รักนิรันดร์ 永远爱你

          รักนิรันดร์ 永远爱你 

- 1 -

           ภาพที่เจ้ากำลังยืนเคียงคู่กับผู้อื่น... มันช่างบาดลึกในหัวใจของข้าจนเป็นแผล อยากที่จะเข้าไปกระชากเจ้ามาไว้ในอ้อมกอดของข้า อยากจะฉีกกระชากร่างของมนุษย์ผู้นั้นที่ได้หัวใจของเจ้าให้มันแหลกเหลวไม่มีชิ้นดี

           ทว่าก็ไม่อาจทำได้ เพราะคำว่า‘รักเจ้า’ มันคอยเหนี่ยวรั้งไม่ให้ข้าทำเช่นนั้น ไม่ให้ทำลายความสุขของเจ้า...

           “ข้ารักเจ้า ...จ้าวอิง...รักเจ้าชั่วนิรันดร์...”

           “ไม่ว่าเจ้าจะพูดอย่างไร ก็ไปไม่ถึงใจของเจ้ามนุษย์สกุลจ้าวนั่นหรอก ลู่เสวี่ย”

           แม้ไม่ได้หันไปมองดูผู้บุกรุก เสียงแหบทุ้มนั้นข้าก็จดจำได้อย่างดี มันเป็นเสียงของเจ้าปีศาจกาที่คอยตามข้ามาหลายร้อยปี

           “มันไม่เกี่ยวอะไรกับเจ้า กวงชุน” ข้าตอบด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

           “ฮ่าๆ นั่นสิๆ”

           กวงชุนเพียงงึมงำ ก่อนจะกระโดดลงจากกิ่งก้านของต้นไม้ใหญ่แล้วก้าวมาหาข้าอย่างไม่รีบร้อน

           “แล้วครานี้ยอดรักของเจ้า จ้าวอิง นางเกิดเป็นหญิงหรือชายกันล่ะ? ข้าสนุกทุกครั้งที่จะได้ลุ้นว่าในชาตินี้นางจะเกิดเป็นอะไร แต่ที่ลุ้นระทึกที่สุดก็เห็นจะเป็น ...ว่าเมื่อใดกันนะ นางถึงจะหันมารักเจ้า หึหึ”

           เพี๊ยะ!!

           ข้าปัดมือที่กำลังลูบไล้ผมสีหิมะของข้าโดยแรง พลางตวัดสายตามองกวงชุนอย่างโกรธเคือง

           “อย่างไรก็ไม่ใช่เรื่องของเจ้าอยู่ดี” ข้ากัดฟันกรอด เดินหลบเข้าสู่ความมืดมิดของแมกไม้อย่างกระฟัดกระเฟียด ทิ้ง ภาพงานวิวาห์รื่นเริงและสายตาที่ทอดมองข้าของเจ้าปีศาจกาไว้เพียงเบื้องหลัง

           “แล้วเมื่อใดกันนะเจ้าถึงจะหันมารักข้า ลู่เสวี่ย...”

           ในค่ำคืนที่ไร้ดาว นอกจากหัวใจของปีศาจจิ้งจอกอย่างข้าแล้ว ยังมีหัวใจอีกดวงของปีศาจวิหคที่ได้แผลลึกเพิ่มขึ้นมาอีกหนึ่ง... เจ็บเจียนตายพอกัน

ps หวังว่าจะชอบกันนะเออ