เส้นทาง

7.4

เขียนโดย bewok

วันที่ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 12.20 น.

  1 ตอน
  1 วิจารณ์
  3,454 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2557 13.00 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น

แชร์เรื่องสั้น Share Share Share

 

1) อยากจะบ้า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

   คุณเคยเล่นกีฬาใช้ไหมครับกีฬาที่ผมชอบที่สุดคือว่ายน้ำครับแต่ช่วงนี้คงไม่ไหวเพราะสูบบุหรี่มากเกินไปเลยทำให้เหนื่อยง่ายครับ นี้ก็คือเส้นทางอีกอย่างที่ทำให้ผมไม่ได้ว่ายน้ำสมัยม.ต้น คุณก็เคยลองผิดลองถูกใช้ไหมครับตอนนั้นเป็นช่วงม.1ผมก็รู้จักบุหรี่นานแล้วนะครับแต่ไม่เคยคิดที่จะสูบ ช่วงนั้นยังไม่คิดอะไรครับเพราะยังติดเกม แค่ค่าเล่นเกมตังก็หมดแล้วครับ แต่ร้านเกมก็ไม่ช่วยอะไรผมที่จะไม่ให้สูบบุหรี่ วันนั้นเป็นวันจันทร์ผมก็ตื่นเช้าไปโรงเรียนผ่านหน้าสวนก็มองไปเห็นเพื่อนเลยเดินเข้าไปทักแล้วเพื่อนผมว่า

ผม:มานั้งทำเหี้ยมอะไรตรงนี้

เพื่อน:นั้งดูดบุหรี่ว่ะ

นั้นและครับที่ทำให้ผมสูบขึ้นมาผมนั่งลงแล้วบอกมันว่าขอตัวหนึ่งซึ้งผมไม่เคยดูดมาก่อนผมเอาบุหรี่ใส่ปากแล้วจุดไฟผมสูบควันเข้าไปในปอดอย่างเต็มที่ แต่ผมไอ้ครับไอ้ไม่หยุดด้วยไอ้จนอ้วกครับ พูดแล้วก็ขำตัวเองเพื่อนผมนั่งขำแล้วบอกผมว่าเห้ยพึ้งเคยดูดเหรอว่ะ เท่านั้นและผมบอกเพื่อนว่าไม่สบายว่ะตูเคยดูดและนั้นและที่ทำให้ผมมีปันหา วันต่อมา.. ผมเดินไปเรียนตามปกติครับแล้วก็เจอเพื่อนผมอีกวันนี้ผมเลยถามมันว่าทำไมชอบมานั่งตรงนี้มันบอกว่ามันเย็นดี(ผมจะอธิบายสถานที่ทีผมนั่งกันนะครับ มันเป็นหลังตึกบ้านคนมีต้นไม้ใหญ่สามต้นแล้วพวกผมก็ไปนั้งกัน คุณคงสงสัยว่าทำไมผมถึงเดินผ่านหลังตึกเพราะมันเป็นทางลัดเวลาคุณไปเรียนมันก็จะมีทางลัดใช้ไหมครับนั้นก็คือทางลัดของผม) แต่วันนี้มันถามผมว่าไม่สบายหายยัง (ซึ้งผมไม่ได้เป็นไรเลยแค่ฟรอมเฉยๆ) ผมบอกเพื่อนไปว่าหายแล้วไม่ได้เป็นไรมาก แล้วมันก็ยืนบุหรี่ให้ผม ผมบอกว่าไม่อ่ะเดียวเข้าเรียนอาจารณ์ได้กลิ่นมันบอกไม่เป็นไรตูมีน้ำหอม ผมเลยบอกไปว่านี้มึนเตรียมพร้อมทุกอย่างเลย มันบอกผมว่าเราต้องเตรียมพร้อมทุกสถานะการณ์ ผมเลยหันไปยิ้มแล้วเอาบุหรี่ที่มือมันซึ้งหลังจากไอ้ไปผมก็เริ่มสูบเป็นนั้นและครับ

เรื่องที่ผมจะบ้าหลังจากแม่ผมรุ้ว่าผมดูดผมก็โดนตีเกือบตาย แม่ด่าผมหูแถบแตกตะโกน ลั้นบ้านผมเลยเดินออกจากบ้านแล้วไปนั้งเล่นเกม แต่เรื่องที่ผมไม่คิดก็คืิอ แม่ผมตามมาด่าผมถึงร้านเกม โห้ยผมอยากจะหนี้ไปให้ไกลแต่ทำยังไงได้ผมยังเด็กอยู่ พอฟ้าเริ่มมืดผมก็กลับไปบ้่านเห็นแม่ยังบ่นพรึมพรำผมเลยเดินย้อนไปเข้าทางหลังบ้านแล้วเดินเบาๆขึ้นบันได พร้อมเวลา 19.00 น. พี่ผมกลับมาบ้านแม่ก้ถามถึงผมซึ้งนั้นเป็นเรื่องทำให้ผมโดนด่าอีกครั้งข้อหาเข้าบ้านไม่ยอมบอก วันนั้นผมโดนด่าทั้งวัน ซึ้งสาเหตุมาจากบุหรี่ อยากจะบ้าตาย....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา