เพราะความรู้สึกเป็นสิ่งสำคัญ

                         ชีวิตก็เปรียบเหมือนท้องฟ้า....

          บางวันก็สดใส...

          บางวันมีเมฆหมอก...

          บางวันท้องฟ้ามีแสงสว่าง..

          หากแต่บางวันท้องฟ้ากลับมีน้ำตา...

                              หากเปรียบกับความรู้สึก..

          บางวันก็มีความสุข

          บางวันก็มีแต่ความเศร้า

          บางวันก็มีรอยยิัม

          หากแต่บางวันกลับมีเพียงน้ำตา.....

                    บ่อยครั้งที่ชีวิตไม่เคยเป็นดังที่หวัง บ่อยครั้งที่ชีวิตเลือกปัญหาที่จะผ่านเข้ามาทดสอบ  ไม่ได้..หากแต่ชีวิตก็เลือกที่จะแก้ไขปัญหานั้นได้...แต่บางทีปัญหาที่ผ่านเข้ามาก็ทำให้ท้อแท้..    เป็นปัญหาที่ไม่รู้เลยว่าจะต้องแก้อย่างไรถึงจะทำให้มันผ่านไปได้ด้วยดี..

ด้วยความที่เป็นลูกคนเล็กของครอบครัวจึงโดนตามใจตั้งแต่เด็กๆ จึงไม่แปลกใจเลยที่จะมีปมในด้านของการเข้าสังคมและการมีเพื่อน 

บ่อยครั้งที่เธอมักใช้ความคิดของเธอเป็นใหญ่ บ่อยครั้งที่เธอใช้คำพูดรุนแรงเกินกว่าที่ใครจะรับได้บ่อยครั้งที่เธอทำเหมือนไม่แคร์หรือไม่สนความรู้สึกของใคร..

แต่ความจริงแล้วเธอเป็นคนคิดมาก..เธอซ่อนความอ่อนโยนไว้ในความแข็งกระด้างของตัวเอง ไม่ใช่ว่าเธอไม่แคร์ความรู้สึกของใคร..แต่เป็นเพราะเธอแคร์ความรู้สึกมากเกินไปจนแสดงออกมาไม่เป็น

ในทุกวันเธอต้องใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยว ไปไหนมาไหนคนเดียว โดนเพื่อนนินทาว่าเธอหยิ่งบ้างล่ะ เธอเลวบ้างล่ะ เธอเห็นแก่ตัวบ้างล่ะ แต่เธอก็ไม่คิดจะเก็บมาใส่ใจ เพราะนั่นไม่ใช่ตัวเธอ

แต่ก็ไม่ใช่ว่าเธอไม่รู้สึกอะไรเลย..

เธอถูกเพื่อนทั้งชั้นรังเกลียดเพียงเพราะเธอเป็นคนที่ทุ่มเทกับการทำงานมากเกินไปจนน่ารำคาญ

เธอจึงใช้ชีวิตอย่างโดดเดี่ยวตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา..

แต่เหมือนคนบนฟ้าจะมองลงมาแล้วคงสงสารเธอ

ผู้หญิงที่ภายนอกดูแข็งแกร่งแต่ภายในกลับอ่อนแอ

ผู้หญิงที่ภายนอกดูยิ้มแย้มแต่ในใจกลับร้องไห้

ผู้หญิงที่กลางวันดูร่าเริงสดใสแต่กลางคืนกลับนั่งเสียน้ำตาอยู่คนเดียว

ฟ้าจึงส่งเพื่อนลงมาให้...

เพื่อนที่ไม่สนใจทุกคำกล่าวหา

เพื่อนที่ไม่แคร์ทุกคำพูดที่ใครว่าร้ายเธอคนนี้

เพื่อนที่คอยอยู่ข้างๆเธอ เพื่อนที่คอยดูแลเอาใจใส่เธอ

เธอจึงได้รู้จักกับคำว่ามิตรภาพที่หาไม่ได้จากที่ไหน

แต่ก็นั่นแหละ...

เมื่อฟ้าส่งเพื่อนลงมาได้..ฟ้าก็พาเพื่อนจากไปได้เหมือนกัน

.......................