เธอคือฉัน ฉันรักเธอ

       Red   
อีกด้านหนึ่ง(ที่หมานั่งเอ้ย)ม้านั่งของโรงเรียน
          ฮือออ ฮือออออ (เสียงร้องไห้)
"เสียงไรว่ะ"หนุ่มน้อยผมน้ำตาลเข้ม(สุดหล่อ?)หรือเรดของเรานี้เองพูดออกมาหลังจากทานข้าวเรียบร้อยและกำลังจะเดินไปหาที่นั่งพัก สงบๆ
 
          ฮืออออ     ฮืออออ
 
"โอ้ยย เมื่อไรจะหยุดร้องสะที ตรูรำคาณ"ผมพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดและเพลอเสียงดังโดยไม่รู้ตัว
"ค่ะ...ค่ะ...คุณรำคาญฉันหรอคะ"สาวน้อนใส่ชุดนักเรียนปักชื่อว่า มนัสวี จินดา ถามด้วยรอยน้ำตาและพูดติดอ่าง
"ปะ...ปะ..เปล่าคับ"ผมไม่รู้จะตอบอะไรก็เลยเพลอโกหกเธอไป
 
ฮือออ ฮือออ (ร้องอีกเเละ) ด้วยความทนไม่ไหวของเรดจึงถามไปว่า...
 
"เธอ เธอเป็นอะไรหรือเปล่า"ผมถามขึ้นด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง(ไหนบอกว่าทนไม่ไหว)
"เรื่องมันยาว"เธอตอบด้วยน้ำเสียงขอไปทีและเช็ดน้ำตา
"ฉันพร้อมฟัง เล่ามาเลย"ผมพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยนนิดหน่อย
 
"ฉันโดนเเฟนทิ้ง"เธอพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง จากที่ผมตั้งใจฟังผมก็อยากจะหาอะไรทุบหัวเธอเลย
"เเค่เนี่ย"ผมพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ เธอหันหน้ามามองผมและเริ่มยิ้มนิดหน่อย
"จะให้ฉันเล่าอะไรต่ออีกล่ะ"เธอพูดขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มหวานมาให้
 
"เเต่ไหนบอกว่า เรื่องยาวไง"ผมพูดขึ้นพร้อมกับมองหน้าเธอแบบต้องการคำตอบ
 
"เรื่องของฉัน ยุ่ง"เด็กสาวพูดพร้อมกับหัวเราะออกมานิดหน่อย น่ารักจัง
 
"ค้าบบ ผมไปเข้าเรียนก่อนนะคราบ ผมลืมไปผมขอถามอะไรหน่อย"ผมพูดขึ้นและเธอก็หันหน้ามามองผมและคิ้วสองข้างของเธอก็ขมวดเป็นปม
"อะไร"เธอพูดด้วยน้ำเสียงสงสัยและยิ้มมาให้ผมอีกครั้ง
"เธอชื่อ มนัสวี หรอ"
 
"ใช่ ...เเต่เรียกว่า มิว เถอะ"เด็กสาวผมบรอนด์ยาวพูดด้วยสีหน้ายิ้มๆ
 
"เเล้วเธออยู่ห้องอะไรหรอ"ผมยิ้มกลับให้เธอ ผมว่าผมชักจะหลงเธอแล้วสิ
 
" ม.5 ห้อง A ค่ะ "ว้าว! ม.5 ห้อง A แสดงว่าต้องเรียนเก่งแน่ๆเลย
 
"ครับ ผมชื่อ เรด อยู่ ม.5 ห้อง B นะคราบ"
 
"เเล้วมิวจะได้พบคุณอีกเมื่อไหรหรอคะ"เธอพูดขึ้นด้วยและช้อนสายตามามองผม
 
"ผมจะพยายามมาหาคุณนะ"ผมพูดตอบเธอไป
"ฉันจะรอนะคะ"เด็กสาวพูดและยิ้มหวานมาให้ผม ผมหลงเธอเสียแล้ว คนอะไรน่ารักชะมัด
     
     Freem
     อีกด้านหนึ่ง
 
"นายนั้นไปไหนนะ"เด็กสาวน้อยผมสีขาวสวยถักเปียสองข้าง พูดคนเดียวเเต่ก็มีสาวน้อยอีกคนที่ได้ยินเช่นกัน
"นายนั้นน่ะ เรด ใช่ไหมจ๊ะ ฟีม"เด็กสาวผมน้ำเงินพูดขึ้นพร้อมกับยิ้นทะเล้นมาให้
 
"รินนา ฉันไม่ได้คิดถึงไอ้บ้านั่นสักหน่อย"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงอายๆ
"ยังไม่ได้บอกชื่อเลย รู้ซะเเล้ว"รินนาพูดและยิ้มทะเล้นให้
"รินนาาาา"ฉันพูดยานครางและมองหน้ารินนาด้วยสายตาค้อนๆ
 
"ก็ได้ ไปเข้าเรียนกัน" รินนาเริ่มวิ่งไปโดยที่ฟีมตามไม่ทันเเต่นั้นเองทำให้รินนาวิ่งไปชนเข้ากับหนุ่มน้อยผมสีขาวดวงตาเป็นประกายสีแดง หน้าตาน่ารักคนหนึ่งและนั่นทำให้ทั้งสองล้มไปคนละทิศล่ะทาง
"เออ... ขอโทษคับ   "เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักพูดขึ้นพร้อมกับยันกายตัวเองและยืนมือไปหารินนา
 
     Rinna
"รินก็ขอโทษเช่นกันจะ"รินพูดพร้อมกับยื่นมือไปจับมือของเด็กหนุ่มและยันกายของตัวเองให้ลุกขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มน้อยๆไปให้
"ไม่เป็นไรคับ ผมผิดเอง "เด็กหนุ่มหน้าตาน่ารักพูดขึ้นและส่งยิ้มตอบกลับมา โอ้ย! น่ารักจังทำใจของรินละลายหมดแล้ว
 
"เออ...ผมชื่อ เบส ครับ คุณชื่ออะไรหรอครับ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่น
 
"ชื่อ ริน จะ ยินดีที่ได้รู้จักนะจ๊ะ"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงสดใสและส่งยิ้มให้
          โปรดติดตามตอนต่อไป
---------------------------------------------------------------------------------