ฉลาดเดาเกิน

     1.3
     .
     .
     “เธอๆ ดูผู้ชายคนนั้นสิน่ากินมาก ทั้งหล่อทั้งเรียนเก่ง อู๊ยต๊ายว๊ายกริ๊ด เจ้าชายในฝัน”  เสียงของสาวประเภท 3 กลุ่มใหญ่ดังไปทั่วทั้ง 3 โลก (ดังโคตรเกินไปแล้ว)
     “หยี้...อีทุเรียน นี้เธอคิดจะกินเด็กเหรอย่ะ ช่างไม่เตรียมสังขารเลยนะ”  สาวๆ มองมายัง เซริน หนุ่มน้อยหน้าหล่อและก็น่ารัก ที่จะย้ายเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้
     “ขอบคุณสำหรับการต้อนรับครับสาวๆ”  เซรินกล่าวอย่างกล้าหาญ (บรรยายมั่วแล้วตู 555+)
     ...ในระหว่างทางเดินของหนุ่มน้อยเซรินคุง เพื่อจะเข้าห้องเรียนด้วยความรีบ เขาก็ได้เดินชน มารุ ที่กำลังเดินมาด้วยความรีบเร่งเช่นกันเข้า จนร่างทั้งคู่ล้มลง
     “เดินประสาหมาไม่แดกมากเลยนะแก ตาไม่มองทางเลยหรือไงกันวะ”  มารุ รีบลุกขึ้นแล้วด่าอย่างไม่คิดทันที เขาก็ไม่สนใจคนรอบข้างเลยด้วยว่าจะคิดยังไงกับคำด่าของเขา แล้วเขาก็รีบเดินออกมาท่ามกล่างคำวิจารณ์อันไร้ความประณีตของผู้คนที่อยู่ในเหตุ
     “อะไรกันนายคนนั้น ตัวเองก็ไม่ได้ดูทางเลยนี้หว้า”
     “ไปตายซะ”
     “เลวมาก”
     “ไม่มีคำขอโทษ...เลยเหรอ”
     “ไอ้คนไร้สามัญสำนึก”
     .
     อะไรกันวะ วันนี้เลวร้ายเป็นบ้า สอบก็สอบตก แถมมีหมามาเดินชนตูอีก
     ...นี้คือสิ่งที่ มารุ คิดอยู่ตอนนี้
     “เฮ้ มารุนายจะรีบไปไหนของนาย”  ปลานิลรีบวิ่งตามมาถาม...มารุ โดยไม่สนใจไอ้คนที่ล้มปากแตกอยู่ในเหตุการณ์ตรงเบื้องหน้า
     “ชั้นกลับบ้าน”
     “คือว่า...นายสอบตกสินะ ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ต้องสอบใหม่ พยายามเข้าล่ะ ไอ้บ้ามารุ”
     “อ่า”  แล้วมารุคุงก็เดินออกจากโรงเรียนไปด้วยความสง่า
     ...
     “แม่หนูเธอรู้จักชายคนนั้นเหรอ คือว่านะ ผู้ชายคนนั้นเดินชน...เซรินคุงของพวกเราสลบไปแล้ว ดูดิ”  
     “เอ๋...”  ไอ้บ้ามารุ สร้างเรื่องให้คนอื่นรังเกลียดตัวเองอีกแล้วสิเนี้ย