(Fic BM) Trap

 
"ทำไมเจ้าชายต้องทำ? ทำแล้วจะมาม่อนกลับมาหาเจ้าชายรึไง?" ชายหนุ่มผมทองนามเบลเฟกอลโต้เถียงกับศัตรูในใจ
 
ศัตรูที่จู่ๆ ก็กระซิบถ้อยคำเสนอแสนเจ็บปวดให้โดยที่ตัวเขาไม่รู้สักนิดว่ามันเข้ามาในหัวได้อย่างไร หรือแม้กระทั่งว่ามันเป็นเสียงของใครกันแน่
 
"ถ้าไม่ทำ....มาม่อนก็จะตายจริงๆ ?" เจ้าชายแห่งวาเรียลดเสียงสลดลงเมื่อรู้ว่าข้อเสนอได้ไปเอี่ยวกับด้ายชีวิตใครบางคน ก่อนจะเปลี่ยนเป็นกร้าวเหมือนก่อน
 
"อย่ามาหลอกเจ้าชายให้ใส่เขาเลย!! แกน่ะเป็นใคร?!" เขาคว้ามีดคู่กายออกมา แต่ในมือของเขากลับว่างเปล่า
 
ผู้ที่ขึ้นชื่อว่าอัจฉริยะมองมือตนนิ่ง ก่อนจะเข้าใจว่าสถานการณ์เป็นยังไง แต่ก่อนอื่นคงต้องเปลี่ยนจาก 'ศัตรู' เป็น 'พรายกระซิบ' เสียก่อน
 
"ชิชิชิ โชคดีที่เจ้าชายแอบอ่านหนังสือของมาม่อนนิดหน่อย ตอนนี้เข้าใจล่ะ" เบลเฟกอลฉีกยิ้มเป็นรางวัลให้ความฉลาดของตัวเอง
 
การที่เขาไม่สามารถรับรู้ได้ว่าคนที่กระซิบข้อเสนอให้นั้นคือใคร มาจากไหน ได้ยังไง? และการที่เขาไม่สามารถทำร้ายมันได้ นั่นก็คงเพราะมันคือส่วนลึกๆ ของใจบอกให้ทำกระมั้ง?
 
เพราะในใจลึกๆ แล้วห่วง
 
ยังรัก
 
แต่ถูกส่วนความมีเหตุผลแย้ง
 
ความรู้สึกมันเตือน แต่หลักการมันเมิน
 
เมินมาตลอดจนลึกๆ ของใจมันทนไม่ได้
 
"อย่างนี้คือภาพมายาที่คนปกติสามารถสร้างได้ในสถานการณ์บีบบังคับใช่ไหมมาม่อน?" ชายหนุ่มเอ่ย
 
"......." แต่กลับไม่มีเสียงตอบรับอีกจากพรายกระซิบที่เพิ่งป่วนเมื่อครู่
 
"ผิดหรือถูก เจ้าชายก็คืออัจฉริยะ ชิชิชิ"
 
"แต่ตอนนี้เจ้าชายเริ่มสับสนอีกแล้วล่ะ......."
 
"เจ้าชายอยากให้มาม่อนรอดปลอดภัย อยากอยู่กับมาม่อน แต่เจ้าชายจะไม่ได้อยู่กับมาม่อน"
 
"เจ้าชายต้องไม่รักมาม่อน เจ้าชายต้องไปรักคนอื่นแทน"
 
มือที่หยาบกว่าที่คิดบีบเข้าหากัน จะทำยังไงดี จะทำยังไงดี? มือทั้งสองกำและคลายออกหลายครั้งหลายครา หากอยากให้คนที่รักปลอดภัยต้องไปรักคนอื่นแทน แต่ถ้ารักคนที่เรารักคนนั้นล่ะก็....ความสุขก็จะเป็นได้แค่น้ำแข็งที่ไม่นานก็ละลายหายไป
 
คิดไปคิดมา จู่ๆ คำพูดสมัยก่อนก็ผุดขึ้นมา
 
'เพื่อน?'
 
'ใช่!! เจ้าชายอยากเป็นเพื่อนกับมาม่อน'
 
'ฉันบอกแล้วไงว่าฉันไม่อยากได้ความผูกพันธ์ มันจะทำให้ฉันขาดทุนเรื่อยๆ '
 
'ขาดทุนยังไงกันล่ะ? กำไรต่างหาก'
 
'นายคงไม่เข้าใจ เบล....ยิ่งเป็นเพื่อนกันนานเท่าไหร่ก็ยิ่งขาดทุน'
 
'มาม่อนต่างหากที่ไม่เข้าใจว่ามันได้กำไร!'
 
