<<Fic.2NE1>> รักของเรามันก็ดีหมดทุกแบบแหละ!!

ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง มุมศูนย์อาหาร
“ฮัลโหลไอ้มินจี เมื่อไรพวกแกรจะมาอ่ะ ชั้นกับดาร่ามาจองโต๊ะไว้นานแล้วนะแกร”
เสียงของสาวน้อยคนหนึ่งกำลังโทรจิกเพื่อนอยู่ ซึ่งเธอคนนั้นคือ…CL นั่นเอง ซึ่งปลายสายก็ตอบหล่อนกลับมาว่า
“เออๆ ฉันกับบอมรีบสุดๆ ล่ะเนี่ย ถ้าทนไม่ไหวแกรกับดาร่าก็ทานกันไปก่อนเลยนะแกร”
“เอาไงดาร่า??”
CL พูด พลางหันมาถามสาวน้อยนามดาร่า ซึ่งดาร่าก็หัวเราะคิกคักแล้วแย่งโทรศัพท์ของ CL มา จากนั้นดาร่าก็พูดเสียงดังใส่โทรศัพท์ว่า
“พวกชั้นไม่กินก่อนหรอกแกร ชั้นกับ CLจะรอดูคู่รักมากินข้าวด้วยกันน่ะแกร ^O^”
“นี่ยัยดาร่า อย่าให้มันมากนักนะ เดี๊ยะเหอะ!! -_-++”
“ชั้นหยุดก็ได้ ว่าแต่แกรกับไอ้บอมอ่ะทำไรกันอยู่เหรอ?? ขอคุยกะมันหน่อยสิแกร”
“บอมแกมาคุยกับยัยดาร่าหน่อย”
ปลายสายของมินจีกำลังเรียกคู่สนทนาอีกคนมาอยู่ และซักพักคนที่ดาร่าต้องการคุยด้วยก็มา…
“Hi!! ดาร่า นี่ชั้นบอมเองนะ ตอนนี้ชั้นกับไอ้มินจีกำลังช่วยอาจารย์เช็คสมุดพกอยู่เนี่ย พวกแกรกินกันไปก่อนเลยนะแกร”
“อืมๆ พวกแกรก็รีบเช็ครีบลงมาล่ะ ไปเจอกันที่ห้องสมุดเหมือนเดิมนะพวกแกร”
“เครๆ ตามนั้นล่ะแกร งั้นแค่นี้นะแกร”
“อืมๆ แค่นี้แหละ”
หลังจากนั้นดาร่าก็กดวางสาย เมื่อวางสายแล้ว CL ก็ถามดาร่าว่า
“มันว่าไงดาร่า ไอ้มินจีมันว่าไง”
“มันบอกให้เรากินไปก่อนเลยอ่ะแกร แล้วค่อยไปเจอกันที่ห้องสมุด งั้นเราไปหาอะไรกินกันเถอะแกร”
“อืมๆ ไปสิแกร ฉันหิว”…
ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง ห้องพักครู
“แฮกๆ เมื่อไรเราจะเช็คครบเนี่ยมินจี ชั้นอยากรู้จังเลยนะ ว่าอาจารย์เค้าตรวจได้ไงวะ กองขนาดนี้ -_-”
“นั่นสินะ รีบเช็คต่อเหอะบอม ชั้นหิวข้าวจะตายอยู่แล้วเนี่ย”…
ในที่สุด ทั้งบอมและมินจีก็เช็คสมุดพกกองมหึมาจนเสร็จ มินจีจึงจะไปตามอาจารย์ แต่บอมกลับรั้งแขนมินจีไว้พร้อมกับกอดมินจีไว้แน่นก่อนจะพูดว่า
“มินจี คือบอมกลัวง่ะ บอมไม่กล้าอยู่คนเดียว”
“งั้นไปบอกอาจารย์ด้วยกันนะ”
“จ้า”…
หลังจากอาจารย์มาเช็คเรียบร้อยแล้ว อาจารย์ก็อนุญาตให้มินจีกับบอมไปได้ ระหว่างทางเดินไปโรงอาหาร มินจีก็บ่นกับตัวเองมาตลอดทาง (แต่บอมก็ได้ยินนะ)
“ยัยบอมเอ๊ย โตแล้วยังจะกลัวผีอีกนะ”
“ก็บอมกลัวนี่ มินจีไม่กลัวรึไง”
“ชั้นเคยกลัวนะ แต่ตอนนี้ไม่กลัวแล้วล่ะ”
“ดีจังเลยนะ อ๊ะ!! ถึงโรงอาหารแล้วนี่ ไปหาโต๊ะนั่งกันเถอะ”
“อืม”
แล้วบอมก็เดินไปนั่งที่โต๊ะตัวหนึ่ง รอจนมินจีมานั่งแล้วบอมก็บอกว่า
“มินจี มื้อนี้บอมเลี้ยงมินจีเองนะ อยากกินอะไรล่ะ??”
