กาลเวลา

        เหมือนวันก่อนอย่างเคย ฉันไปสายไม่ไปตามนัดอีกแล้ว
       แต่วันนี้ฉันรู้สึกแปลกๆ
      "มาแล้วที่รัก ที่รักอยู่ไหน???" ฉันตามหาเขาทั่ว ฉันรู้สึกไม่ดีฉันจึงโทรไป        หาเขา
       ไม่มีใครรับสาย เขาไม่เคยไม่รับสายฉันนี่ ฉันมองไปอีกฟากของถนน
       ฉันเห็นฝูงคนมุงกันอยู่ฉันจึงวิ่งไปดู ภาพที่ฉันเห็นคือ คนที่ฉันรักนอนตาย
        อยู่ตรงหน้า ถ้าฉันมาเร็วกว่านี้ ไม่สาย มันคงไม่เปนแบบนี้....
 
 
 กาลเวลาสำคัญทุกวินาที เราไม่อาจคาดคิดว่ามันจะเกิดอะไรขึ้นตอนไหน คนเราจึงควรตรงต่อเวลา
                                        ไม่งั้นคุณอาจเสียใจ......