วุ่นนักรักสี่เศร้า
8.3
เขียนโดย killuaxbiscuit
วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.34 น.
4 บทที่1
0 วิจารณ์
7,242 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) ความวุ่นวายในบ้าน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"อือ..."ผมครางออกมาก่อนจะค่อยๆขยับตัวเปลียนท่านอน
ทำไมมันหนักๆ
ด้วยความสงสัยผมจึงลืมตาขึ้นมาก็พบ่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟา
แต่พอสังเกตุดีๆบนมีคนมานอนฟุบอยู่บนท้องผม...เฮ้ย!!!อย่านอนน้ำลายไหลเชียวนะ!!!แล้วใครกันที่มานอนอยู่บนท้องผม...อืม.....
"บิสเก็ต!!!???"ผมสะดุงตกใจลุกขึ้นนั่งนั้นทำเอายายนั้นเซล้มไปทางอื่น
"โอ้ย...เจ็บ"
"ธะ..เธอทำอะไรฉัน!!!!..เธอ..เธอปล่ำฉัน!!!"ผมพูดเหมือนเสียตัวให้ยัยนี้(ไรเตอร์:แกเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ!!!)
"พูดอะไรบ้าๆอยู่ย่ะ!!!!ลามก!!!นายลองดูตัวนายดีๆสิ!!!"พอโดนยายนั้นว่าเสร็จผมก็ลองมองตัวเอง....อ้าวอยู่ครบทุกส่วน
"แฮะๆ"ผมหัวเราะเสียงหลง
"แฮะๆบ้าบออะไรกันฟะ!!!ชิ!!!"อายเลยเรา=\\\=
"แล้ทำไมฉันถึงมานอนตรงนี้"ผมถามอย่างสงสัย
"เมื่อคืนมีงานเลี้ยง"
"ห๊ะ!!??"งานเลี้ยงอะไร??
"พอเข้ามาข้างในกอร์นก็ดีใจมากแล้วก็ขอให้จัดปาร์ตี้กันนั้นจึงเป็นเหตุผลที่บ้านเละขนาดนี้ไง"
พอฟังที่ยายนี้พูดผมก็กวาดสายตาไปทั่งห้องก็เห็นศพ(?)ของกอร์นและอารุกะนอนแอ่แซ่อยู่
แต่พอลองดูไปเรื่อยๆ...อ้าวเฮ้ยแมวเมื่อวานนี้!!!
"บิสเก็ต"ผมหันมาหาบิสเก็ตทันที
"แฮะๆๆ"
"ไม่ต้องมาแฮะๆเลย"ผมตะหวาดใส่
"ก็สงสารมันอ้าาาา"รำคาญๆๆๆรู้จักมั้ยคำว่ารำคาญน่ะ เดี๋ยวสะกดให้ดูเลยนี้!!!
"ช่างมันเหอะ"ว่าเสร็จผมก็เดินไปที่ที่กอร์นนอนตายอยู่(?)แล้วทำการปลุก
"ตื่นได้แล้ว...กอร์น"ผมเขย่าตัวกอร์นอย่างเมามันส์(?)จนกอร์นได้สติ
"อะ...อะไรเหรอคิรัว"
"ฉันปลุกนายให้มาทำความสะอาด"
"....."
"ตอนนี้นายตื่นแล้วเพราะงั้นมาทำความสะอาด"
"ครอกฟี้....ครอกฟี้"พอพูดแบบนี้ตายทันที(?)
"เล่นอย่างงี้ใช่มั้ย...ได้"หึๆๆๆๆๆๆๆ
โป๊ก!!!
10นาทีผ่านไป
"เจ็บนะคิรัว"ตอนนี้กอร์นอยู่ในสภาพถือไม้กวาดพร้อมด้วยหัววที่ปูดบวม
"เรื่องนายสิ"ก็ไม่ยอมตื่นเอง
"หน่อย...งั้นต้องโดนแบบนี้!!"
"ห๊ะ!!??"
แว้กกก!!!!ขนมเค้กลอยมาแว้ววววแต่ไม่เป็นไร..เพราะผมหลบทันแต่ว่า....มันไปโดนบิสเก็ตที่อยู่ด้านหลังผมพอดี
แหมะ!!(เสียงเอฟเฟคช่างสุดยอด)
"พะ..พวกนาย"น้ำเสียงยายนี้ดูไม่เป็นมิตรแฮะ
อยู่ๆบิสเก็ตก็ยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างมาทางผม...ซึ่งผมก็หลบทันแต่ดันไปโดน...อารุกะ!!!!!
อารุกะยื่นค้างอยู่กับที่จากนั้นกอร์นก็เริ่มโวยวายใหญ่ก่อนจะเริ่มยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างจนในที่สุดก็เกิดสงครามเค้กขึ้น.......เวลวผ่านไปหลาย ชม. สภาพห้องเละไม่เป็นท่า
"พวกนายน่ะหยุดได้แล้ว!!"บิสเก็ตตะโกนอย่างเหลืออด
"คะ..ครับ/อะ..อา"จนในที่สุดสงครามก็หยุดลงด้วยดี
"พวกนาย2คนต้องโดนทำโทษ..ไปทำความสะอาด!!!"
