ARIGA นักปราบอธรรม

“ผลการตรวจสอบพบว่าเป็นการฆาตกรรมอย่างหนึ่งที่ทางเราอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่านี่คือเป็นการเอ่ยตักเตือนหรือเป็นแค่การเรียกร้องความสนใจจากทางหน่วยงานผู้กำจัดเหตุการณ์แบบนี้ของเรา ประเด็นนี้เราคงต้องเจรจาว่าสิ่งที่เกิดอยู่ตอนนี้ พวกเขาต้องการอะไรจากเราหรือไม่ อเมริกาจงเจริญ” เอริก้ากดปิดทีวีจากสิ่งที่นักข่าวได้กล่าวไปเมื่อสักครู่ เธอถือแก้วไวน์อยู่ในมือ เธอเพ่งพิศมันเพียงชั่วครู่ก่อนจะกระดกรวดเดียวก่อนจะวางกระแทกลงกับโต๊ะทำงานของเธอ เธออาศัยอยู่ในโรงแรมจากการที่กำจัดเป้าหมายรายที่แล้วเสร็จไปเธอจึงย้ายมาอยู่ที่คอนโดที่ไร้ผู้อาศัยหรืออีกนัยน์หนึ่งเธอขอยืมใช้มันไปเพียงชั่วครู่ต่างหาก ผลจากการว่าจ้างที่เธอลองสังเกตมาตลอดเธอได้รับรู้ว่าคนเหล่านั้นที่ได้รับใบอยู่แทบทุกเดือนนั้นเป็นเพียงแค่ลูกสมุนของพวกมันที่กลืนกินประเทศชาติทีละนิด และเมื่อมีผู้สร้างย่อมมีผู้ทำลายอย่างเธอไง แต่ข่าวที่เธออยากจะขวานขวายหาคำตอบก็คือ ทำไมมันต้องสั่งเก็บเธอด้วย รวมถึงอดีตคนรู้จักอย่างปีเตอร์ ที่เธอรู้จักมาตั้งแต่เธอเริ่มฝึกเพื่อเปลี่ยนตัวเองให้ดูมีประโยชน์ต่อผู้คน ซึ่งตามหลักแล้วเธออยากจะแก้แค้นคนที่มันกล้าทำลายชีวิตเธอ รวมถึงคนที่เธอรักทั้งหมด และในตอนนี้เธอพอจะรู้แล้วว่าสาเหตุมันมาจากสิ่งเดียว “อำนาจ”

เอริก้าคิดอยู่เพียงเท่านั้นก็รีบเดินคว้าเสื้อแจ๊กเก็ตขึ้นมาสวมใส่ก่อนจะกวาดกุญแจรถและปืนพกสั้นมาเหน็บไว้ที่ข้างเอวเธอโดยทันที เธอคิดว่าเธอพอจะหาสาเหตุนั้นได้ เอริก้ายิ้มเล็กน้อยก่อนจะรีบเดินตรงไปยังรถคู่ใจโดยทันที เพื่อประเทศชาติที่กำลังจะถูกครอบงำ เธอขอฆ่าพวกนั้นโดยไม่มีคำสั่งคงจะได้ ไหนๆมันก็จะต้องฆ่าเธออยู่แล้วล่ะเพราะคงยุติธรรมพอสำหรับชีวิตผู้คนที่อาจจะตกเป็นเหยื่อเหมือนเธอ

The Bar frank.

ท่ามกลางผู้คนที่รักในการเที่ยวสังสรรค์ยามวิกาล เหล่านักเที่ยวต่างเดินกันขวักไขว่เพื่อที่จะต่อคิวเข้าไปในร้านชื่อดังที่กระฉ่อนไปทั่วถนนในละแวกนั้น ไม่มีใครที่ไม่รู้จักมัน มันเป็นแหล่งรวมเหล่าคนดังต่างๆมากมายทั้งในชื่อที่ค่อนข้างจะเลวร้ายและเหล่าสวมหน้ากาก

“รับอะไรดีครับ” หนุ่มบาร์เทนเดอร์เอ่ยถามเอริก้าที่เดินมายังที่เคาน์เตอร์พร้อมกับสายตาที่เหมือนจะพยายามหาใครบางคน

“เออ ฉันขอวิสกี้” เธอตอบพลางยิ้มหวาน เมื่อหนุ่มคนนั้นรับคำสั่งจึงเดินอ้อมไปยังอีกฝั่งนึงเพื่อที่จะมิกซ์มันให้กับเธอ

