อชิรญาฯ

คฤหาสน์หลังใหญ่สไตล์ญี่ปุ่นแท้เปิดต้อบรับหญิงสาวอย่างโอ่อ่าผ่าเผย หญิงสาวผมไว้ยาวสีทองปล่อยถึงกลางหลัง ทอดมองความยิ่งใหญ่ของที่ที่เป็นส่วนหนึ่งของแก๊งค์แครี่แลมพ์อย่างตื่นเต้น จริงอยู่ที่อชิรญาเคยเจอกับประติมากรรมอันยิ่งใหญ่มาแล้วหลายที่ แต่ว่าที่นี่...ที่ๆเธอเคยอยู่มาในตอนเด็กมันกลับถูกสร้างใหม่ ...ด้วยทองทั้งหลัง
รูปร่างอันโอ่โถงโอ่อ่าแม้กระทั้งทางเดินยังประดับประดาไปด้วยแร่ที่หายากในแถบนี้ นี่พ่อของเธอยิ่งใหญ่ได้ขนาดนี้เชียวรึ
คราวแรกที่ได้ยินว่าความยิ่งใหญ่ของแก๊งค์ยากูซ่าแครี่แลมพ์ว่าเป็นหนึ่งในสามพรรคใหญ่แห่งเอเชียอาคเนย์ยังรู้สึกว่าเกินเลยไปหน่อย แต่พอได้ลองมาสัมผัสเข้าจริงๆก็ถึงกับเปลี่ยนมุมมองใหม่ คฤหาสน์แก๊งค์แครี่แลมพ์ที่มันเป็นแดนสรวงชัดๆ
"ยินดีต้อนรับคุณหนู ชิราสึ มาซูโอะ กลับบ้านขอร๊าบบบบบ!!"
เชื่อกันว่าพลังเสียงจากลูกน้องใต้สังกัดเหล่านี้คงทำให้ฟ้าสะท้าน ดินสะเทือนเป็นแน่ ลูกน้องหน้าตาดิบเถื่อนกว่าร้อยคนต่างก้มคำนับใหญ่นายหญิงใหม่แห่งแครี่แลมพ์ด้วยความปิติยินดี แม้เรื่องฝีมือจะเป็นข้อกังขากันว่าจะไม่สามารถเทียบกับใครในที่นี้ได้ แต่เรื่องหน้าตาประดุจเทพธิดาและสายเลือดนับว่าเป็นของจริง
อชิรญาทำเพียงแค่ก้มหัวรับ เรื่องพวกนี้นางเคยเจอมามากนักในเวลาที่อยู่เมืองไทย การได้รับความเคารพจากชาวบ้านธรรมดาที่คิดถึงฐานันดรฯจากเมืองไทย ทำให้นางไม่แสดงสีหน้าตื่นเต้นตกใจออกมาเลยเพียงนิดเดียว นั่นยิ่งทำให้เหล่าลูกน้องต่างพึงพอใจในการวางตัวของประมุขตน
อชิรญาก้าวเดินสั้นๆไปตามทางหินที่สองข้างทางเต็มไปด้วยยากูซ่าหน้าโหดนับร้อย
รินคณารถลมแทบจับเมื่อนางผ่านปนะสบการเถื่อนจากพวกหน้าเละ ก็ต้องมาเจอกับพวกหน้าเละดิบเถื่อนอีก และที่สำคัญคือคนพวกนี้มันมีมากกว่าสามหรือสี่คน
"ช..ชิน เราขอยืนอยู่ตรงนี้ได้มั้ย ค..คือว่าเราไม่ค่อยถนัดน่ะ"
รินคณารถเอ่ยอย่างหวาๆ แต่เมื่อไปสบตาเข้ากับยากูซ่าคนหนึ่งเข้าก็เปลี่ยนใจมาเกาะแขนขาของอชิรญาแทน
"ไม่รอข้างนอกแล้วเหรอริน" อชิรญากระเซ้า แต่ก็โดนรินหรือรินคณารถตีเข้าให้หนึ่งป้าบ
"รอข้างนอกเราก็ตายก่อนนะสิ ไปกับชินดีกว่า เธอเป็นเจ้าบ้านนี่ อย่างน้อยก๋ปลอดภัยล่ะนะ"
"ฮะๆๆ เธอนี่นะ เดินดีๆสิเดี๋ยวล้ม"
อชิรญาหัวเราะเบาๆ ก่อนเปลี่ยนมาปั้นหน้าขรึมเมื่อเห็นว่าชายชราเกือบเจ็ดสิบปีสามคนเดินเข้ามาประสานมือคาระวะอชิรญา เมื่อเห็นอย่างนั้นหญิงสาวก็เร่งคาระวะตอบ
"มิทราบว่านายหญิงคนใหม่ คุณหนูชิราสึ มาซูโอะคนไหน?" ชายชราที่ยืนนำหน้าเอ่ยปากถาม
อชิรญายิ้มให้ชายชราก่อนแสดงตัว
"เราเอง ชิราสึ มาซูโอะ" พูดพร้อมฉีกยิ้มกว้างอย่างสดใส