"หา!!!/เอ๋!!!"ผมกับกอร์นประสานเสียงกันพร้อมโดนประเคนหมัดงามๆของบิสเก็ตเข้า2ที
สุดท้ายแล้ว...ผมก็โดนทำคววามสะอาดไปด้วย...แต่ว่ามันก็สนุกนะ..ผมมคิดขณะกำลังถูพื้น
วันๆหนึ่งช่างยาวนานจริงๆ
ทำไมมันหนักๆ
ด้วยความสงสัยผมจึงลืมตาขึ้นมาก็พบ่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟา
แต่พอสังเกตุดีๆบนมีคนมานอนฟุบอยู่บนท้องผม...เฮ้ย!!!อย่านอนน้ำลายไหลเชียวนะ!!!แล้วใครกันที่มานอนอยู่บนท้องผม...อืม.....
"บิสเก็ต!!!???"ผมสะดุงตกใจลุกขึ้นนั่งนั้นทำเอายายนั้นเซล้มไปทางอื่น
"โอ้ย...เจ็บ"
"ธะ..เธอทำอะไรฉัน!!!!..เธอ..เธอปล่ำฉัน!!!"ผมพูดเหมือนเสียตัวให้ยัยนี้(ไรเตอร์:แกเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ!!!)
"พูดอะไรบ้าๆอยู่ย่ะ!!!!ลามก!!!นายลองดูตัวนายดีๆสิ!!!"พอโดนยายนั้นว่าเสร็จผมก็ลองมองตัวเอง....อ้าวอยู่ครบทุกส่วน
"แฮะๆ"ผมหัวเราะเสียงหลง
"แฮะๆบ้าบออะไรกันฟะ!!!ชิ!!!"อายเลยเรา=\\\=
"แล้ทำไมฉันถึงมานอนตรงนี้"ผมถามอย่างสงสัย
"เมื่อคืนมีงานเลี้ยง"
"ห๊ะ!!??"งานเลี้ยงอะไร??
"พอเข้ามาข้างในกอร์นก็ดีใจมากแล้วก็ขอให้จัดปาร์ตี้กันนั้นจึงเป็นเหตุผลที่บ้านเละขนาดนี้ไง"
พอฟังที่ยายนี้พูดผมก็กวาดสายตาไปทั่งห้องก็เห็นศพ(?)ของกอร์นและอารุกะนอนแอ่แซ่อยู่
แต่พอลองดูไปเรื่อยๆ...อ้าวเฮ้ยแมวเมื่อวานนี้!!!
"บิสเก็ต"ผมหันมาหาบิสเก็ตทันที
"แฮะๆๆ"
"ไม่ต้องมาแฮะๆเลย"ผมตะหวาดใส่
"ก็สงสารมันอ้าาาา"รำคาญๆๆๆรู้จักมั้ยคำว่ารำคาญน่ะ เดี๋ยวสะกดให้ดูเลยนี้!!!
"ช่างมันเหอะ"ว่าเสร็จผมก็เดินไปที่ที่กอร์นนอนตายอยู่(?)แล้วทำการปลุก
"ตื่นได้แล้ว...กอร์น"ผมเขย่าตัวกอร์นอย่างเมามันส์(?)จนกอร์นได้สติ
"อะ...อะไรเหรอคิรัว"
"ฉันปลุกนายให้มาทำความสะอาด"
"....."
"ตอนนี้นายตื่นแล้วเพราะงั้นมาทำความสะอาด"
"ครอกฟี้....ครอกฟี้"พอพูดแบบนี้ตายทันที(?)
"เล่นอย่างงี้ใช่มั้ย...ได้"หึๆๆๆๆๆๆๆ
โป๊ก!!!
10นาทีผ่านไป
"เจ็บนะคิรัว"ตอนนี้กอร์นอยู่ในสภาพถือไม้กวาดพร้อมด้วยหัววที่ปูดบวม
"เรื่องนายสิ"ก็ไม่ยอมตื่นเอง
"หน่อย...งั้นต้องโดนแบบนี้!!"
"ห๊ะ!!??"
แว้กกก!!!!ขนมเค้กลอยมาแว้ววววแต่ไม่เป็นไร..เพราะผมหลบทันแต่ว่า....มันไปโดนบิสเก็ตที่อยู่ด้านหลังผมพอดี
แหมะ!!(เสียงเอฟเฟคช่างสุดยอด)
"พะ..พวกนาย"น้ำเสียงยายนี้ดูไม่เป็นมิตรแฮะ
อยู่ๆบิสเก็ตก็ยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างมาทางผม...ซึ่งผมก็หลบทันแต่ดันไปโดน...อารุกะ!!!!!
อารุกะยื่นค้างอยู่กับที่จากนั้นกอร์นก็เริ่มโวยวายใหญ่ก่อนจะเริ่มยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างจนในที่สุดก็เกิดสงครามเค้กขึ้น.......เวลวผ่านไปหลาย ชม. สภาพห้องเละไม่เป็นท่า
"พวกนายน่ะหยุดได้แล้ว!!"บิสเก็ตตะโกนอย่างเหลืออด
"คะ..ครับ/อะ..อา"จนในที่สุดสงครามก็หยุดลงด้วยดี
"พวกนาย2คนต้องโดนทำโทษ..ไปทำความสะอาด!!!"
"หา!!!/เอ๋!!!"ผมกับกอร์นประสานเสียงกันพร้อมโดนประเคนหมัดงามๆของบิสเก็ตเข้า2ที
สุดท้ายแล้ว...ผมก็โดนทำคววามสะอาดไปด้วย...แต่ว่ามันก็สนุกนะ..ผมมคิดขณะกำลังถูพื้น
วันๆหนึ่งช่างยาวนานจริงๆ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