แม้ครั้งแรกจะร้าย แต่สุดท้ายก็ดี

             " ยินดีต้อนรับคับ//ค่ะ "  เสียงพนักงานเอ่ยทักตามปกติ
" ไม่ทราบว่า จะนั่งแบบโต๊ะ หรือ บาร์ ดีค่ะ " พนักงานสาวเอ่ยถามชายหนุ่ม
" เอาเป็น บาร์ ครับ " โอ บอก แก่ พนักงานสาวสวย
" กี่ที่นั้งค่ะ " พนักงานสาวยังถาม " สามคับ " โอ ตอบ
" ค่ะ ถ้างั้น เชิญทางนี้น่ะค่ะ " พอพนักงานสาวได้คำตอบของลูกค้าเสร็จ ก็เดินนำ
เด็กมัธยมปลายไป ที่นั่งสามที่   
 
       " รอสักครู่น่ะค่ะ เดี๋ยวทางเราจะมาจัดเตรียมให้ค่ะ เชิญตามสบายน่ะ ค่ะ"
แล้วพนักงานสาวก็เดินจากไปทำงานของตนเอง
       น้ำฟ้าจึงนั่งพัก แล้ว หยิบอาหารจากสายพาน มาสามจาน ได้แก่ กุ้ง หมูบด ผักปุ้ง
" งั้นเรา ไปเอาซูชิมาทานก่อนน่ะ "   โอบอกเพื่อนสาวทั้งสองคน 
" เราไปด้วยซิ เราไม่เคยกินซูชิอ่ะ เราอยากรู้ว่ามันหน้าตายังงัย " พรพูดแผ่วเบา แบบอายๆ
เพราะเธอกลัวเพื่อนเยาะเย้ย 
                       " อื้อมาซิ " โอ ตอบ
                      " งั้น..น้ำฟ้าเราฝากกระเป๋าหน่อยน่ะ " พรบอกกับน้ำฟ้าที่กำลังรอให้
กุ้งสุก   
    " อื้อ...งั้นเราขอฝากเอาน้ำอัดลมทางนู่นมาให้หน่อยน่ะ "
น้ำฟ้าใช้...
      " จร๊ "  พรยิ้มแล้วเดินตามโอไปหาอาหาร
 
น้ำฟ้ามองพรกับโอที่กำลังตัก..อาหารญี่ปุ่น   เธอมองดูเพื่อนทั้งสองคน ที่ยิ้มให้กัน
เวลาตักอาหารใส่ในจานเล็กๆ    ซึ้งคนภายนอกอาจจะคิดว่าสองคนนี้คงจะเป็นแฟนกันเป็นแน่
พอน้ำฟ้า ลองมองเพื่อนทั้งคนดูดีๆ ก็จะเหมือนว่า เพื่อนหญิง หน้าตาออกน่ารักสวยๆ
แซ็กซี่หวานๆ ดูเป็นคนเรียบร้อย   ส่วนเพื่อนชายก็ดูเป็นคนมีอ่อราคิ้วดก ผมดำ ผมขาว สุภาพ
ซึ้งสองคนนี้ เหมะสมด้วยกันเป็นอย่างยิ่ง
       แล้วภายในใจลึกๆของหญิงสาวที่มีความรู้สึกแด่ชายหนุ่มซึ้งเป็นสหายของเธอนั้น
คือ ' ชอบ ' แต่ชายหนุ่มที่กำลังโดนแอบชอบนั้นยังไม่รู้
เธอรู้สึกน้อยใจนิดๆเวลา ที่เธอใกล้กับโอ       โอหมักจะเดินหนีเธอตลอด และพอที
นี้ เธอไม่ได้นั่งใกล้โอ อีกเช่นเดิม พรได้มานั่งกั้นระหว่างเธอกับโอ
แต่เธอก็ต้องเก็บความรู้สึกนี้เป็นเวลานาน 5 ปี...โดยไม่บอกใครแม้กระทั้งพรเพื่อนที่ สนิทที่
สุดของเธอ
 
    " เออ.. โอ แล้วจะทำยังไง เหรอไอ้น้ำเนี่ย" พรหันมาถามชายหนุ่มที่เดินตามเธอมามุมน้ำ
เติ่มน้ำดื่ม  " ก็เอาแก้วตรงนั้นแล้วเปิดตู้นี่ มันจะมีน้ำแข็งอยู๋ข้างใน แล้วแกก็ตักน้ำแข็ง
ขึ้นมาใส่ในแก้วนี้ให้เต็ม ต่อไปก็เอาแก้วนี้ชนกับแผ่นนี้มันก็จะมีน้ำออกมา
แล้วแช่ค่างจนกว่าน้ำจะเต็ม พอน้ำเต็มก็ เอาแก้วน้ำออกจากแผ่นกดนี้ แค่นั้ก็เป็นอันว่าเสร็จ "
โอ อธิบายให้พรฟัง แล้วพรก็เริ่มปฏิบัติการตามคำแนะนำของโอ
เริ่มแรกก็วางจานซูชิไว้ข้างๆ แล้วเริ่มทำตามคำพูดของโอ จนมาถึงขั้นตอนสุดท้ายคือ
การเติมน้ำใส่ลงในแก้วน้ำ.....   " ตืออ//ซ่า " "ฮี่ย "  พรตกใจเสียงดัง จนคนที่อยู่
แถวๆนั้นต่างหันมามอง   " โอมันมีเสียงอ่ะ "พรหันหลังไปถามโอ
" ไม่ต้องกลัวหรอกมันก็มี เป็นธรรมดาอยู่แล้ว "โอบอก
แล้วพรก็หันหน้ามาหาเครื่องทำน้ำดื่ม พร้อมกับยื่นแก้วไปโดนแท่นที่เดิมอย่างกล้าๆกลัวๆ
" ตือๆๆๆ //ซ่า " " เฮือก" พรตกใจเล็กน้อย แต่ก็ยังกดแช่ไว้  เพราะเริ่มจะินกับมัน
 