'แต่เพื่อนไม่ใช่กำไรสำหรับนักฆ่าหรอก'
 
'แต่เจ้าชายคือเจ้าชาย'
 
'เฮ้อ......วันหนึ่งนายจะรู้ว่าถ้านายไม่เป็นเพื่อนกับฉัน จะทำให้นายมีความสุขมากกว่า'
 
ใช่....ถ้าเบลเฟกอลไม่เป็นคู่หู ไม่เป็นเพื่อน ไม่รักมาม่อนตั้งแต่แรก ชายหนุ่มคงไม่ต้องมานั่งทุกข์กุมขมับเลือกเส้นทางแสนเจ็บปวดทั้งสองนี้หรอก ป่านนี้ถ้าเขาไม่รู้จักเธอคงไม่มีอะไรเกิดขึ้น มาม่อนก็มีความสุขกับการเก็บเงิน ส่วนเขาก็คงใช้ชีวิตขี้เกียจชิวๆ เดี๋ยวเชือดคน เดี๋ยวไปกินซูชิ
 
แต่ถ้าเป็นอย่างนั้นเขาคงเป็นผู้ชายที่โดดเดี่ยวน่าดู......
 
"เจ้าชายจะเลือกทางให้มาม่อนปลอดภัยนะ เจ้าชายเชื่อว่ามาม่อนจะมาหาเจ้าชาย" เบลเฟกอลยิ้มสมเพชตัวเองนิดๆ
 
กลับกลายเป็นว่า เทพนิยายเรื่องนี้ เจ้าหญิงต้องเป็นฝ่ายดิ้นรนมาหาเจ้าชายเองสินะ....
 
 
"รุ่นพี่~ ผมถอดหัวกบออกได้ไหมอ่า หน้าร้อนที่ญี่ปุ่นมันร๊อนร้อน" ชายหนุ่มผมเขียวส่งสายตาอ้อนมาให้ก่อนจะเข้ามาซบแขนของอีกฝ่าย
 
"ออกไปเดี๋ยวนี้เลยไอหัวกบ!!" ว่าแล้วมือของเบลเฟกอลก็กุมหัวเขียวๆ นั่นไว้ ก่อนจะเหวียงวัตถุที่กำลังลวนลามเข้าออกไป
 
"เหวียงผิดหัวแล้วคร้าบรุ่นพี่" เสียงยียวนดังมาจากอีกด้านหนึ่งของชายหนุ่มผมทอง ทำให้เขาต้องหันควับไป แต่แล้ว....
 
"เออ.....ขอโทษนะคะ ทั้งสองคนเป็นพี่น้องกันรึเปล่าคะ?..." หญิงสาวเอเชียในชุดนักเรียนเอ่ยอย่างกล้าๆ กลัวๆ หน้าแดงก่ำจนเห็นได้ชัด
 
"ผมกับเจ้าชายตกกระป๋องเป็นแฟนกันครับ" ฟรานหัวกบตอบกลับทันทีพร้อมชี้นิ้วไปที่เบลเฟกอล ไม่ทันไร สาวน้อยที่เข้ามาถามทั้งสองนั้นก็วิ่งกลับไปหากลุ่มเพื่อน แน่นอนว่าตามมาด้วยเสียงกรี๊ดเล็กน้อย....
 
"เจ้าชายกับกบเน่าอย่างแกเป็นแฟนกันตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่ทราบ?" เบลเฟกอลเตรียมมีดเงินลายสวยขึ้นมาเชือดกบเบื้องหน้า เส้นเอ็นปูดขึ้นมาจนอีกฝ่ายเห็นแล้วอดยั่วให้โกรธต่อไม่ได้
 
"ก็การกระทำของรุ่นพี่มันบอกชัดๆ ว่ารุ่นพี่อยากเป็นแฟนกับผม โอ๊ย!!" ฟรานร้องออกมาตามพิธีเมื่อปลายแหลมคมปีกเข้าที่ต้นแขน
 
"หึ! เจ้าชายไม่อยากเสียเวลากับกบเน่าหรอก เดี๋ยวเจ้าหญิงซูชิจะรอเจ้าชายแย่" ว่าแล้วชายหนุ่มก็เร่งฝีเท้าโดยทิ้งหนุ่มหัวกบไว้ด้านหลัง
 
"เจ้าหญิงซูชิอะไรของรุ่นพี่กัน.....จริงๆ กลัวว่าเจ้าหญิงเอสเปอร์จะรอแย่ใช่ไหมล่า..." หนุ่มน้อยหัวกบพึมพัมพร้อมกับอมยิ้มน้อยๆ กับการเห็นความทุกข์ของคนอื่นเป็นสุขของตัวเอง
 
"ไปไหน?!" เสียงของหญิงสาวดังมาจากตรอกด้านหลัง
 
"อ้าว!! ก็ที่เดิมไง?" เสียงที่แสนคุ้นเคยดังขึ้นมาตามติดๆ จนฟรานอดไม่ได้ที่จะหันไปดูสักนิด
 
ภาพที่หนุ่มหัวกบเห็นคือภาพของหญิงสาวผมครามที่มีหมวกบังหน้าถูกเจ้าชายตกกระป๋องแห่งวาเรียจูงมือเดินไปทางร้านทาเคซูชิที่เจ้าชายตกกระป๋องอีกคนเพิ่งเดินหนีเขาไป ทั้งสองแลดูคุ้นตายิ่งนัก
 
"เจอเจ้าหญิงเอสเปอร์กับภาพมายาเจ้าชายตกกระป๋องเข้าแล้วสิ"