะติดอยู่ในนี้รวมทั้งพวกทีมงานครับ เเต่ถ้าจะถามถึงพ่อเเม่ของพวกคุณพวกเราพาเขามาไว้ในอีกโลกครับ ขอให้ใช้ชีวิตอย่างสงบสุขครับ ทีมงานหวังว่าจะไม่เกิดเหตุการ์ณฆ่าตัวตายหรอกนะครับ"

เสียงที่เย็นเยียบทำให้บริเวณในเมืองเงียบไปก่อนจะมีเสียงเอะอะโวยวายดังขึ้นฉันที่ได้ยินเสยงประกาศได้เเต่นิ่งเงียบไป

นี่มันเรื่องบ้าอะไร!....เราต้องติดอยู่ในนี้เหรอแต่ว่า-เราไม่มีเวลามาเสียใจนิ ต้องใช้ชีวิตปกติให้ได้ยังไงโลกในตอนนี้ก็เหมือนกับอนิเมะเกมนั้นเเหละ..ปกติไว้ พั้น

ฉันเงยหน้ามองทุกคนที่อึ้งไปเเละความคิดเดียวที่คิดได้คือให้กำลังใจเท่านั้น เเต่ว่ากลับมรเสียงของแก้วแทรกมาก่อน "ทุกคน อย่ามัวเศร้าขนาดพั้นยังใจเเข็งได้เลยน้า เอาล่ะเรามาตั้งกิลกัน ทุกคนจะได้ไม่เหงาไงเป็นไงล่ะ ใบเตยความคิดนี้"

ใบเตย: "อืม ดี  ok!

เอาอย่างนี้เราต้องทำตัวให้เป็นปกติ เเล้วมาเริ่มชีวิตใหม่ที่เกมนี้กัน อย่างแรก:ต้องเปลี่ยนชื่อผู้เล่นก่อน ของเราเป็นnuya

อย่างที่สอง: เริ่มตั้งกิลกัน รวมกิลของแก้วที่มีเบ็นซ์มารวมกับฉันไงล่ะ"

ฉันได้ยินอย่างนั้นเเล้วพยักหน้าอย่างมั่นใจเพราะชื่อของฉันนั่นได้สลักเป็นผู้เล่นนานเเล้ว

ฉัน:เราไม่ต้องเปลี่ยนสินะ ใบเตย ก้ตอนที่ดาวโหลดข้อมูลชื่อจริงๆมันติดมากด้วยอ่ะ ได้สินะ"

ใบเตย:"อือ"

หลังจากที่ทุกคนจัดการทุกอย่างเสร็จก็ออกเดินทางเราในนามkayakashiนั้นในตอนนี้ไม่ได้ต่อสู้เพียงคนเดียวอีก ฉันยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ขณะเดินตามหลังคนอื่น เเต่สิ่งเดียวที่ไม่เปลี่ยนไปคือการเป็นผู้นำของฉัน ฉันเดินแหลมองน้องสาวที่พูดคุยกับ kuma(มีน)ซึ่งอยู่ในกิลของชะพลู(kisoku)ที่เจอกันระหว่างทางฉันมองตรงไปข้างหน้าอีกครั้งตรงหน้าคืออาคารเทาว์เวอร์ขนาดกลางที่มีสามชั้นอยู่ได้อย่างส่วนตัว พวกเราทำการฦออาคารกับเจ้าของที่ดิน(ผู้คนของดินเเดน) 

Kayakashi(punch):"งั้นเราจะไป-หา-ของกินมาให้นะ"

ฉันพูดตะกุกตะกักเมื่อรู้สึกเหมือนตัวเองจืดจางและอยากได้รับความสนใจ

Kayakashi:" งั้น-..ไปนะ!

ฉันวิ่งออกไปด้วยความเร็วก่อนที่ทุกคนจะหันมา "เอ๋~kayakashiไปซื้อของเหรอ"

ที่นี้มันฉันเดินมาที่กลางตลาดของมากมายมี่ทั้งของคาว สุก ดิบ น่าอร่อยไปหมด ในขณะที่ฉันกำลังเดินเล่นเสียงระเบิดก็ดังขึ้น

ตูม...