ลูกเต๋า 6 ด้าน

 
 

 
                                   ในงานประกวดภาพวาดประจำปีแห่งหนึ่ง ศิลปินทั้งหลายต่างลงมือวาดภาพเพื่อแต่งแต้มจินตนาการ จากความคิดสร้างสรรค์ที่แต่ละคนมีอยู่เหล่าบรรดาสีต่างๆนั้น ต่างก็รื่นเริงแข่งกันเล่าประสบการณ์ในการที่ตนเองนั้นได้เป็นสีส่วนหนึ่งใน งานศิลปะที่เจ้าของได้รับรางวัล ซึ่งสีแดงได้เล่าให้เพื่อนๆว่า
 
 
 
“ฉันน่ะนะโชคดีมากเลยได้เป็นหนึ่งในสีของรุ้งกินน้ำที่ชนะเลิศการประกวดเมื่อปีที่แล้ว”    สีแดงอวด
 
“ใช่ๆ ฉันก็ได้เป็นด้วย”     สีน้ำเงินพูดเสริม
 
และสีต่างๆก็ผลัดกันอวดความสามารถของตนเอง
 
ยกเว้นสีดำที่นานๆครั้งจะมี ศิลปินนำเขามาใช้ในการลงสีเพื่อแต่งแต้มจินตนาการ ซึ่งทำให้เขาเศร้าใจมากที่ไม่ได้มีส่วนร่วมและไม่มีเรื่องเล่าที่จะอวดความ สามารถของตนให้กับสีอื่นๆได้รับรู้
 
และได้แต่โทษตัวเองที่ไม่มีความสามารถเหมือนสีอื่นๆเค้า
 
 แต่...วันนี้คงจะเป็นวันโชคดีของเขาบ้างล่ะ..
 
มีศิลปินคนหนึ่งใช้เขาเป็นสี ของท้องฟ้ายามรัตติกาลที่มีดวงดาวส่องแสงระยิบระยับซึ่งเป็นฉากหลังของท้อง ทุ่งผืนใหญ่ เขาภูมิใจในตัวเองมากที่ในปีนี้เขาได้มีส่วนร่วมในงานศิลปะประจำปี
 
และผลการประกวดภาพวาดของบรรดาศิลปินทั้งหลายได้ออกมาว่าภาพวาดที่ชายคนนั้นใช้เขาเป็นสีพื้นหลังได้ชนะเลิศการประกวดในปีนี้
 
สีดำยิ่งภูมิใจในตัวเองมาก ขึ้น เขาได้รับความชื่นชมจากบรรดาสีอื่นๆและในตอนนี้เขาก็ได้รับรู้แล้วว่า เขาไม่ใช่สิ่งที่ไม่มีประโยชน์เพียงแต่เวลาและโอกาสเท่านั้นที่ยังมาไม่ถึง ของเขาต่างหากที่ทำให้เขาไม่มีประโยชน์เมื่อคิดได้ดังนั้นเขาจึงภูมิใจในตัว เองขึ้นมาทันที
 
ข้อคิดจากเรื่อง                                                
 
ทุกสิ่งทุกอย่างบนโลกนี้ล้วนต่างมีประโยชน์หากใช้ให้ถูกสถานการณ์ ถูกเวลา และถูกโอกาส จงอย่าคิดว่าตัวเองไม่มีประโยชน์หรือไม่สามารถทำสิ่งใดได้ เพราะเพียงแค่โอกาสที่ยังมาไม่ถึงเท่านั้นและคุณก็ไม่ควรรอโอกาส        คุณไม่ใช่สีดำที่ต้องรอคอยโอกาสให้วิ่งเข้ามาหา  แต่คุณสามารถค้นหาและไขว่คว้าโอกาสเหล่านั้นไว้ได้ คุณจงใช้โอกาสและความสามารถที่มีให้เกิดประโยชน์ อย่าปล่อยให้คำว่า"โอกาส" หลุดลอยไปจนคุณไขว่คว้ามันไว้ไม่ทันเพราะท้ายที่สุดแล้ว คนที่ฉลาดที่สุดไม่ใช่คนที่เก่งที่สุด แต่เป็นคนที่ใช้ความสามารถของตนเองได้เหมาะสมกับโอกาสที่สุดต่างหาก