You are my Girl เธอน่ะ! ผู้หญิงของฉัน
-
เขียนโดย Bbeabenz
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 20.48 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
4,960 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 21.57 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) บ้านใหม่ที่เหมือนจะไม่ใหม่
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ บ้านใหม่ของไวตามิลค์
"เย้!!! ถึงสักที ปะแม่ เข้าบ้านกาน" >O</
"เข้าบ้านบ้าไรแก เข้าไปคนเดียวสิ"
"อ้าวแล้วพ่อกับแม่ง่ะ" =0=
"ฉันต้องอยู่อีกบ้านข้างนอกเมืองนู่น แกน่ะต้องอยู่บ้านนี้คนเดียวเพราะว่าโรงเรียนแกน่ะอยู่แถวนี้ ส่วนโรงงานใหม่ฉันน่ะอยู่ตรงโน้นนนน >O<// บราย~"
แล้วแม่ก็ขึ้นรถไปกับพ่อ ฉิวววว~ งะ เงิบสิคะ
ฉันลากกระเป๋าเข้ามาในบ้านอย่างทุลักทุเล แล้วเสียงตะโกนจากข้างๆบ้านก็ดังทำเอาฉันสะดุ้ง "เฮ้! เธอย้ายมาใหม่หรอ บ้านนี้ผีดุนะ ติดต่อฉันได้ ฉันชื่อพอร์ชเบอร์โทรศัพท์ 08746857xx บลาๆๆๆ" >O<
เขาดูตื่นเต้นดีนะ เหอๆ -0-; ฉันเมินใส่เขาแล้วเดินเข้าบ้านอย่างสง่าผ่าเผย กระเป๋านี่หนักเป็นบ้าเลยง้า T^T
"ฮึบบบ!!" ฉันยกของมาไว้ชั้นสองห้องนอนที่มีคนจัดไว้ใหม่หมดแล้วลายคิตตี้ที่ฉันชอบเลยนะ >O< น่ารักที่สุด พอฉันวางกระเป๋าเสร็จอีตาพอร์ช ก็ยืนอยู่หน้าห้อง เอ๊ะ! เดี๋ยวนะเขาเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง
"เธอเข้ามาได้ไง!"
"ก็เดินเข้ามาน่ะสิ จะบอกให้นะ เตียงนั้นน่ะ เคยมีผู้หญิงคนนึงกินยาฆ่าตัวตาย ตายคาเตียงนั้นเลยนะ" (.__.)
พร้อมกับลากฉันมาห้องน้ำตรงข้ามห้องฉัน
"ส่วนในอ่างอาบน้ำน่ะ พ่อของผู้หญิงคนที่ฆ่าตัวตาย ล้มหัวฟาดพื้นตายคาที่"
พร้อมลากฉันมาที่ห้องครัวแล้วบอกหน้าตายว่า
"ส่วนแม่ของผู้หญิงคนนั้นน่ะ..."
"น่ะ...?" บอกมาสิฉันลุ้น
"โดนมีดบาด เลือดหยดติ๋งตรงนี้ ฮ่าๆๆๆๆ ดูหน้าเธอสิ ซี๊ดเป็นไก่ต้มเลยขำชะมัด"
"หุบปากไปเหอะน่า แล้วออกจากบ้านฉันได้แล้ว!!!!!!!" -/////-
"คนอุตส่าห์หวังดีมาบอก ไปก็ได้ระวังตัวด้วยน้า~"
อีตาบ้านี่อยากตายจริงๆใช่มั้ย ฉันเดินสำรวจทั่วบ้าน ชั้นสองจะมีห้องของฉันแล้วตรงข้ามจะเป็นห้องน้ำ จะมีบันไดอยู่ตรงกลางระหว่างห้องฉันกับห้องน้ำ ส่วนชั้นล่าง มีห้องรับแขก หลังบ้านเป็นห้องครัวปกติ .. เอ๊ ถึงจะจัดใหม่หมดทั้งบ้านแล้ว แต่มันก็เหมือนจะเคยเป็นบ้านเก่าร้างๆ มานานแล้วนะ .. (.__. )( .__.)
