<<Fic.2NE1>> รักของเรามันก็ดีหมดทุกแบบแหละ!!

ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มุมศูนย์อาหาร“ฮัลโหลไอ้มินจี เมื่อไรพวกแกรจะมาอ่ะ ชั้นกับดาร่ามาจองโต๊ะไว้นานแล้วนะแกร”เสียงของสาวน้อยคนหนึ่งกำลังโทรจิกเพื่อนอยู่ ซึ่งเธอคนนั้นคือ…CL นั่นเอง ซึ่งปลายสายก็ตอบหล่อนกลับมาว่า“เออๆ ฉันกับบอมรีบสุดๆ ล่ะเนี่ย ถ้าทนไม่ไหวแกรกับดาร่าก็ทานกันไปก่อนเลยนะแกร”“เอาไงดาร่า??”CL พูด พลางหันมาถามสาวน้อยนามดาร่า ซึ่งดาร่าก็หัวเราะคิกคักแล้วแย่งโทรศัพท์ของ CL มา จากนั้นดาร่าก็พูดเสียงดังใส่โทรศัพท์ว่า“พวกชั้นไม่กินก่อนหรอกแกร ชั้นกับ CLจะรอดูคู่รักมากินข้าวด้วยกันน่ะแกร ^O^”“นี่ยัยดาร่า อย่าให้มันมากนักนะ เดี๊ยะเหอะ!! -_-++”“ชั้นหยุดก็ได้ ว่าแต่แกรกับไอ้บอมอ่ะทำไรกันอยู่เหรอ?? ขอคุยกะมันหน่อยสิแกร”“บอมแกมาคุยกับยัยดาร่าหน่อย”ปลายสายของมินจีกำลังเรียกคู่สนทนาอีกคนมาอยู่ และซักพักคนที่ดาร่าต้องการคุยด้วยก็มา…“Hi!! ดาร่า นี่ชั้นบอมเองนะ ตอนนี้ชั้นกับไอ้มินจีกำลังช่วยอาจารย์เช็คสมุดพกอยู่เนี่ย พวกแกรกินกันไปก่อนเลยนะแกร”“อืมๆ พวกแกรก็รีบเช็ครีบลงมาล่ะ ไปเจอกันที่ห้องสมุดเหมือนเดิมนะพวกแกร”“เครๆ ตามนั้นล่ะแกร งั้นแค่นี้นะแกร”“อืมๆ แค่นี้แหละ”หลังจากนั้นดาร่าก็กดวางสาย เมื่อวางสายแล้ว CL ก็ถามดาร่าว่า“มันว่าไงดาร่า ไอ้มินจีมันว่าไง”“มันบอกให้เรากินไปก่อนเลยอ่ะแกร แล้วค่อยไปเจอกันที่ห้องสมุด งั้นเราไปหาอะไรกินกันเถอะแกร”“อืมๆ ไปสิแกร ฉันหิว”…ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ห้องพักครู“แฮกๆ เมื่อไรเราจะเช็คครบเนี่ยมินจี ชั้นอยากรู้จังเลยนะ ว่าอาจารย์เค้าตรวจได้ไงวะ กองขนาดนี้ -_-”“นั่นสินะ รีบเช็คต่อเหอะบอม ชั้นหิวข้าวจะตายอยู่แล้วเนี่ย”…ในที่สุด ทั้งบอมและมินจีก็เช็คสมุดพกกองมหึมาจนเสร็จ มินจีจึงจะไปตามอาจารย์ แต่บอมกลับรั้งแขนมินจีไว้พร้อมกับกอดมินจีไว้แน่นก่อนจะพูดว่า“มินจี คือบอมกลัวง่ะ บอมไม่กล้าอยู่คนเดียว”“งั้นไปบอกอาจารย์ด้วยกันนะ”“จ้า”…หลังจากอาจารย์มาเช็คเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ก็อนุญาตให้มินจีกับบอมไปได้ ระหว่างทางเดินไปโรงอาหาร มินจีก็บ่นกับตัวเองมาตลอดทาง (แต่บอมก็ได้ยินนะ)“ยัยบอมเอ๊ย โตแล้วยังจะกลัวผีอีกนะ”“ก็บอมกลัวนี่ มินจีไม่กลัวรึไง”“ชั้นเคยกลัวนะ แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วล่ะ”“ดีจังเลยนะ อ๊ะ!! ถึงโรงอาหารแล้วนี่ ไปหาโต๊ะนั่งกันเถอะ”“อืม”แล้วบอมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง รอจนมินจีมานั่งแล้วบอมก็บอกว่า“มินจี มื้อนี้บอมเลี้ยงมินจีเองนะ อยากกินอะไรล่ะ??”