เขียนถึงน้องบลูจัง (MysticBlue)
9.0
เขียนโดย 
บัทเตอร์
วันที่ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 เวลา 06.26 น.
1 ตอน
3 วิจารณ์
3,551 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2558 06.27 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
แชร์เรื่องสั้น
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความถ้าจะพูดถึงนิยายแนวรักๆ พี่เนยเน่าก็เป็นอีกคนที่เขียนไม่เป็นเลย แต่ถ้าจะถามกันจริงๆ ว่าพี่เนยเน่าเขียนนิยายได้ไหม พี่เนยเน่าบอกเลยว่า...เขียนได้ แต่มันจะเป็นนิยายแนวไหนอันนี้ไม่รับประกันความปลอดภัย 555+
หันมาดูนิยายที่พี่เนยเน่าเขียน พี่เองก็ไม่แน่ใจว่ามันจะออกมาเป็นนิยายแนวรักสุดโรแมนติก...หรือเปล่า อันนี้พี่เนยเน่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะทุกครั้งที่พี่เนยเน่าเขียนนิยาย...พี่ไม่ได้คิดอะไรเลย 555+ (แล้วตูเขียนได้ไงเนี้ย?) แต่พี่เนยเน่าก็ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ นั้นแหละ
สรุปคือ...พี่เนยเน่าไม่ได้สนใจว่านิยายเขียนจะจบลงแบบไหน ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร คือ...สิ่งเหล่านี้พี่ไม่สนใจเท่าไหร่นัก เวลาเขียนนิยายพี่เนยเน่าจะให้ความสุขนั้นพาไป ไม่ว่าเรื่องราวจะออกมาในรูปแบบไหน สุดท้ายมันก็จบลงที่ใจเราอยู่ดี
มองไปข้างหน้า...ในเมื่อมองเท่าไหร่ก็มองไม่เห็นทางที่จะเดิน แต่ถ้าเรามัวแต่กังวลกับมันว่า (เราจะเขียนนิยายแนวพรุ้งฟริ้งได้หรือเปล่า...เราจะเขียนออกมาได้ดีไหม...เราจะจบนิยายของเราแบบไหนให้มันลงท้ายด้วยความรักที่หอมหวาน) พี่เนยเน่าบอกเลยว่า...คิดอะไรได้เขียนๆ ไปเถอะ 555+
ขอแค่เรามีความสุข...สนุกไปกับมันพอ...?
นักเขียนมืออาชีพ...พวกเขาจะคิดแบบพี่เนยเน่าหรือเปล่า อันนี้พี่ก็ไม่รู้...ที่ว่า (ขอแค่เรามีความสุข...สนุกไปกับมันพอ)
กลับมาที่เดิม...ว่าด้วยเทคนิคการเขียนนิยายแนวรักๆ ฉบับนายเนยเน่าคนนี้... พี่เนยเน่าเชื่อว่าทุกคนมีคนที่ชอบ นั้นแหละเอาเรื่องราวของคนที่เราชอบมาเขียนซะ 555+ (แต่ต้องเอาคนที่เราเคยพูดคุยด้วยนะจะดีที่สุด) เอาแบบคนที่เราแอบปลื้มก็ได้ในรั้วโรงเรียนหรือนอกรั้วโรงเรียนก็แล้วแต่ 555+ เอาเป็นว่า...ยกตัวอย่างเลยก็แล้วกัน
หวังว่าทุกคนคงได้อ่านนิยายที่พี่เนยเน่าเขียนกันมั้งแล้วนะครับ สรุป...ได้แล้วสินะว่ามันน่าจะเป็นนิยายรักแน่ๆ ฮ่าๆๆ กับเรื่อง (บาส บัส บัท บัทเตอร์) นิยายเรื่องนี้บอกได้เลยว่าพี่เน่าเอาเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวพี่เน่าคนนี้จริงๆ ก่อนที่จะมาดัดแปลงเขียนขีดเป็นนิยายให้ได้อ่านกัน 555+
น้องๆ จะเห็นได้ว่าเนื้อหาของเรื่องมันจะมีทั้งสุขสนุกเศร้าบ้างไรบ้าง แต่นั้นมันทำให้เรื่องราวมดำเนินต่อไป และตอนจบของนิยายเรื่อง...บาส บัส บัท บัทเตอร์...นี้ พี่เนยเน่าเองก็ไม่ได้คิดไว้เลยว่ามันจะจบแบบไหน 555+
