เธอคือฉัน ฉันรักเธอ
9.0
เขียนโดย Every
วันที่ 23 ตุลาคม พ.ศ. 2557 เวลา 19.43 น.
8 ตอน
3 วิจารณ์
11.74K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 18 มีนาคม พ.ศ. 2560 00.35 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
5) สลับร่าง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 7:00 น.
Freem
สวัสดี เช้าวันใหม่ค่ะทุกคน วันนี้ฉันตั้งนาฬิกาไว้แล้วฉนั้นไม่ตื่นสายแน่นอน ตอนนี้ฉันกำลังไปเดินทางไปโรงเรียน โรงเรียนที่นี้เข้าตอน 8:00 นะคะ ไม่มีเข้าแถวด้วยเอาล่ะฉันมาถึงโรงเรียนแล้วฉันกำลังไปห้องเรียน
"สวัสดีจะ ฟีม มาเช้าจังเลยนะ"เสียงของเด็กสาวผมน้ำเงิน ใส่แว่นตาดังขี้นมาพร้อมกับจับมือของฉัน
"หวัดดี รินนา ไปขึ้นห้องเรียนกัน"ฉันพูดชวนขึ้นห้องเรียนในระหว่างเดินฉันกับรินนาก็คุยกันในหลายๆเรื่องด้วยความสุข ตอนนี้ฉันกับรินนาเดินมาถึงห้องเรียนแล้วและฉันก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อได้ยินเสียงของคนๆคนหนึ่ง
"อ้าว! วันนี้ไม่มาโรงเรียนสายแล้วหรอ"เรดพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าฉันแบบเยาะเย้ย แล้วใครมันจะไปทนฉันก็ต้องเถียงกลับสิคะ
"พูดเหมือนนายไม่เคยมาโรงเรียนสายเนอะ"ฉันพูดพร้อมกับมองหน้าเรดด้วยสายตากวนประสาท
"ก็แล้วไงล่ะ ผมจะมากี่โมงก็เรื่องของผมสิ"ไอ้บ้านั่นพูดด้วยน้ำเสียงกวนTEEN และจากนั้นสงครามประสาทก็เริ่มขึ้น
"อย่างงั้น มันก็เป็นเรื่องของฉันเหมือนกัน ที่ฉันจะมาโรงเรียนสายหรือไม่ จริงไหมรินนา"ฉันถามและหันหน้าไปหารินนาเพื่อต้องการพวกแต่ฉันก็ชะงักเพราะรินนาตอบว่า...
"เออ...รินไม่รู้จะ ขอโทษนะจะ เรด ฟีม"รินนาพูดได้แค่นนั่นก็รีบเดินหนีไปที่อื่นทันทีหลังจากพูดจบ
"เห็นไหมรินนาเขาหนีไปเลย เพราะนายคนเดียว"ฉันพูดกับเรดด้วยน้ำเสียงที่อยากจะหาเรื่องเถียง
Red
"อะไร! ผมไม่ผิดเสียหน่อย ก็เธอนั้นแหละไปถามรินนาเขาอย่างนั้น เขาก็ต้องหนีไปเป็นเรื่องธรรมดานะยัยหัวขาว"ผมพูดบอกเธอโดยใช้สายตากวนๆและพร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย
"ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว ไอ้บ้าลูกครึ่ง ฉันชื่อ ฟีมย่ะ"เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่แล้วสงครามประสสาทก็ต้องจบลงเพราะมีบุคคลอันน่าเคารพเดินเข้ามาภายในห้อง ตอนแรกห้องเสียงดังมากแต่พอคุณครูเดินเข้ามาป่าช้าก็ต้องยอม
"นักเรียน เคารพ"หัวหน้าห้องพูดขึ้น และนักเรียนทุกคนก็ยกมือไหว้และพูดพร้อมกันว่า
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู"
"สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน วันนี้ครูจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ ว่าในเดือนหน้าจะมีการจัดงานรับน้องขึ้น..." ก่อนที่ครูจะพูดจบก็มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งยกมือขึ้นเพื่อที่ถามคำถามกับคุณครู
"ว่าไงคะ จันทร์จิรา"คุณครูเรียกชื่อเด็กสาวที่ยกมือขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ทำไมถึงจัดงานช้าล่ะคะ"เด็กสาวที่ชื่อจันทร์จิรา พูดขึ้นด้วยความสงสัย
"ที่ให้จัดช้านิดหน่อยเพราะว่า ทางคุณครูจะให้นักเรียนแต่ละสายชั้นจัดโชว์ให้กับน้องที่เข้าใหม่ก็คือ น้อง ม.1 และน้อง ม.4 ค่ะซึ่งสายชั้นเราเลือกจักการแสดงละครเวทีค่ะ เราได้เรื่องซินเดอเรลล่านะคะ "คุณครูพูดจบ ทุกคนภายในห้องก็เริ่มหันหน้าไปคุยกับเพื่อน และเริ่มพูดกันเสียงดัง
"นักเรียนทุกคนคะ เงียบด้วยค่ะ"คุณครูพูดด้วยน้ำเสียงดุแต่อ่อนโยน หลังจากคุณครูพูดจบทั้งห้องก็กลับไปอยู่ภายในความเงียบอีกครั้ง
"ห้อง A,E ได้ทำฉาก ห้อง C,D ทำชุด และห้องเราได้แสดงนะคะ เดี่ยวจะให้ทุกคนจับฉลากตัวละครนะคะ ทั้งห้องมี 30 คน มีตัวละครทุกตัวค่ะ ไม่ต้องห่วง"
หลังจากทุกคนจับฉลาบเรียบร้อยแล้ว
"เห้ยๆ ฉันได้คนขับรถฝักทองว่ะ"เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นในห้อง
"เราได้ หนู1เว้ย"เด็กหนุ่มตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสดใส
"ฟีม...ได้ตัวอะไรหรอจ๊ะ"รินนาถามขึ้นหลังจากมองกระดาษในมือของตัวเองด้วยใบหน้าอยากรู้
"ไม่รู้สิ แต่ในนี้มันเขียนว่า ซินเดอเรลล่า อ่ะ"เด็กสาวหัวขาวพูดตอบกลับไปด้วยน้ำเสียง งงๆและหลังจากพูดจบ ทั้งห้องก็หันมามองหน้าเธอ และก็หันกลับไป(?)
"ว้าว! ได้ซินเดอเรลล่าเลยหรอจ๊ะ"รินนาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"เดี่ยวสิ รินนา ซินเดอเรลล่าเป็นใครหรอ"ฉันถามเด็กสาวผมน้ำเงินด้วยความงงและอยากรู้อยากเห็น
"แค่ซินเดอเรลล่า ยังไม่รู้จักเลย ยังนี้เจ้าชายอย่างผมก็แย่น่ะสิ"ผมหรือเรดที่ทนฟังพวกเธอพูดมานานแล้ว ถามขึ้นแบบลอยๆด้วยน้ำเสียงกวนๆ
"คุณเรด ได้เจ้าชายหรอครับ"เสียงของเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักหรือเบสถามขึ้น
"ช่ายยย แล้วเบสได้อะไรหรอ"ผมถามขึ้นอย่างสงสัย
"ได้หนู2 ครับ"ไวท์พูดด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมกับยิ้มให้ผมเล็กน้อย
"เหมาะกับนายดีนะ"ผมพูดบอกเบสและส่งยิ้มขำๆไปให้ ส่วนเบสก็พยักหน้าให้ผม
"อย่าพึ่งคุยกันค่ะ นักเรียน มีคาบว่างตอนคาบสุดท้าย คาบนั้นครูขอเอาไปซ้อมละครนะคะ แต่ว่าตอนนี้ต้องเรียนกันก่อนแล้วล่ะค่ะ..."
