เรื่องราวของเจ้าชายบนหอคอย

          วันที่ 2 เทพารักษ์กับดาบอัศวิน

     ในยามอากาศร้อนท่านจะคิดถึงอะไร? 

               บางก็คิดถึง ไอติมเเสนอร่อย

               บางก็คิดถึงถังน้ำเเข็งเย็นๆ

           เเต่สำหรับ ข้าเมื่ออากาศร้อนก็ต้องคิดถึงห้องน้ำ เเละพอคิดถึงห้องน้ำก็ต้องคิดถึงการอาบนำ้เเละพอคิดถึงการอาบน้ำก็ต้องคิดถึง. . .เจ้ามังกรน้อย

      วันนี้อากาศร้อนเเละอบอ้าว เเม่กาไปเยี่ยมบ้านน้าบลูยังไม่กลับ ข้าจึงต้องมารับหน้าที่ดูเเลเด็กจอมเเสบอีกครั้ง เสียงเจื้อยเเจ้วยังคงวนเวียนอยู่ข้างหู

    "ร้อนๆๆๆๆ ข้าจะอาบน้ำ"เจ้ามังกรน้อยดิ้นเเด้วๆราวกับปลาทีกำลังจะขาดอากาศหายใจ

     "เจ้าก็รู้ว่าตอนนี้น้ำยังไม่เย็น รออีกหน่อยเถอะ"ร่างเล็กที่เมื่อกี้ดิ้นเเด้วๆหันขวับมามองหน้าข้า ตากลมโตตอนนี้เต็มด้วยไฟโทสะจากการไม่ได้ดั่งใจ

     เเต่ใครจะไปสน ข้ากำลังเตรียมเสื้อผ้าของเจ้าหนูชุดใหม่ เมื่ออาบน้ำเสร็จจะได้เปลี่ยนทันที

     "ท่านน่าจะเตรียมชุดข้าด้วย"เด็กหญิงในชุดเกราะเดินมาพร้อมหนังสือเล่มใหญ่คงไปยืมหนังสือห้องเเม่กาอีกเเล้วสิ ข้าไม่รู้ว่าหนังสือนั้นสนุกตรงไหนมีเเต่ชายๆเเต่งงานกัน มีบ้างบางเล่มที่ไม่มีการเเต่งงานเเต่ก็ยังเขียนตัวละครส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย. . . .

    เเละทุกครั้งที่ข้าถามเรื่องนี้กับคนใกล้ชิดเเม่กาที่สุดอย่างเจ้าต้นไม้มันก็ตอบว่า

    "ฮึ ก็เพราะนังกามันอิจฉานา'เอกนะสิ เลยเก็[กดมาเขียนนิยายวายไง"

       เป็นเหตุผลที่ฟังได้ขึ้นมาก. . . .

    พอคิดถึงตรงนี้ข้าก็หลุดหัวเราะเล็กน้อยกับความบ้าๆของครอบครัวนี่ เเต่เมื่อข้าหันไปเห็นเด็กหญิงตัวน้อยที่ยืนรอบางสิ่งอยู่่ข้าจึงรีบเตรียมเสื้อผ้าให้เจ้าหล่อนด้วยเช่นกัน

    "ป่านนี้น้ำคงเย็นเเล้ว ไปๆเจ้าชายของข้าไปอายน้ำกัน เจ้าด้วยโอริน"มังกรน้อยๆเต้นเร่าๆ มันดึงชายเสื้อข้ากับกระโปรงเเม่หญิงน้อยลากไปห้องน้ำ(ซึ่งไม่นานก็โดนเเม่หญิงตบมา)

    ห้องน้ำของหอคอยเเห่งนี้กินเนื้อที่ไปหนึ่งชั้นโดยเลือกชั้นสามนับจากล่าง 

      ภายในใส่เครื่องอำนวยความสะดวกมากมาย ตรงกลางห้องทำเป็นสระน้ำขนาดใหญ่เเต่ไม่ได้ลึกมากพอให้เด็กว่ายได้

เด็กๆดีใจที่จะได้เล่นน้ำโดยเฉพาะเจ้ามังกร

มันเป็นคนเหวี่ยงเสื้อผ้าคนเเรกเเล้วกระโจนลงน้ำทันที ร่างน้อยๆที่เปียกปอนหัวเราะร่า ดำผุดดำว่ายไปรอบสระอยางสนุกสนาน เรียกการถอนหายใจเฮือกใหญ่ของเเม่หญงน้อยทันที ไม่นานนางหนูก็นุ่งกระโจนอกไปเล่นน้ำในสระอีกคน ส่วนข้าก็นั่งที่ขอบสระเเล้วก็เรียกให้มังกรน้อยมาสระผม