"ยินดีต้อนรับขอรับคุณหนู พวกกระผมเป็นผู้อาวุโสของแครี่แลมพ์ มีนามว่า คางุยะ ส่วนสองคนข้างหลังชื่อ โยบิชิกิและทสึ"
คางุยะกล่าวพร้อมผายมือไปยังชายชราด้านหลังสองคน อชิรญาประสานมือคาระวะอีกครั้ง
"ท่านผู้เฒ่าทั้งสาม เราเองก็มีเพื่อนอยากจะแนะนำให้รู้จักเหมือนกัน ...คนนี้ชื่อรินคณารถ เป็นเพื่อนของเรา ได้โปรดปฏิบัติกับเพื่อนเราเหมือนที่ปฏิบัติกับเราด้วย"
อชิรญาแนะนำเพื่อนสาวอย่างกระทัดรัด เร่งเอาให้รินคณารถก้มหัว!แทบไม่ทัน
การที่กล่าวเช่นนี้ย่อมมีเหตุผล เพราะเห็นว่ายากูซ่าเป็นพวกแข็งกระด้าง จึงไม่ค่อยจะละเอียดอ่อนอะไรกับคนนอกมากนัก ยิ่งกับผู้หญิงแล้ว หากมิทันระวังอาจจะตกเป็นหนึ่งในของเล่นของเหล่ายากูซ่าได้
เมื่ออชิรญาที่เป็นผู้สืบทอดรุ่นปัจจุบันพูดเช่นนี้แล้ว ฐานะของรินคณารถจึงดูพิเศษขึ้นมาทันที
ผู้เฒ่าคางุยะหรี่ตามองหญิงสาวที่ฉีกยิ้มกว้างอย่างพินิจ
"อา...ไม่ทราบว่าสิบปีมานี่ บ้านของเรามีอะไรเปลี่ยนไปบ้างรบกวนท่านผู้เฒ่าคางุยะช่วยนำแผนผังบ้านของเรามาให้เราดูอย่างละเอียดด้วย"
อชิรญาเอ่ยสั่งงานผู้เฒ่าทันทีโดยไม่รีรอ ผู้เฒ่าคางุยะประสานมือก่อนรับคำ
"รับคำสั่ง!" ชายชรานามคางุยะรับคำสั่งก่อนเดิยหายเข้าไปในคฤหาสน์
"ท่านผู้เฒ่าโยบิชิกิ นักปกครองที่ดีควรรู้ว่าคนของตัวเองเป็นใครและมีความสามารถใดบ้าง ช่วยเตรียมเอกสารแฟ้มประวัติ และหน้าที่ของทุกคนในบ้านมาให้เราด้วย ไม่เว้นแม้แต่สามผู้เฒ่า ส่วนผู้เฒ่าทสึ ...ขอเพียงท่านนำพาเราไปยังห้องรับแขกและจัดเตรียมที่นอนให้เรากับเพื่อนก็เพียงพอแล้ว"
"รับคำสั่ง!"
สองผู้เฒ่ารับคำสั่งเสียงฉะฉาน อชิรญาเดินตามผู้เฒ่าทสึไปพร้อมจูงมือเพื่ออนที่เหงื่อท่วมแม้กระทั่งฝ่ามือ
ต้องยอบรับหน่อยแล้วว่าคฤหาสน์แครี่แลมพ์ที่ให้เป็นที่พักประมุขหลังนี้ออกแบบมาดีมาก ผนังของห้องแม้ทำด้วยปูนฉาบหน้า แต่ทาบกับฝ้าไม้ทุกที่ ทำให้ดูแข็งแกร่งทว่าอ่อนโยนในเวลาเดียวกัน
ตามผนังมีรูปของประมุขแครี่แลมพ์รุ่นต่างๆสมัยสงครามเอโดะหรืออาจจะก่อนหน้านั้นเสียอีก
ครั้นมาถึงห้องรับแขกตระกูลมาซูโอะสาวเจ้าก็อดแปลกใจอีกครั้งไม่ได้ การตกแต่งวิคตอเรียชาวตะวันตก ถูกจัดแจงอย่างดิบดีภายในห้องรับแขกขนาดกว้างขวาง แจกันดอกไม้ประดับประดาเรียงรายอยู่ตามชั้นวางต่างๆ ดาบซามูไรรุ่นพิเศษวางแขวนติดอยู่บนเพดานราวกับของที่ล้ำค่า
ไม่รู้มีความรู้สึกเช่นไร เห็นอชิรญาเดินไปหยิบดาบซามูไรเล่มหนึ่งมาดู นางลองชักดาบออกมาจากฟักก่อนจะลองกวัดดาบซามูไรนั่นเล่น
"คุณหนูตาถึงไม่เบาขอรับ ดาบเล่มนั้นมีชื่อว่า อุราระซึ เป็นดาบของคุณพ่อของคุณหนู นับว่าเป็นเล่มโปรดของท่านประมุขคนก่อนก็ว่าได้ขอรับ"
ผู้เฒ่าทสึเอ่ย อชิรญมองดาบเล่มนั้นอีกครั้ง 