“เอาละครับ เหล่านักท่องราตรีทุกท่าน ขอปรบมือให้กับหุ้นส่วนรวมแม้กระทั่งสปอนเซอร์หลักของทางร้านเราด้วยครับผม” เสียงผู้คนปรบมือเกรียวกราวพร้อมโห่ร้อง ชายที่คว้าไมค์ที่ยืนอยู่บนเวทีขนาดกลางยิ้มหน้าระรื่นพร้อมกับทำสัญญาณมือให้ลดระดับเสียงลง

“วันนี้ เราจะเฉลิมฉลองกันอย่างเต็มที่ ฟรี!!!!!! ” เขาตะคอกใส่ไมค์พร้อมกับเสียงโห่ตอบรับเขา

“เป็นคืนที่ดีครับ ขอให้มีความสุข” เขาพูดพร้อมกับโบกมือให้เหล่าโคโยตี้สุดสวย เดินขึ้นเวทีมาพร้อมกับชุดอันแสนน้อยชิ้น และเสียงเพลงที่ผสมกันในแบบอิเล็กโทรก่อแผดเสียงออกมาอย่างหนักแน่น

“นี่ครับ” หนุ่มบาร์เทนเดอร์วางสิ่งที่เอริก้าสั่งลงพลางยิ้มพราวให้กับเธอ

เอริก้ากระดกมันในคราวเดียว แต่สายตาของเธอจดจ้องร่างที่เดินลงมาจากเวทีพร้อมมองไปยังแขกโซนวีไอพีที่นั่งดื่มด่ำกับความโง่เขลาของคนที่มาผลาญเงินตัวเองจากสถานที่ทำลายเงินอย่างเดอะบาร์แฟรงค์เป็นต้น เธอหยิบแบงค์ดอลลาร์ออกมาพลางสอดมันไว้ในแก้วก่อนจะเดินออกไปยังเป้าหมายที่เธอต้องการพบตั้งแต่ก้าวแรกที่เธอเข้ามาอยู่แล้ว

“ขอทราบชื่อเจ้าของสถานที่นี้ได้ไหมคะ”

“ไม่อยากรู้ชื่อพี่ก่อนหรอจ้ะ สาวสวย” เอริก้าทำสีหน้าขยะแขยงก่อนจะรีบซ่อนมันอย่างรวดเร็ว พลางเดินเข้าหาไอ้การ์ดที่เฝ้าหน้าประตูร่างโตใช้แขนคล้องคอมันดันลงให้ใกล้ใบหน้าของเธอ

“งั้นคุณชื่ออะไรหรอคะ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงเชิญชวน

“อลาริค” มันตอบพลางใช้สะโพกโยกเข้าหาตัวเธอ

“งั้น อลาริค ช่วยบอกฉันทีได้ไหมว่า คนที่พักอยู่ในห้องนั้นเขาชื่ออะไร” เธอสนองตอบมันด้วยความแนบเนียน

“เกรย์สัน จูเนียร์” มันคลำรอบๆสะโพกของเธอและเลี้อยลงไปยังส่วนด้านล่าง

“เฮ้ นังโสเภณีนั่นใคร ถ้าแกอยากจะรับมันก็ช่วยไปรับในที่อื่นได้ไหม” เสียงการ์ดหน้าโหดอีกคนหนึ่งบอกพร้อมมองเธอด้วยนัยน์ตาพราวระยับ

“นานๆที ที่ฉันจะได้มีความสุขละกัน” มันตอบอีกฝ่ายซุกลงมายังลำคอแสนสวยของเธอด้วยความอยากกระหาย แต่ทว่า!!!

ตึก อ้ากกก

เอริก้าดันหัวมันลงมากระแทกที่หัวเข่าพร้อมกับใช้หมุนล็อกให้คอหัก พร้อมกับวิ่งสไลด์ลอดขามันอีกคนผลักมันกระแทกเข้ากับผนัง มันพยายามคว้าปืนที่เหน็บอยู่ที่เอวแต่เพียงไม่กี่วินาที เอริก้าก็ใช้ขาเตะมันออกไปให้หลุดจากมือพร้อมกับสวนหมัดเข้ามากลางแสกหน้า พอมันล้มลงแทบเท้า เธอจึงใช้แขนกระแทกหักคอมันอย่างไม่ลังเล

