สำหรับชั้นแกคือเพื่อนแท้ 2

ในบรรดามะหมาของชั้นทั้งหมด ก็มีเจ้าแตงไทยที่ไม่ค่อยถูกกับมะหมาตัวอื่นในบ้านมากนักโดยเฉพาะกับไอ้บูม มีวันหนึ่งที่ครอบครัวของชั้นจะไปข้างนอก นึกห่วงเจ้าแตงไทยมากๆ เลยเอามันเข้ามาล่ามโซ่ไว้ในบ้านด้วยความไว้ใจ
ระหว่างนั้น...
แตงไทย : โอ๊ย ไม่ไหวแล้วปล่อยแม่ง ตรงนี้ล่ะ
และแล้วเจ้าแตงไทยก็ปล่อยออกมา
ตามสัญชาตญาณของมะหมานั้นย่อมกลัวความผิดอยู เรื่องนี้จริงเลยคะ คอนเฟิร์ม!
แตงไทย : ทำไงดีถ้าแม่กับพ่อหรือพี่P รู้ล่ะก็เราโดนตีแน่ ทำไงดี ทำไงดี
และแล้วเจ้าแตงไทยก็คิดออก
พอชั้นและครอบครัวกลับมาบ้าน
แม่ : แตงไทยเป็นเด็กไหมจ๊ะวันนี้
แตงไทย : อ่าฮะ
เมื่อแตงไทยถูกปล่อยออกนอกบ้านแล้วมันก็รีบโกยสี่ขาหนีทันที
แม่ : แตงไทยแปลกๆแฮะ
พี่P : ไม่รู้สิแม่ หนูไปนอนก่อนนะ ง่วงจังหาววว
ทันใดนั้นคุณแม่ก็เหลือบไปเห็นผ้าขี้ริ้วที่บริเวณที่เจ้าแตงไทยมันนอนอยู่ แม่ลองเอาเท้าไปเขี่ยดู
แจ๊คพอตแตก นั่นมันอึของไอ้แตงไทยนั่นเอง!! 
แม่ : ไอ้แตงไทยยยยยยย!!!!!!!!!!
นับจากนั้นแตงไทยก็ไม่ได้รับอนุญาติเข้ามาในบ้านอีกนาน....
เจ้าแตงไทยเป็นมะหมาที่มีเชื้อหลังอานทีชอบหนีเที่ยว ความสามารถพิเศษของมันก็คือ...กระโดดข้ามกำแพงและปีนหลังคา มันคือปัญหาอันน่าปวดตดที่สุด และหลายๆครั้งที่มันปีนหลังคาแล้วโดดออกมาเกือบตัดหน้ารถมอ'ไซต์มาแล้ว ชั้นกับแม่พยายามหาทางแก้หลายทางทั้งพยายามก่อกำแพงให้สูงขึ้นเจ้าซุปเปอร์หมานินจาก็ยังสามารถกระโดดปีนขึ้นกำแพงได้อย่างชิวๆ เมื่อคิดๆหลายอย่างแล้วก็ได้ข้อสรุปว่าควรจะปล่อยมันออกไปลั้นล้านอกบ้าน เพื่อที่มันจะได้ไม่กระโดดปีนกำแพงหนี เมื่อเข้าบ้านแล้วก็จับมันเข้ากรงในทันที