“ชั้นอยากกิน…. ให้แกรเลือกละกันนะ ^___^”
“งั้นฉันซื้อขนมปังพริกเผาหมูหยองมาละกันนะ”
“อึ้ม”
แล้วบอมก็เดินไปซื้อขนมปังมาให้มินจี แต่สักพัก…มินจีก็ทำขนมปังตกพื้น
“ง่าา.. T^T”
“ไม่เป็นไร มินจีกินกับบอมก็ได้นะ”
“ขอบใจนะบอม”
“จ้า”
หลังจากนั้นทั้งคู่ก็กินขนมปังด้วยกันไปจนหมด ช่วงบ่ายเป็นคาบชมรม บอมและดาร่าอยู่ชมรมวอลเล่ย์บอล ส่วน CL และมินจีอยู่ชมรมหนอนหนังสือ
“งั้นเราไปห้องสมุดกันเถอะบอม ไปหาดาร่ากับ CL กัน”
“อึ้ม”
จากนั้นก็เดินไปได้ซักประมาณครึ่งทาง อยู่ๆ บอมก็หยุดเดินและก็ถามมินจีว่า
“มินจีมีคนที่ชอบรึยังอ่ะ??”
“ยังเลย แล้วบอมอ่ะ”
“บอมมีแล้วล่ะ!! แต่ไม่รู้นะว่าคนๆ นั้นจะสนใจบอมบ้างมั้ย?!”
“คนไหนล่ะ ใครกันที่ไม่สนใจบอม บอมสวยจะตาย”
บอมยิ้มเศร้า แล้วส่ายหน้าก่อนจะพูดว่า
“ไว้บอมพร้อมแล้ว บอมจะบอกมินจีเองนะ”
“ถ้าบอมไม่อยากบอก ก็ไม่เป็นไรหรอก งั้นเราไปต่อกันเถอะนะ”
จากนั้นทั้งคู่ก็เดินมาจนถึงห้องสมุด เมื่อเข้าไปข้างในก็พบ CL และดาร่ากำลังนั่งทำการบ้านกันอยู่ เมื่อดาร่าเหลือบมาเห็นบอมกับมินจีก็พูดว่า
“ไงจ๊ะ ^^ ไปจู๋จี๋กันที่ไหนมาล่ะ ทำไมช้าจังเลยน้าา”
“ไอ้บ้าดาร่า อยากตายชิมิ!!”
“อ๋า… ขอโทษจ้า ><”
กริ๊งๆๆๆๆ เสียงออดบอกหมดเวลาพักเที่ยง สี่สาวจึงพากันแยกย้ายไปเข้าชมรมของตัวเอง แต่ก่อนจะไปบอมได้พูดกับมินจีว่า
“วันนี้เวรมินจีใช่มั้ย? แล้วเจอกันที่ห้องเรียนนะ”
“จ้าา..”…
ห้องโฮมรูมของสี่สาว
เพื่อนคนอื่นที่มาทำเวรก่อนพากันกลับไปหมดแล้ว จึงเหลือแต่มินจี ดาร่า และ CL ทำกันอยู่สามคน ซักพัก CL ก็ถามมินจีว่า
“มินจี ชั้นถามเถอะนะ แกรคิดไงกะไอ้บอม!!”
“ชั้นก็…ไม่รู้สิ คงเป็นเพื่อนกันมั้ง”
“ว้า!! เสียดายจังเลยอ่ะ ชั้นกับ CL กำลังจิ้นพวกแกรเลยนะ”
“เดี๊ยะเหอะ!! ยัยดาร่า”
“ขออภัยอย่างยิ่งค่ะ T^T”
โครม!! จู่ๆ ก็มีเสียงอะไรซักอย่างดังขึ้น มินจีจึงเดินไปดู ก็พบบอมนั่งกองลงกับพื้นเพราะลื่นล้ม
“แหะๆ ถูกจับได้แล้วสินะ ^^;”
“บอม เธอมาแอบฟังเราทำไมอ่ะ?!”
“บอมก็แค่อยากรู้ว่ามินจีคิดยังไงกับบอม”
“มินจีสับสนไปหมดแล้วเหมือนกัน มินจีคิดยังไงกับบอมกันแน่เนี่ย?!”
“ไม่เป็นไรหรอกจ้ะมินจี ให้บอมอยู่ในฐานะอะไร ขอแค่มีมินจี บอมก็ยอม ^^”
“ขอบคุณมากนะบอม ที่เข้าใจชั้น แกรเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดเล้ยย..”
จากนั้นสองสาวก็โผเข้ากอดกัน ส่วนดาร่ากับ CL ที่แอบเชียร์บอมกับมินจีก็ต้องผิดหวัง เดินกลับบ้านไป ระหว่างทางกลับบ้าน CL ก็พูดกับดาร่าว่า
“ยังไงเราก็ไปบังคับพวกเค้าไม่ได้หรอกเนอะ ดาร่า”
“นั่นสิ งั้นแกรกับชั้น เรามาจิ้นกันมั้ย ^O^”
“ไม่อ๊าวว..”
ดาร่าไม่ฟังเสียงของ CL และค่อยๆ เดินเข้าไปหา ส่วน CL ก็ยืนหลับตาปี๋ แต่ผิดคาด เพราะดาร่าแค่จะเอาเศษใบไม้ที่ติดผม CL ออกเท่านั้นเอง
“ฮ่าๆๆ แกรนี่มันหลอกง่ายชะมัดเลย”
“หนอย!! เดี๊ยะเหอะ!! ยัยดาร่า”
แล้ว CL ก็วิ่งไล่ดาร่าไปจนถึงบ้าน
-END-