---------------------------------------------
"เฮ้ออออ พักการวันเสียที เหมื่อยโว้ย"ผมพูดและบิดขี้เกียจเล็กน้อย
"โรซโซ่ กับฟีรษา คะ ช่วยไปหยิบของให้ครูหน่อยได้ไหมคะ"คุณครูพูดขึ้นพร้อมกับมองมาที่พวกเราสองคนด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเป็นคำสั่งมากกว่าขอร้อง
และพวกเราจะทำอะไรได้พวกเราก็ทำได้แค่"ครับ/ค่ะ"พวกเราพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ
"ขอบคุณค่ะ เดี่ยวไปเอาที่ห้องเก็บของที่ตึกวิทยาศาตร์นะคะ แล้วรอตรงนั้นเดี่ยวครูตามไปนะคะ"คุณครูพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้พวกเรา
"คุณครูยังไม่ได้บอกผมเลยนะครับ ว่าให้ไปเอาอะไร"ผมเพลอถามไปด้วยความไม่เข้าใจ
"อ่อ! ลืมบอกเลย ไปเอาเอกสารAAAAAมาให้หน่อยนะ"
---------------------------------------------
เอาล่ะ ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าห้องเก็บของที่ตึกวิทยาศาสตร์แล้ว และกำลังเดินเข้าไป
"ทำไมที่นี้ฝุ่นเยอะจัง ฮัดชิ้ว!"เสียงของฟีมที่เดินตามผมเข้ามา จามเสียงดัง ผมไม่ได้พูดอะไรแล้วหลังจากนั้น สถานการณ์ก็ตกอยู่ในความเงียบ จนกระทั่ง
"อ้ายยยยยย (เสียงกรี๊ด)"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเสียงใคร เธอกรี๊ดพร้อมกับเอามือสองข้างมาปิดตาของตัวเอง
"เธอจะกรี๊ด ทำไมหะ"ผมพูดขึ้นพร้อมกับจับมือเธอออกจากตาตัวเอง
"ผะ....ผี"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น
"ผีที่ไหนยัยหัวขาว นี้มันหุ่นจำลองร่างกายมนุษย์"ผมพูดพร้อมกับเขกหัวเธอไปเบาๆ
"งั้นหรอ"เด็กสาวเอามือที่ปิดตาสองข้างลงแล้วหันมามองหน้าผมด้วยสายตตาค้อนๆและทำหน้า งอน
"ลังนี้หรือเปล่าวะ"ผมพูดพร้อมกับเริ่มเปิดลังส่วนฟีมก็มาชะเง้อมองว่าใช่หรือเปล่าแต่พวกเราก็ต้องตกใจเพราะมีควันสีขาวลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ
"ทำไมมีควันออกมาจากลังล่ะ"ฟีมถามขึ้นและเอามือปัดไปปัดมาและจะเดินไปปิดลัง
"ฉันจะไปรู้ไหมล่ะ ถามแปลกๆ"แต่ว่าเราสองก็ต้องชะงักกันเมื่ออยู่ๆพวกเราก็รู้สึกวูบและหลังจากนั้นเราสองคนก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย
โปรดติดตามตอนต่อไป
---------------------------------------------------------------------------------
Freem
สวัสดี เช้าวันใหม่ค่ะทุกคน วันนี้ฉันตั้งนาฬิกาไว้แล้วฉนั้นไม่ตื่นสายแน่นอน ตอนนี้ฉันกำลังไปเดินทางไปโรงเรียน โรงเรียนที่นี้เข้าตอน 8:00 นะคะ ไม่มีเข้าแถวด้วยเอาล่ะฉันมาถึงโรงเรียนแล้วฉันกำลังไปห้องเรียน
"สวัสดีจะ ฟีม มาเช้าจังเลยนะ"เสียงของเด็กสาวผมน้ำเงิน ใส่แว่นตาดังขี้นมาพร้อมกับจับมือของฉัน
"หวัดดี รินนา ไปขึ้นห้องเรียนกัน"ฉันพูดชวนขึ้นห้องเรียนในระหว่างเดินฉันกับรินนาก็คุยกันในหลายๆเรื่องด้วยความสุข ตอนนี้ฉันกับรินนาเดินมาถึงห้องเรียนแล้วและฉันก็ต้องหุบยิ้มลงเมื่อได้ยินเสียงของคนๆคนหนึ่ง
"อ้าว! วันนี้ไม่มาโรงเรียนสายแล้วหรอ"เรดพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าฉันแบบเยาะเย้ย แล้วใครมันจะไปทนฉันก็ต้องเถียงกลับสิคะ
"พูดเหมือนนายไม่เคยมาโรงเรียนสายเนอะ"ฉันพูดพร้อมกับมองหน้าเรดด้วยสายตากวนประสาท
"ก็แล้วไงล่ะ ผมจะมากี่โมงก็เรื่องของผมสิ"ไอ้บ้านั่นพูดด้วยน้ำเสียงกวนTEEN และจากนั้นสงครามประสาทก็เริ่มขึ้น
"อย่างงั้น มันก็เป็นเรื่องของฉันเหมือนกัน ที่ฉันจะมาโรงเรียนสายหรือไม่ จริงไหมรินนา"ฉันถามและหันหน้าไปหารินนาเพื่อต้องการพวกแต่ฉันก็ชะงักเพราะรินนาตอบว่า...