หิวจัง พ่อแม่ฉันมาส่งแล้วไม่เหลือเยื่อใยกันเลยหรือนี่ เดินไปหาไรกินหน้าปากซอยดีกว่า.. ฉันมองไปข้างๆบ้านดีละไม่เจออีตานั่นรีบวิ่งดีกว่า >O<~
ว้าววว ร้านอาหารตามสั่งป้าใจ ลองกินดีกว่า "ป้าขา ขอข้าวผัดหมูที่นึงค่าา" หาที่นั่งในสุดเลยดีกว่า อากาศร้อนสุดๆเลยประเทศไทย -__-;
"ป้าคร้าบบ ขอข้าวผัดหมูที่นึงค้าบบ"
ฉันหันไปมองตามเสียงหล่อๆนั่น โอ้โห หล่อชะมัดผู้ชายอะไร สูง ขาว หน้าเนียนใส กว่ากระจกอีกอ่ะ อิจฉาๆๆๆ จะเป็น..หรือเปล่าน้าา อุ้ยเขาเดินมาทางนี้ด้วยย >___< กรี๊ดดดดดดดดดด
"ขอเก้าอี้หน่อยนะครับ" (' ')
"ห้ะ อ๋อ อ่า ค่ะ ได้ค่ะ เอาเลยค่ะ เอ้ย เอาเก้าอี้ไปเลยค่ะ"
โอยยยหล่อชะมัด บ้านเขาอยู่แถวนี้ใช่มั้ย โอยไวตามิลค์ใจละลายยยคร่าาาา~
"เย้!!! ถึงสักที ปะแม่ เข้าบ้านกาน" >O</
"เข้าบ้านบ้าไรแก เข้าไปคนเดียวสิ"
"อ้าวแล้วพ่อกับแม่ง่ะ" =0=
"ฉันต้องอยู่อีกบ้านข้างนอกเมืองนู่น แกน่ะต้องอยู่บ้านนี้คนเดียวเพราะว่าโรงเรียนแกน่ะอยู่แถวนี้ ส่วนโรงงานใหม่ฉันน่ะอยู่ตรงโน้นนนน >O<// บราย~"
แล้วแม่ก็ขึ้นรถไปกับพ่อ ฉิวววว~ งะ เงิบสิคะ
ฉันลากกระเป๋าเข้ามาในบ้านอย่างทุลักทุเล แล้วเสียงตะโกนจากข้างๆบ้านก็ดังทำเอาฉันสะดุ้ง "เฮ้! เธอย้ายมาใหม่หรอ บ้านนี้ผีดุนะ ติดต่อฉันได้ ฉันชื่อพอร์ชเบอร์โทรศัพท์ 08746857xx บลาๆๆๆ" >O<
เขาดูตื่นเต้นดีนะ เหอๆ -0-; ฉันเมินใส่เขาแล้วเดินเข้าบ้านอย่างสง่าผ่าเผย กระเป๋านี่หนักเป็นบ้าเลยง้า T^T
"ฮึบบบ!!" ฉันยกของมาไว้ชั้นสองห้องนอนที่มีคนจัดไว้ใหม่หมดแล้วลายคิตตี้ที่ฉันชอบเลยนะ >O< น่ารักที่สุด พอฉันวางกระเป๋าเสร็จอีตาพอร์ช ก็ยืนอยู่หน้าห้อง เอ๊ะ! เดี๋ยวนะเขาเข้ามาในบ้านฉันได้ยังไง
"เธอเข้ามาได้ไง!"
"ก็เดินเข้ามาน่ะสิ จะบอกให้นะ เตียงนั้นน่ะ เคยมีผู้หญิงคนนึงกินยาฆ่าตัวตาย ตายคาเตียงนั้นเลยนะ" (.__.)
พร้อมกับลากฉันมาห้องน้ำตรงข้ามห้องฉัน
"ส่วนในอ่างอาบน้ำน่ะ พ่อของผู้หญิงคนที่ฆ่าตัวตาย ล้มหัวฟาดพื้นตายคาที่"
พร้อมลากฉันมาที่ห้องครัวแล้วบอกหน้าตายว่า
"ส่วนแม่ของผู้หญิงคนนั้นน่ะ..."
"น่ะ...?" บอกมาสิฉันลุ้น
"โดนมีดบาด เลือดหยดติ๋งตรงนี้ ฮ่าๆๆๆๆ ดูหน้าเธอสิ ซี๊ดเป็นไก่ต้มเลยขำชะมัด"
"หุบปากไปเหอะน่า แล้วออกจากบ้านฉันได้แล้ว!!!!!!!" -/////-
"คนอุตส่าห์หวังดีมาบอก ไปก็ได้ระวังตัวด้วยน้า~"
อีตาบ้านี่อยากตายจริงๆใช่มั้ย ฉันเดินสำรวจทั่วบ้าน ชั้นสองจะมีห้องของฉันแล้วตรงข้ามจะเป็นห้องน้ำ จะมีบันไดอยู่ตรงกลางระหว่างห้องฉันกับห้องน้ำ ส่วนชั้นล่าง มีห้องรับแขก หลังบ้านเป็นห้องครัวปกติ .. เอ๊ ถึงจะจัดใหม่หมดทั้งบ้านแล้ว แต่มันก็เหมือนจะเคยเป็นบ้านเก่าร้างๆ มานานแล้วนะ .. (.__. )( .__.)
หิวจัง พ่อแม่ฉันมาส่งแล้วไม่เหลือเยื่อใยกันเลยหรือนี่ เดินไปหาไรกินหน้าปากซอยดีกว่า.. ฉันมองไปข้างๆบ้านดีละไม่เจออีตานั่นรีบวิ่งดีกว่า >O<~
ว้าววว ร้านอาหารตามสั่งป้าใจ ลองกินดีกว่า "ป้าขา ขอข้าวผัดหมูที่นึงค่าา" หาที่นั่งในสุดเลยดีกว่า อากาศร้อนสุดๆเลยประเทศไทย -__-;
"ป้าคร้าบบ ขอข้าวผัดหมูที่นึงค้าบบ"
ฉันหันไปมองตามเสียงหล่อๆนั่น โอ้โห หล่อชะมัดผู้ชายอะไร สูง ขาว หน้าเนียนใส กว่ากระจกอีกอ่ะ อิจฉาๆๆๆ จะเป็น..หรือเปล่าน้าา อุ้ยเขาเดินมาทางนี้ด้วยย >___< กรี๊ดดดดดดดดดด
"ขอเก้าอี้หน่อยนะครับ" (' ')
"ห้ะ อ๋อ อ่า ค่ะ ได้ค่ะ เอาเลยค่ะ เอ้ย เอาเก้าอี้ไปเลยค่ะ"
โอยยยหล่อชะมัด บ้านเขาอยู่แถวนี้ใช่มั้ย โอยไวตามิลค์ใจละลายยยคร่าาาา~
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