เธอหอบหายใจเล็กน้อย ก่อนจะจัดเสื้อผ้าให้เข้าที่ พลางกดสัญญาณห้อง เธอใช้มือปิดช่องตาแมวเพื่อไม่ให้คนข้างในรู้ว่าเธอมาเเล้ว มีคนบางคนเปิดประตูให้เเก่เธอ มันมีสีหน้างงงวยเมื่อเธอพยายามที่จะยั่วยวน เเต่มันก็เล่นตามเกมส์ของเธอเพราะเห็นเเก่หน้าอกหน้าใจที่เธอพยายามดันมันออกมาให้ล้นที่สุด เธอโผเข้ากอดมันพลางยกขาข้างหนึ่งขึ้นมาดึงมีดที่เธอซ่อนไว้อยู่ที่ขาอ่อนออก ก่อนจะเเทกมันเข้าจากข้างหลังอย่างไม่ปราณี ชายคนดังกล่าวร้องเสียงไม่ออกจึงทำได้เเต่เพียงพยายามคลำหาสิ่งที่ปักค้างเติ่งไว้อยู่ด้านหลัง เเต่เธอใช้ส้นสูงเตะเข้าที่ใบหน้าก่อนชายคนนั้นจะสลบไป เธอเดินตัวเเนบกับผนังห้องพร้อมกับชักอาวุธปืนออกมายกขึ้นมาในท่าที่เตรียมยิง 

"เฮ้"เธอตะโกนเสียงดัง ส่งผลให้คนที่กำลังนัวเนียกับหญิงสาวขายตัวต้องเงยหน้าขึ้นมอง 

"ออกไป"เธอกล่าวเสียงเเข็ง หญิงสาวสองสามคนรีบวิ่งผ่านตัวเธอไปด้วยความหวาดกลัวกึ่งดึงเสื้อผ้าที่หลุดหลุ่ยไปตามทาง

"ดะอะอ้า สาวน้อยเอริก้า เธอดูสวยเหมือนเเม่เธอเลย รู้สึกเหมือนว่าตอนนี้เธอกลายเป็นโสเภณีเเล้วเหรอ"ชายคนดังอายุราวๆ30กล่าว พลางเดินเปลือยกายเข้ามาใกล้เธอ เเต่เธอยกกระบอกปืนชี้ตรงไปยังเขา

"หุบปาก ฉันไม่เคยกลัวเเก"เอริก้ากระเเทกเสียงใส่

"โอเค"'เขายกมือเสมออกก่อนจะเดินไปใส่กางเกง หุ่นล่ำบึกของเขาทำให้หล่อนไม่อยากจะมอง

"มานี่"เธอตรงเข้าไปลากตัวออกมาจากห้อง ผลักให้เขาคนนั้นนั่งลงที่เก้าอี้ตัวหนึ่งพร้อมกับเล็งปืนต่อหน้า

"ตอบมาทำไมต้องจ้างให้ฉันไปฆ่าปีเตอร์"เธอกล่าวเสียงสั่นเมื่อเห็นเขานั่งคลี่ยิ้มเเบบไม่ทุกข์ไม่ร้อน

"เฮ้ ไม่เอาน่า หมอนั่นเป็นตัวขัดขวางองค์กรณ์ไปซะหมด สมควรตาย"เขาพูดพร้อมกับมือที่กอดอก

"งั้นฉันจะฆ่าเเกเดี๋ยวนี้"เมื่อเธอพูดเสร็จ เขาคนนั้นได้ใช้เท้าเตะปืนที่อยู่ในมือของเธอด้วยความเร็วก่อนจะพลิกตัวนำเเขนมารัดที่คอเธอ 

"อู้ว กลัวจังเลย อย่าลืมสิ ว่าเราเคยรู้จักกันลึกซึ้งมากกว่านั้น"เขาคนนั้นพูดพร้อมกับใช้มือไล้ใบหน้าของเธอพลางพยายามจะใช้มืออีกข้างสอดเข้าไปภายใต้เสื้อของเธอ

"ปล่อยเธอเดี๋ยวนี้ ไม่งั้นฉันยิงเเกเเน่"มีเสียงคนบางคนเอ่ยขึ้นจากข้างหลังพร้อมกับรู้สึกได้ว่า เขาคนนั้นเตรียมพร้อมที่จะเหนี่ยวไก ........ปีเตอร์