Hide and Seek เรื่องเล่าในคืนวันหนึ่ง
เขียนโดย mellrow
วันที่ 22 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 15.41 น.
แก้ไขเมื่อ 5 มีนาคม พ.ศ. 2558 15.55 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) มิกกี้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความฉันเป็นคนที่มีสัมผัสพิเศษอยู่แล้ว(ESP) แต่ฉันก็ยังคงอยากลองเล่นเกมนี้อยู่ดี ฉันเลยลองเล่นเกมนี้ที่บ้านของตายายตอนฉันไปเยี่ยมบ้านของท่าน (พวกท่านอาศัยในวัดพุทธเหมือนบ้านบนเกาะ และฉันมักจะได้ลูกประตำและยันต์มาเสมอ)
แต่เพราะที่นั่นมันไม่มีอ่างอาบน้ำ ฉันเลยวางถังน้ำและตุ๊กตาไว้ที่สนามหน้าบ้าน
พอฉันกำลังจะซ่อน หมาที่อยู่ในสวนก็เริ่มเห่าอย่างบ้าคลั่ง! แล้วมันก็วิ่งหนีไปเหมือนกับมันกำลังหวาดกลัวอะไรบางอย่าง
สักพักหนึ่ง.. ฉันก็ได้ยินเสียงสะท้อนของฝีเท้าก้องกังวานไปทั่วบ้าน.. แล้วมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าประตูห้องที่ฉันซ่อนอยู่ และ..
“เปิดประตูเดี๋ยวนี้! เธออยู่ในนั้นใช่มั้ย! ฉันรู้ว่าเธออยู่ในนั้น! ออกมาเดี๋ยวนี้!”
เสียงดังเพราะกับประตูที่โดนเขย่าราวกับมันกำลังจะพัง!
ฉันมีลูกประคำ แต่ฉันเป็นคาทอลิก ฉันเลยสวดมนต์ถึงพระเจ้าแล้วสาดเกลือและถั่วแดงราวกับคนบ้า (เชื่อว่าถั่วแดงเองก็มีความสามารถในการไล่วิญญาณ)
แล้ว “ใครคนหนึ่ง” ข้างนอกประตูนั่น ดูเหมือนจะเริ่มโมโห แล้วตะโกน
“ของแบบนั้นทำอะไรฉันไม่ได้หรอก เปิดประตูบ้าๆนี่ซะ!”
อา.. ฉันคิดว่าฉันจะตายเสียแล้ว แต่ก็ได้พี่ของฉันมาช่วยไว้ได้
ฉันขอบอกเลยว่านี่เป็นประสบการณ์ที่น่ากลัวจริงๆ ได้โปรดอย่าทำอะไรแบบนี้เลยนะ ถ้าคุณมีสัมผัสพิเศษเหมือนฉัน !
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