All is happiness ฉันเรียกมันว่า..."ความสุข”
เขียนโดย 
อันโก๊ะ
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.17 น.
แก้ไขเมื่อ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 19.23 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) ความทรงจำที่แสนจะงดงาม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
แฮกๆๆๆ ตอนนี้ผมกำลังวิ่งไปรอรถเมล์ตรงป้าย ทำไมตื่นสายแบบนี้นะ ผมชื่อตูนครับ
อ๊ะ!นั่นรถเมล์กำลังจะออกแล้วหนิ
“เฮ้”
ผมตะโกนวิ่งตามรถเมล์ที่เคลื่อนตัวออกไป
“เฮ้”
คราวนี้ได้ผล มีผู้ชายคนหนึ่งที่นั่งตรงเบาะหลังหันมา แต่ว่า...นั่นมัน... ‘นิว’ หนิ O.O
(“เร็วเข้า ตูน!!!เข้าไปหลบในบ้านหลังนั้น”
นิวบอกผมให้วิ่งเข้าไปหลบในบ้านหลังหนึ่งที่ยังก่อสร้างไม่เสร็จ
“แฮกๆๆ พี่ดรีมตามมาไหมนิว” ผมถามเพื่อนชายที่อยู่ตรงข้างๆหลังจากเข้ามาหลบในบ้านแล้ว
“ไม่นะ”
นิวบอกพร้อมกับชะโงกหน้าออกไปดู และแล้วสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเมื่อนิวเดินมาหยุดอยู่ตรง
หน้าของผม จ้องมองผมอย่างแปลกๆก่อนจะเอ่ยคำที่ทำให้ผมแทบช๊อก!
“ตูนรู้ไหม? ตอนผู้ใหญ่เขาจูบกัน...เขาทำกันแบบไหน” นิวพูดพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปาก
สายตาของเขาจ้องผมอย่างไม่คลาดสายตา
“.....O.O” ผมอึ้งกับสิ่งที่เกิดขึ้น พูดอะไรไม่ออก รู้สึกแต่ว่าไม่อยากปฏิเสธเด็กชายตรงหน้าเลย
ตอนนี้นิว ยกแขนของเขาขึ้นมาดันกำแพงทั้งสองข้างของตัวผม ซึ่งก็แปลว่า ผมอยู่ตรงกลาง เขา
ไม่รีรอคำพูดของผมแม้แต่คำเดียว เขาโน้มใบหน้าลงมา ริมฝีปากอุ่นๆของเขาสัมผัสกับริมฝีปาก
ของผม เขาจูบผมอย่างดูดดื่มประมาณเป็นมืออาชีพทั้งที่ยังเรียนอยู่ชั้น ป.4 กลิ่นหอมหวานของ
รสจูบ สัมผัสอันน่าประทับใจนั้นผมไม่มีวันลืม)
....เฮ้อ! นิว นายจะจำได้ไหมนะ ตอนนี้ผมกำลังคิดเรื่องสมัยเรียนอยู่ชั้น ป.4 จูบแรกของผม รัก
แรกของผม กับผู้ชายด้วยกัน เขาชื่อ.. “นิว” และแน่นอน ผมเป็นเกย์ เขาย้ายไปอยู่ที่อื่นโดยไม่
บอกผมสักคำ และตอนนี้เขาอยู่บนรถเมล์ เขาหันมามองผม สายตาของ...
โป๊ก!
ความคิดของผมต้องหยุดแค่นั้น เมื่อผมมองดูนิวจนลืมดูหนทาง ทำให้ผมวิ่งชนป้ายบอกทาง
แล้วความคิดของผมก็ดับวูบไป...
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
