ฉลาดเดาเกิน

     1.3

     .

     .

     “เธอๆ ดูผู้ชายคนนั้นสิน่ากินมาก ทั้งหล่อทั้งเรียนเก่ง อู๊ยต๊ายว๊ายกริ๊ด เจ้าชายในฝัน”  เสียงของสาวประเภท 3 กลุ่มใหญ่ดังไปทั่วทั้ง 3 โลก (ดังโคตรเกินไปแล้ว)

     “หยี้...อีทุเรียน นี้เธอคิดจะกินเด็กเหรอย่ะ ช่างไม่เตรียมสังขารเลยนะ”  สาวๆ มองมายัง เซริน หนุ่มน้อยหน้าหล่อและก็น่ารัก ที่จะย้ายเข้ามาเรียนในโรงเรียนแห่งนี้

     “ขอบคุณสำหรับการต้อนรับครับสาวๆ”  เซรินกล่าวอย่างกล้าหาญ (บรรยายมั่วแล้วตู 555+)

     ...ในระหว่างทางเดินของหนุ่มน้อยเซรินคุง เพื่อจะเข้าห้องเรียนด้วยความรีบ เขาก็ได้เดินชน มารุ ที่กำลังเดินมาด้วยความรีบเร่งเช่นกันเข้า จนร่างทั้งคู่ล้มลง

     “เดินประสาหมาไม่แดกมากเลยนะแก ตาไม่มองทางเลยหรือไงกันวะ”  มารุ รีบลุกขึ้นแล้วด่าอย่างไม่คิดทันที เขาก็ไม่สนใจคนรอบข้างเลยด้วยว่าจะคิดยังไงกับคำด่าของเขา แล้วเขาก็รีบเดินออกมาท่ามกล่างคำวิจารณ์อันไร้ความประณีตของผู้คนที่อยู่ในเหตุ

     “อะไรกันนายคนนั้น ตัวเองก็ไม่ได้ดูทางเลยนี้หว้า”

     “ไปตายซะ”

     “เลวมาก”

     “ไม่มีคำขอโทษ...เลยเหรอ”

     “ไอ้คนไร้สามัญสำนึก”

     .

     อะไรกันวะ วันนี้เลวร้ายเป็นบ้า สอบก็สอบตก แถมมีหมามาเดินชนตูอีก

     ...นี้คือสิ่งที่ มารุ คิดอยู่ตอนนี้

     “เฮ้ มารุนายจะรีบไปไหนของนาย”  ปลานิลรีบวิ่งตามมาถาม...มารุ โดยไม่สนใจไอ้คนที่ล้มปากแตกอยู่ในเหตุการณ์ตรงเบื้องหน้า

     “ชั้นกลับบ้าน”

     “คือว่า...นายสอบตกสินะ ถ้างั้นพรุ่งนี้ก็ต้องสอบใหม่ พยายามเข้าล่ะ ไอ้บ้ามารุ”

     “อ่า”  แล้วมารุคุงก็เดินออกจากโรงเรียนไปด้วยความสง่า

     ...

     “แม่หนูเธอรู้จักชายคนนั้นเหรอ คือว่านะ ผู้ชายคนนั้นเดินชน...เซรินคุงของพวกเราสลบไปแล้ว ดูดิ”  

     “เอ๋...”  ไอ้บ้ามารุ สร้างเรื่องให้คนอื่นรังเกลียดตัวเองอีกแล้วสิเนี้ย