"เออ...รินไม่รู้จะ ขอโทษนะจะ เรด ฟีม"รินนาพูดได้แค่นนั่นก็รีบเดินหนีไปที่อื่นทันทีหลังจากพูดจบ
"เห็นไหมรินนาเขาหนีไปเลย เพราะนายคนเดียว"ฉันพูดกับเรดด้วยน้ำเสียงที่อยากจะหาเรื่องเถียง
Red
"อะไร! ผมไม่ผิดเสียหน่อย ก็เธอนั้นแหละไปถามรินนาเขาอย่างนั้น เขาก็ต้องหนีไปเป็นเรื่องธรรมดานะยัยหัวขาว"ผมพูดบอกเธอโดยใช้สายตากวนๆและพร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย
"ฉันบอกกี่ครั้งแล้ว ไอ้บ้าลูกครึ่ง ฉันชื่อ ฟีมย่ะ"เธอตอบกลับมาด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดแต่แล้วสงครามประสสาทก็ต้องจบลงเพราะมีบุคคลอันน่าเคารพเดินเข้ามาภายในห้อง ตอนแรกห้องเสียงดังมากแต่พอคุณครูเดินเข้ามาป่าช้าก็ต้องยอม
"นักเรียน เคารพ"หัวหน้าห้องพูดขึ้น และนักเรียนทุกคนก็ยกมือไหว้และพูดพร้อมกันว่า
"สวัสดีค่ะ/ครับ คุณครู"
"สวัสดีค่ะ นักเรียนทุกคน วันนี้ครูจะมาแจ้งให้ทราบนะคะ ว่าในเดือนหน้าจะมีการจัดงานรับน้องขึ้น..." ก่อนที่ครูจะพูดจบก็มีเด็กนักเรียนคนหนึ่งยกมือขึ้นเพื่อที่ถามคำถามกับคุณครู
"ว่าไงคะ จันทร์จิรา"คุณครูเรียกชื่อเด็กสาวที่ยกมือขึ้นด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล
"ทำไมถึงจัดงานช้าล่ะคะ"เด็กสาวที่ชื่อจันทร์จิรา พูดขึ้นด้วยความสงสัย
"ที่ให้จัดช้านิดหน่อยเพราะว่า ทางคุณครูจะให้นักเรียนแต่ละสายชั้นจัดโชว์ให้กับน้องที่เข้าใหม่ก็คือ น้อง ม.1 และน้อง ม.4 ค่ะซึ่งสายชั้นเราเลือกจักการแสดงละครเวทีค่ะ เราได้เรื่องซินเดอเรลล่านะคะ "คุณครูพูดจบ ทุกคนภายในห้องก็เริ่มหันหน้าไปคุยกับเพื่อน และเริ่มพูดกันเสียงดัง
"นักเรียนทุกคนคะ เงียบด้วยค่ะ"คุณครูพูดด้วยน้ำเสียงดุแต่อ่อนโยน หลังจากคุณครูพูดจบทั้งห้องก็กลับไปอยู่ภายในความเงียบอีกครั้ง
"ห้อง A,E ได้ทำฉาก ห้อง C,D ทำชุด และห้องเราได้แสดงนะคะ เดี่ยวจะให้ทุกคนจับฉลากตัวละครนะคะ ทั้งห้องมี 30 คน มีตัวละครทุกตัวค่ะ ไม่ต้องห่วง"
หลังจากทุกคนจับฉลาบเรียบร้อยแล้ว
"เห้ยๆ ฉันได้คนขับรถฝักทองว่ะ"เด็กหนุ่มคนหนึ่งพูดขึ้นในห้อง
"เราได้ หนู1เว้ย"เด็กหนุ่มตัวเล็กพูดด้วยน้ำเสียงสดใส
"ฟีม...ได้ตัวอะไรหรอจ๊ะ"รินนาถามขึ้นหลังจากมองกระดาษในมือของตัวเองด้วยใบหน้าอยากรู้
"ไม่รู้สิ แต่ในนี้มันเขียนว่า ซินเดอเรลล่า อ่ะ"เด็กสาวหัวขาวพูดตอบกลับไปด้วยน้ำเสียง งงๆและหลังจากพูดจบ ทั้งห้องก็หันมามองหน้าเธอ และก็หันกลับไป(?)
