วุ่นนักรักสี่เศร้า

8.3

เขียนโดย killuaxbiscuit

วันที่ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 เวลา 14.34 น.

  4 บทที่1
  0 วิจารณ์
  7,360 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2557 22.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

3) ความวุ่นวายในบ้าน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

"อือ..."ผมครางออกมาก่อนจะค่อยๆขยับตัวเปลียนท่านอน

ทำไมมันหนักๆ

ด้วยความสงสัยผมจึงลืมตาขึ้นมาก็พบ่าตัวเองนอนอยู่ที่โซฟา

แต่พอสังเกตุดีๆบนมีคนมานอนฟุบอยู่บนท้องผม...เฮ้ย!!!อย่านอนน้ำลายไหลเชียวนะ!!!แล้วใครกันที่มานอนอยู่บนท้องผม...อืม.....

"บิสเก็ต!!!???"ผมสะดุงตกใจลุกขึ้นนั่งนั้นทำเอายายนั้นเซล้มไปทางอื่น

"โอ้ย...เจ็บ"

"ธะ..เธอทำอะไรฉัน!!!!..เธอ..เธอปล่ำฉัน!!!"ผมพูดเหมือนเสียตัวให้ยัยนี้(ไรเตอร์:แกเป็นผู้ชายไม่ใช่เหรอ!!!)

"พูดอะไรบ้าๆอยู่ย่ะ!!!!ลามก!!!นายลองดูตัวนายดีๆสิ!!!"พอโดนยายนั้นว่าเสร็จผมก็ลองมองตัวเอง....อ้าวอยู่ครบทุกส่วน

"แฮะๆ"ผมหัวเราะเสียงหลง

"แฮะๆบ้าบออะไรกันฟะ!!!ชิ!!!"อายเลยเรา=\\\=

"แล้ทำไมฉันถึงมานอนตรงนี้"ผมถามอย่างสงสัย

"เมื่อคืนมีงานเลี้ยง"

"ห๊ะ!!??"งานเลี้ยงอะไร??

"พอเข้ามาข้างในกอร์นก็ดีใจมากแล้วก็ขอให้จัดปาร์ตี้กันนั้นจึงเป็นเหตุผลที่บ้านเละขนาดนี้ไง"

พอฟังที่ยายนี้พูดผมก็กวาดสายตาไปทั่งห้องก็เห็นศพ(?)ของกอร์นและอารุกะนอนแอ่แซ่อยู่

แต่พอลองดูไปเรื่อยๆ...อ้าวเฮ้ยแมวเมื่อวานนี้!!!

"บิสเก็ต"ผมหันมาหาบิสเก็ตทันที

"แฮะๆๆ"

"ไม่ต้องมาแฮะๆเลย"ผมตะหวาดใส่

"ก็สงสารมันอ้าาาา"รำคาญๆๆๆรู้จักมั้ยคำว่ารำคาญน่ะ  เดี๋ยวสะกดให้ดูเลยนี้!!!

"ช่างมันเหอะ"ว่าเสร็จผมก็เดินไปที่ที่กอร์นนอนตายอยู่(?)แล้วทำการปลุก

"ตื่นได้แล้ว...กอร์น"ผมเขย่าตัวกอร์นอย่างเมามันส์(?)จนกอร์นได้สติ

"อะ...อะไรเหรอคิรัว"

"ฉันปลุกนายให้มาทำความสะอาด"

"....."

"ตอนนี้นายตื่นแล้วเพราะงั้นมาทำความสะอาด"

"ครอกฟี้....ครอกฟี้"พอพูดแบบนี้ตายทันที(?)

"เล่นอย่างงี้ใช่มั้ย...ได้"หึๆๆๆๆๆๆๆ

โป๊ก!!!

10นาทีผ่านไป

"เจ็บนะคิรัว"ตอนนี้กอร์นอยู่ในสภาพถือไม้กวาดพร้อมด้วยหัววที่ปูดบวม

"เรื่องนายสิ"ก็ไม่ยอมตื่นเอง

"หน่อย...งั้นต้องโดนแบบนี้!!"

"ห๊ะ!!??"

แว้กกก!!!!ขนมเค้กลอยมาแว้ววววแต่ไม่เป็นไร..เพราะผมหลบทันแต่ว่า....มันไปโดนบิสเก็ตที่อยู่ด้านหลังผมพอดี

แหมะ!!(เสียงเอฟเฟคช่างสุดยอด)

"พะ..พวกนาย"น้ำเสียงยายนี้ดูไม่เป็นมิตรแฮะ

อยู่ๆบิสเก็ตก็ยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างมาทางผม...ซึ่งผมก็หลบทันแต่ดันไปโดน...อารุกะ!!!!!

อารุกะยื่นค้างอยู่กับที่จากนั้นกอร์นก็เริ่มโวยวายใหญ่ก่อนจะเริ่มยกเค้กอีกชิ้นขึ้นแล้วขว้างจนในที่สุดก็เกิดสงครามเค้กขึ้น.......เวลวผ่านไปหลาย ชม. สภาพห้องเละไม่เป็นท่า

"พวกนายน่ะหยุดได้แล้ว!!"บิสเก็ตตะโกนอย่างเหลืออด

"คะ..ครับ/อะ..อา"จนในที่สุดสงครามก็หยุดลงด้วยดี

"พวกนาย2คนต้องโดนทำโทษ..ไปทำความสะอาด!!!"

"หา!!!/เอ๋!!!"ผมกับกอร์นประสานเสียงกันพร้อมโดนประเคนหมัดงามๆของบิสเก็ตเข้า2ที

สุดท้ายแล้ว...ผมก็โดนทำคววามสะอาดไปด้วย...แต่ว่ามันก็สนุกนะ..ผมมคิดขณะกำลังถูพื้น

วันๆหนึ่งช่างยาวนานจริงๆ

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา