อยากลืมว่าเป็นเพื่อนเธอ...
8.0
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ สวัสดีค่ะรีดเตอร์ทุกคนนะคะ วันนี้ไรเตอร์จะมาเล่าชีวิตของเพื่อนไรเตอร์คนหนึ่ง....ไรเตอร์ก็ไม่มีอะไรมาก ไปอ่านกันเลยนะคะ ^_^||
เราชื่อนุกนะ คือวันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเราเอง
..ตอนนี้เรามีแฟนชื่อเจมส์ เค้าเป็นร่าเริง เวลาที่เราอยู่กับเค้า เค้าก็ทำให้เรายิ้มได้ เค้าชอบเปิดเพลงให้เราฟังผ่านโทรศัพท์ ตอนงานวันเกิดเราเพื่อนๆของชั้นก็ไปกันหมด รวมถึงเค้าด้วย ขณะที่ทุกคนกำลังกินอาหารกันอย่างอร่อย เค้ากับเพื่อนของประมาณ 2-3คนก็ไม่เข้ามา คงเขินเพื่อนๆล่ะสิ เพื่อนๆของชั้นเรียกเค้าเข้ามา เค้าก็ไม่ยอม แม่ของชั้นได้ยินดังนั้น จึงเรียกเค้าเข้ามา ตอนนั้นเสียงโห่แซวของเพื่อนดังลั่น เค้าเดินเข้ามาถึงประตูบ้าน พอถึงเวลากินเค้ก ชั้นก็ต้องเดินไปให้เค้า
หลายเดือนต่อมา ความรักของเราที่เคยหวานๆก็จืดลงเรื่อยๆ เวลาที่ชั้นถามอะไนเค้าไป ก็มักจะตอบกลับมาว่า 'เออ' ซึ่งคำๆนั้น เราก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ แต่ก็ทนๆฟังไป เพื่อไม่ให้ความรักของเรามันพังลง
. ต่อมาเรื่อยๆ ก็มีการจัดเทศกาลงานไหม พวกเราก็เลยชวนกันไปเดินเล่นซื้อของ แต่เจมส์เค้าไปกับเพื่อนๆของเค้าอีกกลุ่มหนึ่ง . ขณะที่พวกเรากำลังเดินไปอยู่นั้น ก็มีคนทั้งชั้นขึ้นว่า 'นุกๆๆ ชอบไอ่นิกมั๊ย'คำถามนั้น เป๊นคำถามที่ถามเล่นๆ ชั้นม่ตอบแต่ทำท่าไอเลิฟยูให้เค้า เจมส์เห็นดังนั้นก็นิ่ง คืนวันนั้น เค้ามาขอเลิกเรา คงเป็นเรื่องนิกมันมั้ง เราที่เก็บอาการไม่อยู่จึงตอบออกไปว่า 'เออ เลิกก็เลิก'
ตั้งแต่วันนั้นมา เจมส์ก็มีแฟนใหม่ แต่ต่างจากเรา ที่ยังไม่มีใครเลย เราเคยคิดว่า 'ถ้าเป็นไปได้ เราจะไม่รักกับเพื่อนแบบนี้เลย ถ้าเกิดรู้ว่าทำแล้วมันเหมือนเสียเพื่อนไปคนหนึ่ง ' แต่ทุกๆวันที่เราเจอกันที่โรงเรียนก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย แถมไม่กล้าสบตาอีก แต่เราชินแล้วแหละ ...เราอ่ะ อยากลืมนะ อยากลืมว่าเป็นเพื่อนเธอไงล่ะ
เม้น! เม้น! เม้น! พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส ::>_<::
เราชื่อนุกนะ คือวันนี้เราจะมาเล่าเรื่องของเราเอง
..ตอนนี้เรามีแฟนชื่อเจมส์ เค้าเป็นร่าเริง เวลาที่เราอยู่กับเค้า เค้าก็ทำให้เรายิ้มได้ เค้าชอบเปิดเพลงให้เราฟังผ่านโทรศัพท์ ตอนงานวันเกิดเราเพื่อนๆของชั้นก็ไปกันหมด รวมถึงเค้าด้วย ขณะที่ทุกคนกำลังกินอาหารกันอย่างอร่อย เค้ากับเพื่อนของประมาณ 2-3คนก็ไม่เข้ามา คงเขินเพื่อนๆล่ะสิ เพื่อนๆของชั้นเรียกเค้าเข้ามา เค้าก็ไม่ยอม แม่ของชั้นได้ยินดังนั้น จึงเรียกเค้าเข้ามา ตอนนั้นเสียงโห่แซวของเพื่อนดังลั่น เค้าเดินเข้ามาถึงประตูบ้าน พอถึงเวลากินเค้ก ชั้นก็ต้องเดินไปให้เค้า
หลายเดือนต่อมา ความรักของเราที่เคยหวานๆก็จืดลงเรื่อยๆ เวลาที่ชั้นถามอะไนเค้าไป ก็มักจะตอบกลับมาว่า 'เออ' ซึ่งคำๆนั้น เราก็ไม่ค่อยชอบมันเท่าไหร่ แต่ก็ทนๆฟังไป เพื่อไม่ให้ความรักของเรามันพังลง
. ต่อมาเรื่อยๆ ก็มีการจัดเทศกาลงานไหม พวกเราก็เลยชวนกันไปเดินเล่นซื้อของ แต่เจมส์เค้าไปกับเพื่อนๆของเค้าอีกกลุ่มหนึ่ง . ขณะที่พวกเรากำลังเดินไปอยู่นั้น ก็มีคนทั้งชั้นขึ้นว่า 'นุกๆๆ ชอบไอ่นิกมั๊ย'คำถามนั้น เป๊นคำถามที่ถามเล่นๆ ชั้นม่ตอบแต่ทำท่าไอเลิฟยูให้เค้า เจมส์เห็นดังนั้นก็นิ่ง คืนวันนั้น เค้ามาขอเลิกเรา คงเป็นเรื่องนิกมันมั้ง เราที่เก็บอาการไม่อยู่จึงตอบออกไปว่า 'เออ เลิกก็เลิก'
ตั้งแต่วันนั้นมา เจมส์ก็มีแฟนใหม่ แต่ต่างจากเรา ที่ยังไม่มีใครเลย เราเคยคิดว่า 'ถ้าเป็นไปได้ เราจะไม่รักกับเพื่อนแบบนี้เลย ถ้าเกิดรู้ว่าทำแล้วมันเหมือนเสียเพื่อนไปคนหนึ่ง ' แต่ทุกๆวันที่เราเจอกันที่โรงเรียนก็แทบจะไม่ได้คุยกันเลย แถมไม่กล้าสบตาอีก แต่เราชินแล้วแหละ ...เราอ่ะ อยากลืมนะ อยากลืมว่าเป็นเพื่อนเธอไงล่ะ
เม้น! เม้น! เม้น! พลีสสสสสสสสสสสสสสสสส ::>_<::
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