   "มานี่มามังกรน้อย ข้าจะสระผมให้" มังกรน้อยยิ้มร่าว่ายนำ้มานั่งตักข้าเเล้วก็หลับตาพริ้มให้ข้าใช้มือขยี้หัวมันน้อยๆ

   ถ้าน่ารักขนาดนี้ ข้าอาจจะรับเป็นน้องก็ได้

  "คิ คิ คิ น้ำใสน่ารักท่านก็มาเล่กับข้าสิ"ข้าขอถอนคำพูดทั้งหมดที่พูดมาเมื่อครู่นี่ ก่อนที่ข้าจะได้ตอบปฏิเสธอะไร ไอ้มังกรอวดดีก็เหวี่ยงเสื้อผ้าข้าด้วยมือน้อยๆนั้นเล้วฉุดข้าลงสระไปเรียบร้อย. . . 

  "เย็นใช่ไหมล่ะ" เจ้าหนูยิ้มร่า มันเอามือวิดน้ำชวนผมเล่น

   ใครมันจะไปมีอารมณ์!!!

   "นีๆเจ้าชายข้ามีของเล่นใหม่เเหละ" หนูน้อยกลับมาอีกครั้งพร้อมกับอวดบางสิ่ง

    ดูเหมือนมันจะเป็นดาบไม้เนื้อดีที่เเม่กาคงกระเสือนกระสนไปซื้อมาให้ได้(เเม่กามีส่วนลดร้านขายของเล่นหลายสาขา)

   "ไหนๆข้าดูหน่อย"ไอ้มังกรที่ไม่เกี่ยวอะไรด้วยตรงรี่มาจะเเย่งดาบ

    "ข้าไม่ให้!!!"เด็กหญิงตะโกน พลางเเย่งดาบกลับอย่างห่วงเเหน

    "ก็ข้าจะดู!!!"

     "ข้าไม่ให้!!!"

    พรึ่บ!!!

   ไม่ทันที่ผีเสื้อจะกระพือปีก ดาบไม้ก็หล่นลงในสระเรียบร้อย เด็กหญิงหน้าบูดบึ้เเละเริ่มอาละวาด

 " ดาบข้า ข้าจะเอาดาบๆๆๆๆๆ" นางทั้งส่งเสียงหวีดร้องเเละเริ่มทำร้ายร่างกายเจ้ามังกร

    เพื่อารห้ามศึกนี้ ข้าจึงต้องเป็นเทพารักษ์งมดาบจำเป็น 

    น้ำใสในสระทำน้ำหูน้ำตาข้าเเทบไหล ข้าจึงงมส่งๆเอส

    "อันนี้ไหม " ข้าชูดาบเสมือนจริงขึ้นมา

    "ไม่ใช่ๆ ดาบข้าเป็นดาบไม้" เด็กหญิงตอบ

    "อันนี้ล่ะ "ข้าลองชูอีกอันดูท่าจะเป็นดาบพลาสติก

   "ไม่ใช่ๆ" เด็กหญิงยังคงขานตอบ

    "เเล้วอันนี้ล่ะ" ข้าชูอีกอันดูเหมือนมันจะไม่คล้ายดาบเลยสักนิด

     "ไม่ใช่นั่นไม่ใช่ดาบ นั่นมันตุ๊กตาเงือก ข้าจะได้ดาบไหมเนี่ย" เด็กหญิงกล่าวเสียงเศร้า

    ข้าเริ่มขาดอากาศหายใจจึงต้องโผล่พ้นน้ำมา ข้าสงสารหนูน้อยสุดๆ(เเพ้เด็กอีกเเหละ)

   ก็เลยงมไปใหม่ อีกครั้งเเละคราวนี้ข้าจะตั้งใจหาจริงๆ

    เเต่มันก็. . . หาเจอเเล้ว

      ข้าชูดาบไม้ขึ้นมาสร้างความดีใจให้เด็กหญิงอย่างมาก

    ส่วนดาบทั้งหมดที่ข้างมมาได้ก็โดนเจ้าต้นไม้โด้ไปเก็บส่วนคลัง(มันไปอยู่ตรงไหน)

      ส่วนเจ้ามังกรน้อยก็.  .. .

     "ขอโทษข้าจะไม่ทำอย่างนี้อีกเเล้ว เเง!!!"

   "ทำไปอย่าบ่น!!!"

      ก็โดนใ้ชเเรงงานขัดเกราะทั้งหมด ซึ่งก็ไม่มากประมาณสามสิบเกราะเอง

  บางทีบนหอคอยอาจมีเรื่องสนุกๆก็ได้

ลงชื่อเจ้าชายบนหอคอย