เรื่องหลอนๆของเด็กๆ

เช้าวันหนึ่ง ขณะที่ฉันเเละลูกนั่งอยู่ที่ห้องครัว ลูกสาวของฉันพูดขึ้นว่า
" เเม่ขา หมาป่าสีขาวไม่ได้ชั่วร้าย เขาเป็นมิตรกับเรา "
           ลูกสาวของฉันพูดขึ้นเพราะว่าเเกเข้าใจว่าเสียงโครกครากในท่อน้ำของห้องครัว  
   คือเสียงหมาป่าสีขาว เเต่พอฉันได้ยินก็จึงปลอบให้หายกลัว
" ใช่จ้ะลูก! หมาป่าสีขาวคอยปกป้องเรา มันเป็นมิตรกับเรา "
เเต่ลูกสาวก็พูดว่า
.
.
.
.
.
.
.
.
" อย่างน้อยก็ไม่น่ากลัวเท่าผู้ชายที่คลานอยู่ที่พื้น เเล้วก็มายืนข้างๆเตียงหนูด้วย "
คำพูดของลูกที่เปล่งออกมาทำให้ฉันถึงกับอึ้ง
ทำอะไรไม่ถูก จนต้องทำตัวเเข็ง หน้าซีดเป็นไข่ต้มทานอาหารเช้ากลับลูกไปทั้งๆอย่างนั้น