สัตว์ กลับ คน

-

เขียนโดย ตังค์

วันที่ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 เวลา 20.31 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,949 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 8 มกราคม พ.ศ. 2558 22.05 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 ทำไมนะเราทำผิดอะไรทำไม  เอาเราให้ใครก็ไม่รู้แล้วนี่มันที่ใหน มีพวกเดียวกันเต็มไปหมด บางตัวก็พิการบางตัวก็เป็นโรค ทำไมทุกตัวทำหน้าเศร้าจัง?
    นั่นเจ้านายนี่น่า เจ้านายๆ เจ้านาย หนูอยู่ทางนี้อย่าเอาหนูให้คนอื่นเลย ต่อไปหนู จะไม่คุ้ยขยะหน้าบ้าน จะไม่อึในบ้าน จะไม่ทำกระถางต้นไม้เจ้านายแตกอีกแล้ว.....
     นี่รถพาเรามาไกลแค่ใหนแล้วนี่ หลับไปหลายทีก็ยังไม่มีวี่แววจะจอด....
     ถึงแล้วรึเปล่านะ รถหยุดแล้ว บ้านใหม่จะเป็นยังไงบ้างน่า มาแล้ว มาแล้ว เจ้านายคนใหม่เริ่มเอาตัวอื่นออกไปแล้ว แต่! ทำไมพอตัวอื่นออกไปทำไมมีเสียงร้องอย่างทรมานแล้วเงียบไป?
    ถึงตาเราแล้วที่ต้องออกไป แต่เอ๊ะ! อะไรกันทำไมมีศพตัวอื่นกองอยู่เต็มไปหมด?
  " ไม่นะจับหัวหนู กดลงกับไม้ทำไม ง่ำ ง่ำ นี่กัดมือซะเลย"
   "ปล่อยเราแล้ว ไม่เอาแล้วรีบหนีดีกว่า...เหนื่อย จริงๆนี่เราก็หนีมาไกลแล้ว มันคงไม่ตามมาแล้วละขอพักก่อนแล้วกัน....
    ฮ่าว....นี่เราเพลอหลับไปตอนใหนกัน เช้าแล้วหาทางกลับไปหาเจ้านายดีกว่า....
    นี่เราก็เดินมานานแล้ว ยังไม่เห็นมีบ้านคนเลยทนเดินอีกชักพักแล้วกัน แต่ เอะ รู้สึกว่าได้กลิ่นอาหารโชยมารีบไปดูดีกว่าเรา ...นั่นไงมีใครย่างเนื้อไว้ไม่รู้เสร็จเรางำๆอร่อยจริงๆ งำๆ ... ฮ่าอิ่มแล้ว 
  โป้ง ! "
โอ้ย! เจ็บ ใครยิงเรารีบหนีดีกว่า ทนเจ็บไว้ก่อน ....
แฮ็ก ๆ น่าจะไกลพอแล้ว ดีทีกระสุนโดนแค่เฉียดๆ ข้างลำตัวด้านขวา แต่ก็เจ็บมากเลยใครกันช่างใจร้ายฮือๆ เลียแผลอยู่ตรงนี้เดี๋ยวหนึ่ง ค่อยไป.....
    นี่เราก็เดินเข้าใกล้ หมู่บ้านแล้วคิดไปแล้วจะทำยังไงดีเราเริ่มรู้ สึกกลัวพวกเจ้าถิ่นมันจะทำร้ายเราไหม? นั่นไงว่าแล้วพวกมันแยกเขี้ยวร้องตะโกนไล่เราใหญ่ อย่านะ!
อย่านะ !อย่ารุมกัดฉัน โอ้ย โอ้ย เอาชิฉันไม่ยอมเจ็บฝ่ายเดียวหรอก มา งำ งำโอย ! ร้อนๆ ร้อน ร้อน อะไรกันน้ำร้อนนี่   มันมาจากใหนกัน หนีดีกว่าเราโอ้ย  โอ้ย เจ็บจังเลยเข้าไปหลบในวัดก่อนดีกว่า ....
   "มือใคร? มาจับหัวเรา งำ นี่งับมือซะเลยอย่ามายุ่งกับฉันนะ ถอยห่างออกไปแล้ว อย่าเข้ามานะแฮ่ ยังจะเข้ามาอีก แฮ่ คราวนี้เอาอาหารมาล่อ เชอะไม่กินโว้ย! .....
    นี่ตาหมอนี่ นานแล้วยังไม่ไปใหนนั่งเฝ้าอยู่ได้ จ๊อก!
เริ่มหิวแล้วเราอาหารอยู่ตรงหน้ากินก็ได้ งำๆ มาอีกแล้วมือบ้ามาลูบหัวเราอีกแล้ว ช่างมันหิวกินต่อดีกว่า อิ่มแล้วตานี่ท่าทางจะเป็นคนดี ฉันจะยอมเปิดใจอีกครั้งก็แล้วกัน......
จบมุมมองสัตว์ ติดตามต่อมุมมองมนุษย์

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา