Princess Demon ฉันมันเลว

                                                ยำ้เตือน ว่าเธอไม่สำคัญ
 "เจนต์" เสียงเเว่วๆของพี่จัสคิสม์ เรียกฉัน
 "ค่ะ?????" ฉันขึ้นเสียงสูงอย่างสงสัยร้อยวันพันปีพี่จัสคิสม์ไม่เคยเรียกฉันอย่างงี้
 "มีคนเรียกเจนต์อ่ะ" พี่จัสคิสม์เอ่ยขึ้นเเล้วเดินหนีไป
  ที่ประตูบ้าน
 "เมย์!!!!!" ฉันตกใจเมื่อเมย์หันมามองฉัน
  ผลั๊ก 
 "จำเอาไว้นะ ว่าเธอน่ะไม่ได้ดูดีอะไรเลย อย่าทำตัวมาใสซื่อหน่อยเลย" เมย์ตะคอกใส่หน้าฉัน
 "เมย์ เธอพูดอะไร" ฉันงงงวยที่อยู่ๆเมย์ก็ตะคอกใส่ฉันเฉยเลย
 "อย่าทำมาเสเเสร้ง ตอแหล" อยุ่เมย์ก็ตะคอกอีกรอบ
 "อะไรกันเมย์เจนต์ทำอะไรผิดหรอ อยู่ๆเมย์ก็มาด่าว่าเจนต์แบบนี้" ฉันเอ่ยออกไป อย่างสุดจะทน
 "มันน่าตบสั่งสอนนักนะ แกใช่ไหมที่ไปทำให้ฉันกับเพนท์เลิกกัน" ฉันงงเข้าไปอีกเมื่อเมย์พูดขึ้น
 "อะไรกันเมย์เจนต์ไม่เข้าใจ เจนต์งง" ฉันเอ่ยถามอย่างสงสัย
เพี๊ยะ 
 "นางตอแหล" เมย์ผลักฉันอีกจนล้ม
 "เมย์เจนต์ไม่เข้าใจ" ฉันงงไปหมด
 "แกนี่มัน" เมย์ทำท่าจะง้างมืออีกรอบ
   
 
 
 
 
เดี๋ยวมาอัพต่อนะค่ะ ^^ รับรองความเเสบเเน่ๆ