แล้วสองคนก็เดินออกจากแผนก น้ำดืมไปที่โต๊ะของตนเอง
 
         " กว่าจะมาได้น่ะพวกแกเนี่ย รู้ป่ะ ฉันกินไปเก้าจานแล้วเนี่ย "
น้ำฟ้าบ่นไปพร้อมกับทำปากจู๋ใส่กับเพื่อนสองคน
" ขอโทษทีจร๊ " พรยิ้ม
" โอ๊ย...ยัยขี้บ่น บ่นอยู่ได้ เบื่อ " โอนั่งลงหันหน้าไปแขวะเพื่อนสาวจอมขี้บ่น
" โอ้ยไอ้.... "    " พอๆกันเลยสองคนนี้ มาๆกินกันเหอะ " ก่อนที่สองคนนี้จะอาละวาทร้าน
พรเอ่ยขัดขึ้นมาจึงทำให้สองคนนี้ พอที่จะหยุดได้บ้าง
แล้วก็หยิบจานบนสายสะพาน มาสองใบ พอมาที่สาม
" อ่ะ " พรและโอหันหน้ามามองหน้ากัน  พรจะหยิบจานที่มีผักปุ้ง และดูเหมือนว่า
โอ คงคิดเหมือนกับพรจึง โดนมือกันโดยบังเอิน     โดยมีมือ พรอยู่ข้างล่าง มือโออยู่ด้านบน
" งั้นเอาไปเหอะ " พรชักมือออกมไว้ตรงตัก
" ไม่ เป็นไรหรอก เราเอาอันอื่นก็ได้ " แล้วโอก็เลื่อนมือไปหยิบจานอื่น
แล้วทั้งสามคนก็ทานอย่างอร่อย จนอิ่ม แล้วทั้งสามก็ออกจากร้านชาบู
โดยมีโอเป็นคนออกตังค์
 
     เวลานี้ ก็เย็นมากแล้วสมควรที่เด็กพวกนี้จะกลับบ้าน  
" งั้นฉันขอ..กลับบ้านก่อนน่ะ "  พรบอกล่าเพื่อนๆ หลังจากเดินออกมาจากห้าง
" อย่าเพิ่งไปซิ เราไปร้านกาแฟก่อนหน่อยมั้ย "
" อื้อ ได้ซิ " พรหันไปตอบน้ำฟ้า
" แต่นี้มันเย็นแล้วเดี๋ยวแม่เธอก็ว่าหรอก " โอทำสีหน้าด้วยความเป็นห่วง
" ไม่เป็นไร ..รีบไปรีบกลับ คงไม่นานหรอก " พรยิ้มให้โอบงบอกว่าไม่ต้องเป็นห่วง
" ตามใจล่ะกัน " โอยิ้มตอบ
แล้วทั้งสามคนก็ไปร้านกาแฟ ซึ้งไม่ใกล้ไม่ไกลจากห้างนัก
 
  " กริ๊ง "   พรน้ำฟ้าและโอ ได้เข้ามาในร้านกาแฟ ซึ้งเป็นสบายๆ มีเพลงให้ฟังอย่างผ่อนคลาย
เบาๆ      แล้วทั้งสองคนก็หาที่นั่ง   เป็นโต๊ะพลาสติกสีเขียวแก เก้าอี้โซฟาผ้าสีออกโกโก้
อยู่แต่ล่ะสามมุม  อีกมุมหนี่งเป็นบานกระจกเห็นวิวของรถราต่างๆที่แล่นผ่าน
 
น้าฟ้าว่างกระเป๋าไว้และขอไปซื้อน้ำก่อน
และทั้งสองคนก็นั่งลงบนเก้าอี้โซฟาแสนนุ่ม  โดยโอ นั่งตรงข้ามพร  ส่วนน้ำฟ้า นั่งอยู่ทางซ้าย
ของพร
พรมองบรรยากาศในร้านทั่วๆ  ก่อนจะสบตากับโอ ที่เหมือนว่าโอ จ้องเธอนานแล้ว
" มีไรเหรอโอ " พรมองหน้าโอ ที่จ้องเธออยู่นาน เธอคิดในในว่าผมเธอดูแปลกไป
เหรอ หรือเธอหมัดผมไม่เรียร้อย
" ป่าวหรอก " โอบอก " อือ... " แล้วพรก็ละ สายตามองไปทางกระจก เพื่อดูบรรยากาศ
ข้างนอก
ทั้งคู่เงียบ มีแต่เสียงเพลงที่ไม่เงียบไปด้วย   .......
 
.
.
.
.
.
.
" พร " โอทำสีหน้าจิงจัง
" ฮืม..ไรเหรอโอ.." พรมองหน้าโอด้วยความสงสัย
"เรา.." โอมองไปทางกระจก แล้วพูดด้วยเสียงแผ่วเบา
" ไร..เหรอ "พรทวนคำถาม
" เรา ...... " โอส่งเสียงออกมาเบาๆ
"เรา ??? มีไรเหรอ แกทำไม " พรใช้หูฟังให้ได้ยินเสียงอันบางเบาของโอ
โอซูดลมหายใจ..เข้ามาลึกๆๆ ก่อนจะละสายตาออกจากกราะจกมองมาทางพร
แล้วพูดด้วยเสียงทุ้มต่ำแต่มีพลังว่า.....
 
                " พร..เรา..??????"