“ชั้นอยากกิน…. ให้แกรเลือกละกันนะ ^___^”“งั้นฉันซื้อขนมปังพริกเผาหมูหยองมาละกันนะ”“อึ้ม”แล้วบอมก็เดินไปซื้อขนมปังมาให้มินจี แต่สักพัก…มินจีก็ทำขนมปังตกพื้น“ง่าา.. T^T”“ไม่เป็นไร มินจีกินกับบอมก็ได้นะ”“ขอบใจนะบอม”“จ้า”หลังจากนั้นทั้งคู่ก็กินขนมปังด้วยกันไปจนหมด ช่วงบ่ายเป็นคาบชมรม บอมและดาร่าอยู่ชมรมวอลเล่ย์บอล ส่วน CL และมินจีอยู่ชมรมหนอนหนังสือ“งั้นเราไปห้องสมุดกันเถอะบอม ไปหาดาร่ากับ CL กัน”“อึ้ม”จากนั้นก็เดินไปได้ซักประมาณครึ่งทาง อยู่ๆ บอมก็หยุดเดินและก็ถามมินจีว่า“มินจีมีคนที่ชอบรึยังอ่ะ??”“ยังเลย แล้วบอมอ่ะ”“บอมมีแล้วล่ะ!! แต่ไม่รู้นะว่าคนๆ นั้นจะสนใจบอมบ้างมั้ย?!”“คนไหนล่ะ ใครกันที่ไม่สนใจบอม บอมสวยจะตาย”บอมยิ้มเศร้า แล้วส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า“ไว้บอมพร้อมแล้ว บอมจะบอกมินจีเองนะ”“ถ้าบอมไม่อยากบอก ก็ไม่เป็นไรหรอก งั้นเราไปต่อกันเถอะนะ”จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาจนถึงห้องสมุด เมื่อเข้าไปข้างในก็พบ CL และดาร่ากำลังนั่งทำการบ้านกันอยู่ เมื่อดาร่าเหลือบมาเห็นบอมกับมินจีก็พูดว่า“ไงจ๊ะ ^^ ไปจู๋จี๋กันที่ไหนมาล่ะ ทำไมช้าจังเลยน้าา”“ไอ้บ้าดาร่า อยากตายชิมิ!!”“อ๋า… ขอโทษจ้า ><”กริ๊งๆๆๆๆ เสียงออดบอกหมดเวลาพักเที่ยง สี่สาวจึงพากันแยกย้ายไปเข้าชมรมของตัวเอง แต่ก่อนจะไปบอมได้พูดกับมินจีว่า“วันนี้เวรมินจีใช่มั้ย? แล้วเจอกันที่ห้องเรียนนะ”“จ้าา..”…ห้องโฮมรูมของสี่สาวเพื่อนคนอื่นที่มาทำเวรก่อนพากันกลับไปหมดแล้ว จึงเหลือแต่มินจี ดาร่า และ CL ทำกันอยู่สามคน ซักพัก CL ก็ถามมินจีว่า“มินจี ชั้นถามเถอะนะ แกรคิดไงกะไอ้บอม!!”“ชั้นก็…ไม่รู้สิ คงเป็นเพื่อนกันมั้ง”“ว้า!! เสียดายจังเลยอ่ะ ชั้นกับ CL กำลังจิ้นพวกแกรเลยนะ”“เดี๊ยะเหอะ!! ยัยดาร่า”“ขออภัยอย่างยิ่งค่ะ T^T”โครม!! จู่ๆ ก็มีเสียงอะไรซักอย่างดังขึ้น มินจีจึงเดินไปดู ก็พบบอมนั่งกองลงกับพื้นเพราะลื่นล้ม“แหะๆ ถูกจับได้แล้วสินะ ^^;”“บอม เธอมาแอบฟังเราทำไมอ่ะ?!”“บอมก็แค่อยากรู้ว่ามินจีคิดยังไงกับบอม”“มินจีสับสนไปหมดแล้วเหมือนกัน มินจีคิดยังไงกับบอมกันแน่เนี่ย?!”“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะมินจี ให้บอมอยู่ในฐานะอะไร ขอแค่มีมินจี บอมก็ยอม ^^”“ขอบคุณมากนะบอม ที่เข้าใจชั้น แกรเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเล้ยย..”จากนั้นสองสาวก็โผเข้ากอดกัน ส่วนดาร่ากับ CL ที่แอบเชียร์บอมกับมินจีก็ต้องผิดหวัง เดินกลับบ้านไป ระหว่างทางกลับบ้าน CL ก็พูดกับดาร่าว่า“ยังไงเราก็ไปบังคับพวกเค้าไม่ได้หรอกเนอะ ดาร่า”“นั่นสิ งั้นแกรกับชั้น เรามาจิ้นกันมั้ย ^O^”“ไม่อ๊าวว..”ดาร่าไม่ฟังเสียงของ CL และค่อยๆ เดินเข้าไปหา ส่วน CL ก็ยืนหลับตาปี๋ แต่ผิดคาด เพราะดาร่าแค่จะเอาเศษใบไม้ที่ติดผม CL ออกเท่านั้นเอง“ฮ่าๆๆ แกรนี่มันหลอกง่ายชะมัดเลย”“หนอย!! เดี๊ยะเหอะ!! ยัยดาร่า”แล้ว CL ก็วิ่งไล่ดาร่าไปจนถึงบ้าน-END-