"ว้าว! ได้ซินเดอเรลล่าเลยหรอจ๊ะ"รินนาพูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น
"เดี่ยวสิ รินนา ซินเดอเรลล่าเป็นใครหรอ"ฉันถามเด็กสาวผมน้ำเงินด้วยความงงและอยากรู้อยากเห็น
"แค่ซินเดอเรลล่า ยังไม่รู้จักเลย ยังนี้เจ้าชายอย่างผมก็แย่น่ะสิ"ผมหรือเรดที่ทนฟังพวกเธอพูดมานานแล้ว ถามขึ้นแบบลอยๆด้วยน้ำเสียงกวนๆ
"คุณเรด ได้เจ้าชายหรอครับ"เสียงของเด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักหรือเบสถามขึ้น
"ช่ายยย แล้วเบสได้อะไรหรอ"ผมถามขึ้นอย่างสงสัย
"ได้หนู2 ครับ"ไวท์พูดด้วยน้ำเสียงสดใสพร้อมกับยิ้มให้ผมเล็กน้อย
"เหมาะกับนายดีนะ"ผมพูดบอกเบสและส่งยิ้มขำๆไปให้ ส่วนเบสก็พยักหน้าให้ผม
"อย่าพึ่งคุยกันค่ะ นักเรียน มีคาบว่างตอนคาบสุดท้าย คาบนั้นครูขอเอาไปซ้อมละครนะคะ แต่ว่าตอนนี้ต้องเรียนกันก่อนแล้วล่ะค่ะ..."
---------------------------------------------
"เฮ้ออออ พักการวันเสียที เหมื่อยโว้ย"ผมพูดและบิดขี้เกียจเล็กน้อย
"โรซโซ่ กับฟีรษา คะ ช่วยไปหยิบของให้ครูหน่อยได้ไหมคะ"คุณครูพูดขึ้นพร้อมกับมองมาที่พวกเราสองคนด้วยน้ำเสียงที่ดูจะเป็นคำสั่งมากกว่าขอร้อง
และพวกเราจะทำอะไรได้พวกเราก็ทำได้แค่"ครับ/ค่ะ"พวกเราพูดด้วยสีหน้าเหนื่อยใจ
"ขอบคุณค่ะ เดี่ยวไปเอาที่ห้องเก็บของที่ตึกวิทยาศาตร์นะคะ แล้วรอตรงนั้นเดี่ยวครูตามไปนะคะ"คุณครูพูดพร้อมกับส่งยิ้มให้พวกเรา
"คุณครูยังไม่ได้บอกผมเลยนะครับ ว่าให้ไปเอาอะไร"ผมเพลอถามไปด้วยความไม่เข้าใจ
"อ่อ! ลืมบอกเลย ไปเอาเอกสารAAAAAมาให้หน่อยนะ"
---------------------------------------------
เอาล่ะ ตอนนี้พวกเราอยู่หน้าห้องเก็บของที่ตึกวิทยาศาสตร์แล้ว และกำลังเดินเข้าไป
"ทำไมที่นี้ฝุ่นเยอะจัง ฮัดชิ้ว!"เสียงของฟีมที่เดินตามผมเข้ามา จามเสียงดัง ผมไม่ได้พูดอะไรแล้วหลังจากนั้น สถานการณ์ก็ตกอยู่ในความเงียบ จนกระทั่ง
"อ้ายยยยยย (เสียงกรี๊ด)"ไม่ต้องสงสัยเลยว่าเสียงใคร เธอกรี๊ดพร้อมกับเอามือสองข้างมาปิดตาของตัวเอง
"เธอจะกรี๊ด ทำไมหะ"ผมพูดขึ้นพร้อมกับจับมือเธอออกจากตาตัวเอง
"ผะ....ผี"เธอพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่น
"ผีที่ไหนยัยหัวขาว นี้มันหุ่นจำลองร่างกายมนุษย์"ผมพูดพร้อมกับเขกหัวเธอไปเบาๆ
"งั้นหรอ"เด็กสาวเอามือที่ปิดตาสองข้างลงแล้วหันมามองหน้าผมด้วยสายตตาค้อนๆและทำหน้า งอน
"ลังนี้หรือเปล่าวะ"ผมพูดพร้อมกับเริ่มเปิดลังส่วนฟีมก็มาชะเง้อมองว่าใช่หรือเปล่าแต่พวกเราก็ต้องตกใจเพราะมีควันสีขาวลอยฟุ้งอยู่ในอากาศ
"ทำไมมีควันออกมาจากลังล่ะ"ฟีมถามขึ้นและเอามือปัดไปปัดมาและจะเดินไปปิดลัง
"ฉันจะไปรู้ไหมล่ะ ถามแปลกๆ"แต่ว่าเราสองก็ต้องชะงักกันเมื่ออยู่ๆพวกเราก็รู้สึกวูบและหลังจากนั้นเราสองคนก็ไม่รู้เรื่องอะไรอีกเลย
โปรดติดตามตอนต่อไป
---------------------------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