เธอคือฉัน ฉันรักเธอ

     Feem 
      "วันนี้เป็นวันเปิดเทอมใหม่ ฉันจะต้องคว้าเกรด A มาให้ได้ฉันสัญญากับเเม่เเล้ว "
ฉันหรือฟีม พูดด้วยน้ำเสียงอันสดใส พร้อมกับเดินไปด้วยใจที่ร่าเริงและน้ำที่ถืออยู่ในมือ
     
     ปัก!   ปัก!






ฉันเดินคนผู้ชายคนหนึ่ง และทำให้น้ำที่ฉันถือมาหกใส่หนังสือของเขา






 
"อ้ายยย! มาเดินชนฉันทำไมเนี่ย ไอ้บ้า "ฉันพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด และตะโกนไปแบบไม่เกรงกลัวผู้ใด
"ใครเดินชนเธอ เธอนะเเหละเดินไม่ดูตาม้าตาเรือ ดูสิหนังสือเรียนฉันเปียกหมดเลย"เด็กหนุ่มที่ฉันเดินชน? พูดด้วยน้ำเสียงไม่พอใจอย่างแรง พร้อมกับหนังสือเรียนขึ้นมาสบัด
 
"นายนั่นเเหละ มาเดินชนฉันก่อน ยังไม่ขอโทษอีก " ใช่ฉันชนเองแหละ แต่ใครมันจะไปยอมรับผิดล่ะ นี้ใครรู้ไว้เสียด้วย
"นี้ยัยหัวขาวขอถามอะไรหน่อย"เขาพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ ติดกวนๆนิดๆ
 
"อะไรย่ะ เเต่ก่อนอื่นฉันไม่ได้ชื่อยัยหัวขาวนะ ไอ้บ้า"อ้ายยยย รับไม่ได้อย่างแรงค่ะ มาเรียกฉันว่าหัวขาวได้ไงฉันไม่ยอมหรอกนะ อารมณ์ดีๆ ของฉันไปหมดแล้วค่ะ(มันควรจะไปตั้งแต่เธอเดินชนเขาแล้ว)ฉันก็เลย...
          พลัก!
ต่อยเขาค่ะ จบไหมคะ
"โอ๊ยยยมาต่อยฉันทำไมเนี่ย" เด็กหนุ่มที่โดนต่อยพูดขึ้น พร้อมกับตวาดฉันกลับ คิดว่าฉันจะกลัวหรอ ฝันไปเถอะ
 
"สมน้ำหน้า เอ๊ะ กี่โมงเเล้ว อ้ายยยย 8 โมงเเล้ว สายเเล้ว"ฉันพูดด้วยน้ำเสียงตกใจ และมองไปที่นาฬิกาข้อมือ
 
"เฮ้ย 8 โมงเเล้วหรอ"เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่ตกใจกว่าฉันอีกและเริ่มวิ่งไปโรงเรียนโดยไม่คิดชีวิต
 
"เออ สิ นายทำฉันสายนะ  รู้ไหม"ฉันเริ่มออกวิ่งและพูดไปด้วยตะโกนไปด้วย(เสียงแหบไม่ต้องสงสัยเลย)
 
"ไม่รู้โว้ย ยัยหัวขาว"เขาหันมาหาฉันพร้อมกับทำหน้าที่สุดแสนจะกวนTEEN
 
 
"ฉันหัวขาวเเล้วมันจะทำไหม"ฉันจึงโต้วาทีกลับไปด้วยน้ำเสียงตวาดพร้อมกับทำหน้างอนเล็กน้อย
 
"เอ๊ะ เดียวนะนายอยู่โรงเรียนนี้หรอ "ฉันถามโดยไม่เอะใจเรื่องชุดที่ใส่เลย ว่ามันเป็นเครื่องแบบของโรงเรียนเดียวกัน
 
 
"ใช่ เเล้วจะทำไหม"เขาตอบกลับมาโดยน้ำเสียงแบบ มึงจะเอายังไง
 
 
"ถึงห้องฉันเเล้ว ชาติหน้าเจอกันนะ ไอ้บ้า อ้าว ตามฉันมาทำไมเนี่ย"พอถึงห้องฉันนี้โคตรมีความสุขเลยจะได้หลุดพ้นจะไอ้บ้านี้เสียที แต่ฉันก็ต้องกลับมาทุกข์เหมือนเดิมเพราะ...
"ก็ห้องฉันอยู่นี้นิ"นั้นแหละฮะ! ท่านผู้ชม โอ้ย!อิแม่จิเป็นลมและแถมเขาตอบด้วยน้ำเสียง สดใสอีกด้วย โอ้ยอิเหี้_
 
"หมายความว่าไง"ฉันยังคงหน้าด้าน เถึยงต่อไปค่ะ
 
"ฉันอยู่ ห้อง ม.5 ห้อง B"และก็ยังตอบด้วยน้ำเสียงสดใสเหมือนเดิม ฉันอยากจะตบหน้าหล่อๆของไอ้บ้านนั้นเสียจริง
"เฮ้ยย! อยู่ห้องเดียวกันเลย"ฉันเพลอพูดเสียงดังไปหน่อย เพราะฉันตกใจไง
"งั้นก็ไปด้้วยกันสิ"สงสัยคงต้องยอมแล้ว ไม่รู้จะเถียงอะไรแล้ว
 
"เออ"ฉันพูดได้แค่นั้นก็ได้ยินเสียงคุณครูที่กำลังสอนดังมาเเต่ไกล
 
"พวกเธอมาสาย"คุณครูมองหน้าพวกเราสองคนแบบคาดโทษ และน้ำเสียงที่ตำหนิ มากๆๆๆๆ
 
"ขอโทษค่ะ/ครับ"ตอนนี้เสียงเธอกับเสียงเขารวมเป็นเสียงเดียวกันเเล้ว(สามัคคีเนอะ)
 
"เอาล่ะเหลือทีนั่งท้ายสุดนะ นั่งคู่กันไปนั่งได้เเล้ว "
"ห่ะ! นั่งคู่กัน"เราสองคนเพลอพูดออกมาพร้อมกันโดยมิได้นัดหมาย
"ใช่ มีปัญหาหรอ นักเรียนคะ เรียนต่อค่ะ"คุณครูพูดเสร็จก็หันไปสอนนักเรียนต่อ โดยไม่สนใจสีหน้าของพวกเราสองคนเลย
                    โปรดติดตามตอนต่อไป
---------------------------------------------------------------
ตอนนี้เป็นตอนที่แก้ใหม่นะคะ
และก็ดนตรีมันส์ดีค่ะ555