LOVE ME รักนะ ตาเงียบ

 
กริ้งๆๆ!!! เสียงนาฬิกาเรือนน้อยที่ตั้งอยู่บนเตียงข้างๆสาวน้อยน่ารักที่กำลังนอนคลุมโปงอยู่ " โว้ยยยย ดังหาพี่!!" เด็กสาวตะโกนออกไปด้วยความโมโหพร้อมเอามือปัดนาฬิกาตกพื้นไป ดูเหมือนเธอจะนึกอะไรบางอย่างออก จึงได้รีบลุกขึ้นจากเตียงเเละวิ่งลงบันไดไปทันที(อย่าลอกเลียนเเบบนะเด็กๆ55)"โถ่เว้ย ไม่ทันซะได้" เธอสบถออกมาเล็กน้อย " นี่อะไรน่ะ" เธอหยิบเเผ่นกระดาษเเผ่นหนึ่งขึ้นมา " ถึงเฟิร์นลูกรัก เนื่องจาก พ่อกับเเม่จะไปดินเนอร์นานหน่อย อาจจะไม่ได้กลับมาประมาณ1ปีเลย (ดินเนอร์ที่ฝรั่งเศษจ๊ะลูก) เพราะงั้นดูเเลตัวเองดีๆนะจ๊ะ จะมีลูกพี่ลูกน้อง มาอยู่กับเฟิร์นด้วยนะ ดูเเลเขาดีๆละ จาก เเม่เเละพ่อ..." เธอเงิบนิดๆกับจดหมายเเผ่นนั้นก่อนจะวางมันลงที่โต๊ะ เเละเดินกำหมัด ขึ้นห้องนอนไป " ..... อีกเเล้ววว!!!!!!" เฟิร์นตะโกนออกมา"ไม่ว่าจะกี่ชาติ ก็ทิ้งหนูอยู่คนเดียวตลอดบ้าไปเเล้ววว!!!~" เธอล้มตัวนอนบนเตียง " หงุดหงิดชะมัด ให้ตายเหอะ ไปอาบน้ำดีกว่า บ่นไปก็ไม่ได้อะไร " เฟิร์นลุกขึ้นจากเตียงพร้อมหยิบผ้าขนหนูเเละเดินเข้าห้องน้ำไป
            
ซู่ๆๆ!! เสียงน้ำไหลออกมาจากฝักบัว  กิ๊งก๊องงง~ "ใครมันมากดออดตอนนี้วะ คนกำลัง อาบน้ำอยู่" เฟิร์นบ่นขึ้นมา พร้อมเช็ดตัว ใส่เสื้อผ้า เเละ รีบวิ่งลงบันไดไปเปิดประตูให้คนที่อยู่หน้าประตู  "มาเเล้วค่ะ(จะกดอะไรหนักหนา)"
เฟิร์นเปิดประตูออกมาก็พบว่า มีเด็กผู้ชายผิว สีเเทน ผมยุ่งเหยิง เเต่งตัวเซอๆดูไปดูมาเขาก็เท่นิดๆ ทำเอาเฟิร์นยืนเอ๋อหน้าประตู ตาไม่กะพริบเลยซักครั้งเดียว"เฮ้ จะยืนเอ๋ออีกนานปะ เเขกมาเนี้ย ไม่รู้จักต้อนรับเอา่ซะเลย " ผู้ชายคนนั้นพูดออกมา พร้อมยักคิ้วให้เฟิร์นนิดๆ(มันมาอารมณ์ไหนวะ) " นายเป็นเเขกเหรอ โทษทีที่นี่ไม่รับเเขกรับเเต่คนไทย เข้าใจปะคะ?" เฟิร์นกวนใส่ผู้ชายคนนั้น พร้อมปิดประตูอัดหน้าผู้ชายคนนั้น....
 
ขอค้างไว้เพียงเท่านี้ ติดตามตอนต่อไปนะคะ ><