เรื่องสั้น วันแห่งความรัก(ตังค์)

เมื่อหัวใจมอบให้เธอ คำว่าความรักคงพอใช้กับมันได้ซินะ ผมคบเธอแบบเป็นจริง เป็นจังสาวน้อยยิ้มหวาน ที่มาส่งยิ้มให้ทุกวัน ด้วยรูปร่างทีเล็กและบอบบางน่าถนุถนอม บวกความน่ารัก หลังไปตามนัดที่บ้านของเธอเราก็ได้ รู้จักกันและกันมากขึ้น ขอบอกว่าไม่ใช่เรื่องอย่างว่าเพราะผมไม่ประสากับเรื่องนั้น จริงๆ แค่คุยกันธรรมดาครับ
    หลังจากนั้น ชีวิตของการมีแฟนก็มาถึง 
   แต่ ความรู้สึกของผมมันยังไม่รู้สึกเติมเต็ม ผมจึงคบสาวอีกคนต่างโรงเรียนซึ่งคือจุดเปลี่ยนในชีวิตผม
   ผมแอบคบทั้งคู่ ไปพร้อมกัน
ที่โรงเรียนผมเป็นแฟนที่น่ารักเอา อกเอาใจส่งดอกไม้ทุกวาเลนไทล์
   หลังกลับมาที่บ้าน ก็ขับรถไปหาอีกคนที่อยู่ต่างอำเภอ การคบสองคนทำให้เห็น ความต่าง คล้ายๆ เห็นทางเลือก แต่ ผมยังเลือกไม่ได้เท่านั้นเอง
    เวลาผ่านไปความลับ ถูกเปิดเผย ทำให้แฟนผมที่เรียนด้วยกันรู้เข้า เธอบอกเลิกผมทันที หัวใจผมสลายกลายเป็น ผุยผง สิ่งแรกที่ทำก็ ตัดผมจนเกรียน เพื่อประชดในความงี้เง่าของตนเอง นั่งฟังเพลง ของคนอกหัก เพื่อตอกย้ำอารมณ์ มาถึงตรงนี้ออกแนวติสไปบ้าง ใครเคยอกหักคงพอเข้าใจ
    แต่ ! ยังมีตัวช่วยเพราะ เธอ อีกคนที่อยู่ต่างอำเภอ ยังไม่รู้เรื่องผมคบ แฟน สองคน หลังจากเวลาผ่านไปผมหันไปไส่ ใจเธอมากขึ้นกว่าแต่ก่อน ตลอดระยะ เวลา 1 อาทิตย์ ผมรู้สึกมีความสุขอย่างไร ก็บอกไม่ถูกเหมือนกัน ทำให้ผมลืม น้องอีกคนที่บอกเลิกไปเลย
 
   แต่ ! น้องที่คบในโรงเรียนเดียวกัน กลับ มาขอคืนดี ซะงั้น ด้วยความที่เป็น คนใจดี  มั้งเลยกลับไปคบกับเธออีก เมื่อคบกับเธอ อีกรอบกลับรู้สึกไม่เหมือนเดิม มันไม่สนุกและขาดสีสันไปซะงั้นผมก็งง กับความรู้สึกตัวเองเช่นกัน
    เมื่อผมเรียน จบผมต้องเรียนทางไกลต้องอ่านหนังสือ หนักขึ้นผมจึงไม่ ค่อยได้ไปหาทั้งคู่ 
   อยู่มาวันหนึ่ง เธอคงอดคิดถึงผมไม่ได้ แฟนต่างโรงเรียนเธอจึงมาหาผมที่บ้าน อ๋อ ลืมบอกไปเธอเคยมาเที่ยวที่บ้านผม บ่อยๆ ครับผิดกับ คนที่อยู่โรงเรียนเดียวกัน เธอไม่เคยมาบ้านผมเลย
    เธอเดินตรง เข้ามาหาผม แล้ว ถามผมทันที " พี่ ทำไม ไม่ไปหาหนู บ้างพี่จะคบหนูต่อไหม ? ด้วยความหงุดหงิดจาก การอ่านหนังสือ อย่างหนัก ผมรีบตอบเธอว่า ผมไม่โฟกัส เรื่องความรักเท่ากับเรื่องเรียน 
