พันธนาการแห่งรัก ' แมรี่ '

          แมรี่เป็นหญิงสาวที่งดงามดั่งเทพธิดาและความงาม
ของเธอทำให้ชายหนุ่มมากมายหมายปอง แมรี่ไม่ได้
เหลียวแล ชายหนุ่มเหล่านั้นเลยซึ่งก็เพราะแมรี่มีคำสาบ
ที่ติดตัวตั้งแต่ชาติภพที่แล้วนั่นก็คือคนที่เธอรัก
จะจากเธอไปจนหมดสิ้นทั้งครอบครัว เพื่อนพ้อง
และคนรัก แมรี่จึงอยู่โดดเดี่ยวในบ้านกลางป่าใหญ่
เพียงลำพัง อยู่มาวันหนึ่งมีชายหนุ่มเป็นพ่อค้า
เดินทางมาจากดินแดนอันไกลโพ้นได้เดินทาง
ผ่านบ้านของแมรี่
          " มีใครอยู่ไหม! ข้าเดินทางมาจากที่ไกลแสนไกล
กระหายน้ำนักได้โปรดช่วยแบ่งน้ำให้สักนิดได้หรือไม่ "
          " ได้สิคนกันเองทั้งนั้น "   แมรี่เดินออกมาจาก
บ้านของเธอพร้อมกับถุงใส่น้ำ แรกเห็นใจของธีโอ
ก็กลายเป็นของแมรี่ไปซะแล้ว
          " เจ้าช่างงามทั้งกายและใจเสียจริงเพียงแค่สบตา
ในใจของข้าก็เป็นสุขเหลือเกินข้าตกหลุมรักเจ้าแล้วหรือนี่ "
          " คงไม่ใช่หรอกท่าน ท่านก็แค่ปลาบปลื้มในน้ำใจของข้า
ก็เท่านั้น "
 
          " ถ้าอย่างนั้นเจ้าคอยดูว่านี่คือความรักจากใจข้า "
ตั้งแต่บัดนั้นธีโอก็ตั้งหลักปักฐานอยู่ในป่าใหญ่
          " อรุณสวัสดิ์. "   ธีโอกล่าวทักทายแมรี่ตั้งแต่เช้าตรู่
          " อรุณสวัสดิ์."  แมรี่ตอบธีโอ   
          " ข้ายังไม่รู้จักชื่อของเจ้าเลยสาวน้อยใจอารี
ข้ามีนามว่าธีโอ "
          " แมรี่ "
          " ฟืนยังไม่ได้ผ่าให้ข้าช่วยนะ "
          " ไม่เป็นไร."
          " อย่าเย็นชากับข้านักเลย ข้าอยากช่วยเจ้า 
ตามจริง "
ไม่ว่าจะกี่เช้ากี่ค่ำธีโอก็ยังแบกหน้ารวบรวมความกล้า
ครั้งแล้วครั้งเล่าเพื่อมาหาแมรี่ แม้แมรี่จะรู้สึกดี
กับธีโอ แต่ก็มิอาจจะรับความรักนี้ได้ เพราะแมรี่
ไม่ต้องการให้ผู้ใดมาสังเวยชีวิตเพื่อตนอีกแล้ว
แต่ธีโอก็ไม่ยอมแพ้แม้จะเจ็บปวดทุกครั้ง
ที่ถูกปฏิเสธ.พยายามทำให้แมรี่จนในที่สุด
แมรี่ก็รักผู้ชายคนนี้อย่างสุดหัวใจ
และตัดสินใจเอื่อนเอ่ยความรู้สึกของเธอ
ให้ธีโอได้รับรู้ แมรี่และธีโอครองรักกัน
อย่างมีความสุข แต่...เหตุไฉนความสุขของ
ทั้งสองคนนี้ถึงสั้นเหลือเกิน ธีโอได้พลัดตก
จากหุบเขาและสิ้นใจลงในขณะที่เขากำลังหาของป่า
          " แมรี่! ธีโอพลัดตกจากหุบเขาตายไปเสียแล้ว "
ชาวบ้านที่ไปพบร่างไร้วิญญาณของธีโอนำข่าว
ที่เลวร้ายมาบอกแมรี่
          " อันนะ! เป็นความจริงรึ "  น้ำเสียงที่เค้นออกมาจากลำคอของแมรี่ฟังดูสั่นเครือ
          " ตามข้ามาสิ "   ชาวบ้านพาไปยังที่ ที่ธีโอหลับไหลอยู่
          " ธีโอ...ลืมตาสิ "   หยาดน้ำใสๆไหลจากดวงตาของแมรี่
หยดแล้วหยดเล่าและไม่มทีท่าว่าจะหยุดลงง่ายๆ    
          " ข้า...ข้าได้เห็นกระจ่างแล้วว่าท่านรักข้า
...มากแค่ไหน แต่ท่านทราบหรือไม่ว่าครานี้ข้ารักท่าน
จนสุดหัวใจแล้วเช่นกัน ฉะนั้น...ลืมตาสิธีโอ "
แมรี่ได้แต่พร่ำเพ้อแล้วกอดร่างไร้วิญญาณของธีโอ
อยู่อย่างนั้นโดยไม่ไหวติงไปไหน
แมรีได้พบธีโอทุกวันแต่ในสภาพที่มีดินกลบหน้า
ในระหว่างทางกลับจากสุสานของธีโอ
แมรี่ได้นั่งอยู่ใต้ร่มไม่ใหญ่ซึ่งเป็นที่ที่เธอกับ
ธีโอจะมานั่งรับลมคุยกัน  
        "  ลูกช่างถูกเคราะห์กรรมซัดแรงนัก "
นักบวชผู้อวุโสเหมือนมีญาณบอกเหตุได้ล่วงรู้
ถึงเรื่องแมรี่ที่เธอประสบพบมา
          " ท่านนักบวช เหตุใดลูกต้องมาเจอ
เรื่องโหดร้ายเช่นนี้ด้วย