แค่เพียง กำลังใจ

     วันเวลาผ่านไปจนใกล้ถึงวันแข่ง

"ต้น ฉันตื่นเต้นจังเลยพรุ่งนี้ฉันจะแข่งแล้ว"

"สู้ๆนะ ฉันเป็นกำลังใจให้เธอเสมอ แพ้ไม่เป็นไรคิดซะว่าเป็นประสบการณ์หนึ่งในชีวิต ขอแค่เพียงเธอร้องออกมาให้ดีที่สุด ร้องออกมาจากความรู้สึกภายในจิตใจ ให้เหมือนมันเป็นเพลงของเธอ"

"ขอบใจนะต้น ขอบใจมากสำหรับทุกอย่าง"นันท์เดินเข้าไปกอดต้น

"ไม่เป็นไร แค่นี้เอง"ต้นยิ้ม

"รีบกลับบ้านเถอะต้น เหมือนฝนจะตก"นันท์มองท้องฟ้า ซึ่งมีเมฆฝนเหมือนพายุ

"อืม บ่าย ไปก่อนนะ พรุ่งนี้ฉันจะไปเชียร์"

"จ้ะ กลับบ้านดีๆนะ"

    นันท์มองดูต้นเดินกลับบ้านจนลับตาแล้วเดินเข้าบ้านไป

     วันต่อมา....

"ต้นนายอยู่ไหนนะ"นันท์มองหาต้น 

"นี่ก็ใกล้ขึ้นเวทีแล้วต้นอยู่ไหนนะ"

นันท์รู้สึกเป็นห่วงขึ้นมา

     นันท์เดินขึ้นเวทีแต่เธอก็ยังคงมองหาต้นที่ให้สัญญาว่าจะมาเชียร์แต่ก็ไม่พบ นันท์จึงนึกถึงคำพูดของต้นก่อนจะเริ่มร้องเพลง 

"ขอเพียงเธอทำให้ดีที่สุด ฉันจะเป็นกำลังใจให้"

นันท์เกิดความมุ่งมั่นขึ้นมาทำให้เธอขับร้องมาได้ไพเราะ

"ชัยชนะไม่สำคัญขอแค่เพียงทำให้ดีที่สุด"