    เมื่อได้ยินเช่นนั้น เธอมองหน้าผมด้วยแววตาเศร้า แล้ววิ่งกลับไปสตาทรถมอไซ ไปทันที
   เวลาผ่านไปเกือบเดือน เธอ หายไปจากชีวิตผมทั้งคู่ แต่ใจผมกลับคิดถึง แฟน ต่างโรงเรียนมากกว่า ผมจึงตัดสินใจ กลับไปง้อเธอ 
   เมื่อ ไปพบเธอ อีกครั้งเธอ บอก กับผมด้วยสีหน้าเรียบเฉย ว่าเธอคบ กับผู้ชายอีกคนอยู่ หากอยากคบกับเธอก็ได้ แต่ไม่ใช่เบอร์ หนึ่งอีกแล้ว ( เอา เลยครับ สาวๆ ที่กำลังอ่านได้เวลาสะใจแล้ว)
   หล่อๆ อย่างเรารึ 5555 ยอมสิครับ ผมยอมเป็น ตัวสำรองครับ คงเป็น เวรกรรมที่ฉันได้ทำกับเธอ ....คงต้องร้องเพลงนี้ ผมทนอยู่ สภาพนั้นได้ แค่ 10 กว่าวัน ที่โรงเรียนมีงาน ปั่นจักรยาน การกุศล ผมรีบไปรับเธอ ที่โรงเรียน ตามคำขอของเธอที่โทรมาบอก เมื่อไปถึง เบอร์ หนึ่ง ก็ รออยู่ตรงนั้น ส่วนผมเบอร์ สอง มั่นใจว่าเธอ เป็นคนเรียกเรามาเธอต้อง มากับเราแน่ๆ 
    มาแล้ว มาแล้ว เธอเดินจูงจักรยาน เข้ามาหาเรา เลย เย้ยยยย เธอเลือกเรา ผมปลื้มใจสุดๆเธอจอดจักรยานแล้วเดินเข้า มาหาผมที่นั่งยิ้มอยู่ที่ มอไซ 
พี่กลับไปก่อน เลยไม่ต้องรอหนู คำพูดจากปากเธอเสียดแทงจิตใจนายเบอร์ สอง จนแทบจะขาดใจอยู่ตรงหน้าเธอ. แต่ต้องเก็บไว้ไม่แสดงว่าเสียใจ แค่นี้ครับ นอกนั้นไปหาฟังเอาเองครับ 
 ต่อเลยๆ ผมพาใจที่บอบซ้ำไปนั่ง ทำใจ อยู่ที่ร้านอาหาร ทางเข้าหมู่บ้านเธอ ในใจอยากรู้อะไรบางอย่าง ให้มันตอกย้ำตัวเองไปเลย
   จะ ได้ตอกย้ำ ซ้ำ ซ้ำ ซ้ำ เติมลงไป เพลง มา อีกแล้ว อิอิ กลับเข้าเรื่องเลยดีกว่า
  ภาพที่เห็นคือเธอ จับมือ มากับนัมเบอร์ วัน ! โดยที่ไม่ต้องปั่นจักรยาน ส่วนไอ้นั่นขับมอเตอร์ไซมือเดียว
   ทนไม่ไหว แล้วโว้ย!  ผมรีบเรียกเธอเข้าไปคุย เธอยิ้มให้ผมเหมือน ไม่มีอะไรเกิดขึ้น ผมทนไม่ได้และรับไม่ไหว ผมขอลาออกจากตัวสำรองทันที เธอ ไม่พูดอะไรรีบปั่นจักรยานออกไปทันทีโดยมี ไอ้เบอร์ หนึ่งขี่รถตามไป ปลอบใจหลังจากนั้นเธอพยายามโทรหาผม หลายครั้ง แต่ผมไม่รับ จนผมตัดสินใจเลิกเรียนลงมาทำงานที่กรุงเทพฯ
  ปัจจุบัน ผมมีเฟสบุ๊ค ของคนที่เป็นแฟนในโรงเรียนอยู่ครับแต่ในฐานะ เพื่อนเธอกลายเป็นอาจารย์ไปแล้ว
สวนน้องคนที่ทำเจ็บสุดๆ ไม่ติดต่อและไม่สนใจ.... จบ.
"  ความเจ้าชู้  มีความสุขแค่เพียงชั่วครู่ แต่ระยะยาวอย่าหวังว่าจะเป็นสุข"