ดาบของพ่อที่เคยเป็นถึงราชันย์มาเฟีย ช่างดูดีเสียจริง ไม่เสียทีที่รู้สึกพิเศษกับมัน
อชิรญาลองเอานิ้วเรียกเลือดจากดาบอุราระซึเบาๆ รินคณารถมองดูการกระทำของอชิรญาหรือคุณหนู ชิราสึ มาซูโอะอย่างหวาดเสียว ผิดกับผู้เฒ่าทสึที่ไม่คิดกระไรมาก
อชิรญาปล่อยให้เลือดไหลลงบนตัวดาบก่อนจะเก็นมันลงปลอก
"ดาบของพ่อ ...ตอนนี้มันเป็นของเราแล้ว ขอตั้งชื่อให้มันว่า A1 ละกัน"
อชิรญาพูดอย่างสนุก ดวงตาอำพันหรี่เล็กตามรอยยิ้ม ตอนนี้เธอก็มีเขี้ยวเล็บเป็นของตัวเองแล้ว ถ้าไม่นับลูกโม่กลไกในเสื้อน่ะนะ
รินคณารถถอนหายใจอย่างโล่งอกเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวไม่คิดทำอะไรโง่ๆเหมือนที่เธอคิด
"ชิน! เราตกใจแทบแย่ นึกว่าเธอจะ.." รินคณารถทำแก้มป่อง
"ฮะๆ เราไม่ทำอย่างที่เธอติดแน่นอนริน เอาล่ะ...ตอนนี้ก็ได้เวลาปรับเปลี่ยนอะไรใหม่แล้วสินะ"
อชิรญาคลี่ยิ้มกว้างจนเห็นเหงือก ผู้เฒ่าทั้งสองคนต่างส่งมอบเอกสารให้กับประมุขใหม่ของมันตามคำสั่ง อชิรญาทำเพียงแค่นำมาดูผ่านๆตาเท่านั้น สิ่งที่นางสนใจคืออผนที่บ้านต่างหาก คฤหาสน์หลังใหญ่ที่ดูภายนอกแค่ระดับกลาง แต่กลับมีห้องหับต่างๆเต็มไปหมด แถมยังมีลานฝึกเพื่อพัฒนาฝีมือลูกน้อง และห้องประชุมลับที่กว้างขวางกว่าห้องประชุมทั่วไปอีกสองห้อง
ยังไม่หใดเพียงแค่นั้น เมื่อรู้ว่าทรัพย์สมบัติของแครี่แลมพ์และตระกูลมาซูโอะมีมากกว่าที่คลังสมบัติทั้งสี่แห่งเก็บเอาไว้ อชิรญายิ่งตาโตเป็นไข่ห่าน
พอเลิกจากอณาเขตแผนที่บ้าน นางก็เปลี่ยนมาสนใจการดำรงตำแหน่งของหัวหน้าในหน่วยงานต่างๆ 
อชิรญาเรียกเหล่าเจ้าหน้าที่ของแครี่แลมพ์มารวมตัวกันนับสิบคน ก่อนจะแบ่งหน้าที่ใหม่ให้เหมาะสมกับความสามารถ โดยทั้งหมดสามารถแบ่งได้ดังนี้
1. หน่วยแพทย์แครี่แลมพ์ ดร.ฮินะ ดร.ฟาสเมจ
2. หน่วยคัดกรองบะคลากร คาบูโตะ
3. หน่วยลาดตระเวณ ชิซึเนะ และคาโต้
4. หน่วยแทรกซึม ไนชิกิ
5. หน่วยป้องกันและจู่โจม ยาเนะ และเมริน
6. หน่วยเสียง คลั่ง และคลั่งแสง อดีตพันเอก ทุฟุริ เก็นจิ
7. บอดี้การ์ดซ้าย ชินปาจิ บอดี้การ์ดขวา นิฮง
เมื่อได้หัวหน้าหน่วยจนเป็นที่พอใจแล้ว บอดี้การ์ดซ้ายขวาจึงเริ่มทำหน้าที่ตั้งแต่บัดนี้
เนื่องจากการแบ่งแยกหน้าที่ รวมถึงการพบปะกับลูกน้องในแครี่แลมพ์กินเวลาไปนานนับเดือน ทำให้รินคณารถต้องกลับประเทศไทยอย่างช่วยไม่ได้ การที่เพื่อนสาวติดตามมาด้วยเป็นเพราะอชิรญาไม่ค่อยถนัดที่จะทำอะไรด้วยตัวคนเดียว ครั้นเมื่อได้ทุกคนในแครี่แลมพ์ช่วยเหลือแล้ว รินคณารถจึงมีความจำเป็นต้องกลับไปเรียนต่อที่ประเทศไทย
ส่วนอชิระญาในชื่อ ประมุขแครี่แลมพ์ ชิราสึ มาซูโอะ จึงเริ่มเปิดตำนานนับจากนี้เป็นต้นมา