หนูน้อยหมวกแดงกับแอปเปิ้ลทองคำ Re:2017

 
    ในขณะที่หนูน้อยหมวกแดงกำลังเดินทางเพื่อไปเยี่ยมคุณย่าที่กระต๊อบกลางป่านั้น ระหว่างทางก็ได้พบกับหญิงชราจมูกยาวสวมชุดคลุมสีดำ นางจึงเดินเข้ามาหาหนูน้อยหมวกแดง แล้วหยิบเอาบางสิ่งที่อยูในตระกร้าที่นางถืออยู่ออกมายืนให้
   
   "แม่หนูน้อยอันนี้ข้าให้เจ้า" เสียงหญิงชราที่แหบแห้งพูดพร้อมยื่นแอปเปิ้ลให้หนูน้อยหมวกแดง
   "ขอบคุณคะ" เธอกล่าวขอบคุณหญิงชราแล้วเดินทางต่อ
    เธอจ้องมองลูกแอปนั้นอยู่นานสองนานจนผ่านมาถึงสพานข้ามลำธาร
เธอไปยืนริมสพานแล้วมองลงแม่น้ำ
   เธอเห็นเด็กสาวอีกคนที่ถือแอปเปิ้ลเหมือนกับเธอ แต่ว่าลูกนั้นมันใหญ่กว่าแอปเปิ้ลที่เธอถือ เธอจึงคิดจะแย่งเอาแอปเปิ้ลลูกนั้น จึงทิ้งแอปเปิ้ลที่อยู่ในมือลงน้ำแต่กระนั้นแอปเปิ้ลที่อยู่ในมือของเด็กสาวอีกคนก็หายไปเช่นกัน
   เธอจึงนึกออกว่านั้นป็นแค่เงาที่สะท้อนกับแม่น้ำ เธอเสียใจมากจึงนั่งร้องให้บนสพานแต่ทันใดนั้นเอง
   "แม่หนูน้อยลูกแอปเปิ้ลทองคำนี้ใช่ที่เจ้าทำหล่นหรือไม่" เทพารักษ์ลอยตัวขึ้นมาจากน้ำพร้อมกับลูกแอปเปิ้ลสีทอง
   "ไม่ใช่ค่ะ ฮือๆ" หนูน้อยหมวกแดงส่ายหน้าแล้วตอบกลับ
      จากนั้นเทพารักษ์ก็หายลงไปในน้ำแล้วก็ขึ้นมาอีก
   "แม่หนูน้อยลูกแอปเปิ้ลเพรชนี้ใช่ของเจ้าหรือไม่"
   "ไม่ใช่ค่ะ ลูกที่หนูทำหล่นเป็นเพียงแอปเปิ้ลธรรมดา" หนูน้อยหมวกแดงบอกกับเทพารักษ์
   "เจ้าเป็นคนดีมาก ชื่อตรง ไม่ต้องการของที่ไม่ใช่ของตัวเอง งั้นข้าจะให้เแอปเปิ้ลทอง แอปเปิ้ลเพรช และก็แอปเปิ้ลของเจ้า" เทพารักษ์ได้มอบแอปเปิ้ลสามลูกให้กับหนูน้อยหมวกแดง
   "ขอบคุณนะคะ" เธอได้กล่าวขอบคุณเทพารักษ์แล้วเดินทางต่อ
      จนมาถึงกระต๊อบที่คุณย่าของเธออยู่ แต่เธอไม่รู้ว่านั้นคือสุนัขจิ้งจอกที่แกล้งเป็นคุณย่าของเธอ
      เธอเธอเปฺดประตูและเดินเข้ามาข้างใน แต่แล้วสุนัขจิ้งจอกก็ถามขึ้น
  "เจ้าถืออะไรมางั้นเหรอ" จิ้งจอกถาม
  "แอปเปิ้ลทองคำค่ะ" หนูน้อยหมวกแดงตอบ แล้วจิ้งจอกก็ถามขึ้นอีก
  "แล้วมืออีกข้างละถืออะไร" 
  "แอปเปิ้ลเพรชค่ะ" หนูน้อยหมวกแดงตอบ แล้วจิ้งจอกก็ถามขึ้นอีก
  "แล้วในตะกร้าละ"
  "แอปเปิ้ลธรรมดาค่ะ"
  "ขอข้ากิน(เจ้า)ได้ใหม๊" และแล้วสาวน้อยหมวกแดงก็ยื่นแอปเปิ้ลไปให้จิ้งจอกตัวนั้นกิน
     
     แต่หารู้ไม่ว่านั้นคือแอปเปิ้ลอาบยาพิษที่กินแล้วจะไม่มีทางตื่นขึ้นมา
                  แล้วตำนานของจิ้งจอกก็จบลงอย่างน่าสมเพช
ส่วนหนูน้อยหมวกแดงก็นำแอปเปิ้ลทองและเพรชไปขาย
นำไปชื้อปราสาทแล้วครองรักกับเทพารักษ์อย่างมีความสุข
Happy End