เอาเป็นว่าเทคนิคการเขียนนิยายแนวมิ้บๆ นั้น ไม่จำเป็นต้องมีพระเอกนางเอกเหมือนละครหลังข่าวก็เขียนได้ อิๆ ขอแค่...ตัวผู้เขียนมีใจรักอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วขีดเขียนมันออกมาด้วยความรู้สึกที่ว่า (ตูชอบนะ) ก็ได้ ...แต่อย่าลืมใส่ความเป็นตัวเราเองลงไปด้วย มีอะไรใส่ให้หมด...ใครว่าเราปัญญาอ่อน ช่างมัน...! 555+
หันมาดูนิยายที่พี่เนยเน่าเขียน พี่เองก็ไม่แน่ใจว่ามันจะออกมาเป็นนิยายแนวรักสุดโรแมนติก...หรือเปล่า อันนี้พี่เนยเน่าก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน เพราะทุกครั้งที่พี่เนยเน่าเขียนนิยาย...พี่ไม่ได้คิดอะไรเลย 555+ (แล้วตูเขียนได้ไงเนี้ย?) แต่พี่เนยเน่าก็ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ นั้นแหละ
สรุปคือ...พี่เนยเน่าไม่ได้สนใจว่านิยายเขียนจะจบลงแบบไหน ตอนต่อไปจะเป็นอย่างไร คือ...สิ่งเหล่านี้พี่ไม่สนใจเท่าไหร่นัก เวลาเขียนนิยายพี่เนยเน่าจะให้ความสุขนั้นพาไป ไม่ว่าเรื่องราวจะออกมาในรูปแบบไหน สุดท้ายมันก็จบลงที่ใจเราอยู่ดี
มองไปข้างหน้า...ในเมื่อมองเท่าไหร่ก็มองไม่เห็นทางที่จะเดิน แต่ถ้าเรามัวแต่กังวลกับมันว่า (เราจะเขียนนิยายแนวพรุ้งฟริ้งได้หรือเปล่า...เราจะเขียนออกมาได้ดีไหม...เราจะจบนิยายของเราแบบไหนให้มันลงท้ายด้วยความรักที่หอมหวาน) พี่เนยเน่าบอกเลยว่า...คิดอะไรได้เขียนๆ ไปเถอะ 555+
ขอแค่เรามีความสุข...สนุกไปกับมันพอ...?
นักเขียนมืออาชีพ...พวกเขาจะคิดแบบพี่เนยเน่าหรือเปล่า อันนี้พี่ก็ไม่รู้...ที่ว่า (ขอแค่เรามีความสุข...สนุกไปกับมันพอ)
กลับมาที่เดิม...ว่าด้วยเทคนิคการเขียนนิยายแนวรักๆ ฉบับนายเนยเน่าคนนี้... พี่เนยเน่าเชื่อว่าทุกคนมีคนที่ชอบ นั้นแหละเอาเรื่องราวของคนที่เราชอบมาเขียนซะ 555+ (แต่ต้องเอาคนที่เราเคยพูดคุยด้วยนะจะดีที่สุด) เอาแบบคนที่เราแอบปลื้มก็ได้ในรั้วโรงเรียนหรือนอกรั้วโรงเรียนก็แล้วแต่ 555+ เอาเป็นว่า...ยกตัวอย่างเลยก็แล้วกัน
หวังว่าทุกคนคงได้อ่านนิยายที่พี่เนยเน่าเขียนกันมั้งแล้วนะครับ สรุป...ได้แล้วสินะว่ามันน่าจะเป็นนิยายรักแน่ๆ ฮ่าๆๆ กับเรื่อง (บาส บัส บัท บัทเตอร์) นิยายเรื่องนี้บอกได้เลยว่าพี่เน่าเอาเรื่องที่เกิดขึ้นกับตัวพี่เน่าคนนี้จริงๆ ก่อนที่จะมาดัดแปลงเขียนขีดเป็นนิยายให้ได้อ่านกัน 555+
น้องๆ จะเห็นได้ว่าเนื้อหาของเรื่องมันจะมีทั้งสุขสนุกเศร้าบ้างไรบ้าง แต่นั้นมันทำให้เรื่องราวมดำเนินต่อไป และตอนจบของนิยายเรื่อง...บาส บัส บัท บัทเตอร์...นี้ พี่เนยเน่าเองก็ไม่ได้คิดไว้เลยว่ามันจะจบแบบไหน 555+
เอาเป็นว่าเทคนิคการเขียนนิยายแนวมิ้บๆ นั้น ไม่จำเป็นต้องมีพระเอกนางเอกเหมือนละครหลังข่าวก็เขียนได้ อิๆ ขอแค่...ตัวผู้เขียนมีใจรักอะไรสักอย่างหนึ่งแล้วขีดเขียนมันออกมาด้วยความรู้สึกที่ว่า (ตูชอบนะ) ก็ได้ ...แต่อย่าลืมใส่ความเป็นตัวเราเองลงไปด้วย มีอะไรใส่ให้หมด...ใครว่าเราปัญญาอ่อน ช่างมัน...! 555+
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
