Mad Father [Bad Ending]
เขียนโดย 
Milento
วันที่ 6 กันยายน พ.ศ. 2557 เวลา 17.40 น.
แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2557 02.06 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
3) A Girl เด็กสาว...
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความMad Father [Bad Ending] Chaphter 3 : A Girl เด็กสาว...
เรื่องราวเธอช่างน่าเศร้า
เธอเคยมีความสุขกี่ครั้งกันนะ?
--ลัน ลา ลา ลัน ลา ลา-- ฉันนั่งฮัมเพลงหน้ากระจกพลางหวีผมสีเงินที่สั้นประบ่าของฉัน
ยังอยู่ในชุดนอนแบบกระโปงยาวสีขาวสะอาด นกร้องเสียงจิบๆอยู่นอกหน้าต่าง
ในลอนดอนแสนสงบ เมืองที่ฉันเกิดมา รู้สึกเจอสิ่งใหม่ๆได้ทุกวัน วันนี้จะมีอะไรนะ
"หืม? ใครอยู่ตรงนั้นน่ะ?" ฉันเอ่ยเบาๆกับสิ่งหลบอยู่ใต้ผ้าห่มสีชมพู
กรี๊ด! พอเปิดผ้าห่มออกก็เจอเด็กผู้ชายคนนึงนั่งอยู่ ตาชวาเป็นแผลซะด้วยสิ
"นายเข้ามาในห้องได้ไงน่ะ นายเป็นใคร?" ฉันยิงคำถามไป
ว่าแต่... เขาหล่อจังแฮะ ผมบลอน์ทองเงาเป็นประกาย ดวงตาสีน้ำตาลแสนงดงาม
อีกฝ่ายถอนหายใจเล็กน้อยก่อนจะลุกออกมาจากเตียงและพูดอย่างสุภาพ
"สวัสดีครับผมดิโอ ผมมาเพื่อขอร้องให้คุณช่วยเหลือผม"
ฉันตกใจหน้าแดงฉ่า "สวัสดีค่ะ! ฉันชื่อคีเรียสโรล์ ไบรเนส"
"คุณช่วยตามผมมาที่ห้องใต้หลังคาจะได้ไหม" เขาถามฉัน
ฉันพยักหน้าหงึกๆจากนั้นก็เดินตามเขาไป
Mad Father [Bading]
ประตูไม่ได้ลงกลอนเลยเปิดได้ทันที
อะไรกันฝุ่นเยอะขนาดนี้เชียว แค่กๆ เขาให้เรามาทำไมนะ
ดิโอเดินข้ามกล่องใบใหญ่ไป หลังกล่องใบนั้นมีหน้าต่างอยู่บานนึง และตรงนั้นก็มีตุ๊กตาอยู่
"อายะ ฉันพาคนมาหาเธอแล้วนะ" เขาพูดกับตุ๊กตาตัวนั้น
"ตุ๊กตาเด็กผู้หญิงตัวนี้สวยจัง" ฉันถือวิสาสะเดินเข้าไปจับผมเธอ
"คุณช่วยเอาตุ๊กตาตัวนี้ไปไว้ที่ห้องได้รึเปล่า" ดิโอหันมาหาฉัน
"ได้ค่ะ ฉันอุ้มไปให้เองนะ" ฉันพูดพลางยกตุ๊กตาขึ้นมา
อืม.... เท่าตัวคนเลยนะเนี่ย ผมก็สวย เสื้อก็เข้ากัน ถึงห้องแล้ว!
"อะ เดี๋ยวฉันทำความสะอาดให้นะ"
อ๊ะ!? เมื่อกี้.. ตุ๊กตายิ้มให้ฉัน
"คีเรียสโรล์.." ดิโอเรียกชื่อฉัน "เธอรู้ไหมว่าตุ๊กตาตัวนี้มีชีวิตนะ"
มีชีวิตงั้นเหรอ "เธอมีชื่อใช่ไหม" ฉันถามกลับ
"มีสิ เธอชื่ออายะ เธอเป็นมีน้ำใจมากแต่พ่อเธอน่ะ อึก" ดิโอเงียบไป
"นี่ดิโอ ฉันรู้ช่างทำตุ๊กตาคนนึง เขาเก่งมากเดี๋ยวฉันจะพาเธอ(อายะ)ไปหาเขาดูนะ"
ฉันรีบเปลี่ยนหัวขัอที่คุยกันทันที
"อื้ม ก็ดีนะ" เขายิ้ม "ถ้าคุณรู้เรื่องที่ผมกำลังจะบอกคุณจะกลัวรึเปล่า?"
กลัวรึเปล่า แล้วที่ฉันเออ ออตามคำพูดเขาทุกอย่างนี้เพราะความหล่อเหรอเนี่ย
"ไม่หรอกค่ะ" ตอบอย่างนี้ก็แล้วกัน
"ความจริงผมเป็นแค่วิญญาณน่ะ" ดิโอพูดเสียงเศร้า
เอ๋!? ก็ผีน่ะสิ นี่ฉันคุยกับผีเหรอ โน้ว!!
"......ก็ไม่น่ากลัวหรอกนะค่ะ"
เสร็จแล้วดูใหม่เอี้ยมทีเดียว สดใสขึ้นเยอะเลย เปลี่ยนเสื้อผ้าให้ หวีผม เปลี่ยนเครื่องประดับ
"ดูสิ อายะยิ้มด้วยล่ะ" ดิโอวิ่งเข้ามาลูบใบหน้าอายะอย่างอ่อนโยน
เวลายิ้มเขาดูหล่อกว่าเดิมอีกนะ เป็นวิญญาณจริงๆเหรอคนๆนี้
Ead Chapter
โปรดติดตามตอนต่อไป
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
