Mad Father [Bad Ending]

Mad Father [Bad Ending] Chapter 2 : Friend A Boy เพื่อน เด็กหนุ่ม

เมื่อเรื่องราวเด็กสาวนามว่า 'อายะ' ได้กลายเป็น 'Bad Ending'

เธอถูกสร้างเป็นตุ๊กตาด้วยฝีมือของพ่อเธอเอง

ไม่กี่ปีต่อจากนั้น คฤหาส์ก็ถูกปล่อยร้าง แต่น่าแปลกที่ร่างตุ๊กตาของอายะ

กลับไปอยู่ที่บ้านของเด็กหญิงคนหนึ่งในลอนดอน

ในห้องใต้หลังคาที่แทบไม่มีคนเคยเปิดเลย

ตุ๊กตาเด็กสาวใส่ชุดเดรสชุดแดงเข้มมีจีบรอบแขนเสื้อกับชายกระโปง

มีโบว์เป็นเครื่องประดับที่ดูเข้ากันผมสีดำสลวยสะท้อนแสงที่มีอยู่น้อยนิด บนใบหน้าเธอไร้รอยยิ้ม

แววตาสีน้ำเงินยามราตรีไร้ชีวิตชีวา ภายในตุ๊กตาตัวนี้ เธอกำลังร้องไห้...

"ฉันเหงา ใครก็ได้" เสียงเด็กสาวร้องด้วยความเหงา

'อายะ เธอห้ามร้องไห้นะ ฉันมาหาเธอแล้ว' เธอหยุดร้องไห้เมื่อได้ยินประโยคนั้น

มันดังมาอย่างไร้ต้นเสียง เธอจำเสียงนั้นได้

"ดะ ดิโอใช่ไหม!? ดิโอใช่รึเปล่า?" อายะตะโกนเสียงสะอื้น

"ใช่ ผมเอง" ร่างของเด็กหนุ่มค่อยๆปรากฎขึ้นตรงหน้าเธอ

เขายิ้มเล็กๆให้

ดิโอเป็นเด็กคนหนึ่งที่ถูกพ่อของอายะจับไปทดลอง แผลที่ตาขวาบนใบหน้า ที่จริงมันไม่มีดวงตา

ด้วยซ้ำ มีแต่กระดูกบางๆ เนื้อเยื่อสีคล้ำ กลิ่นหม็นคาวเลือด

แต่ตอนที่อายะยังเป็นมนุษย์ เธอได้ช่วยทำแผลและเอาผ้ามาพันแผลให้

"ดีใจจัง ฉันคิดว่าจะไม่ได้คุยกับใครอีกแล้ว" อายะพูดเสียงสั่น

"อย่าร้องไห้นะ ชู่ว-- ผมอยู่นี้แล้ว" วิญญาณเด็กหนุ่มใช้มือสัมผัสแก้มของเธอเบาๆ

"เธอหาฉันเจอได้ยังไง" อายะถาม

"เสียงไง" เด็กหนุ่มตอบ "เสียงของเธออายะ มัน...เป็นเสียงที่เศร้า แต่ผมก็พยายามตามหาเธอจน

เจอ"

"ขอบคุณนะที่อุตสาห์ตามหาฉันขนาดนี้ ดิโอฉันขอหลับก่อนได้ไหม?"

"จริงสิ ตอนนี้ข้างนอกก็ค่ำแล้ว" ดิโอพูด

ดิโอเริ่มเหม่อ แต่ไม่ทันไร "เอ๊ะ!? หลับแล้วเหรอ" เขาพูดเบาๆ

ถึงเขาจะเป็นวิญญาณแต่ก็ยังสัมผัสสิ่งของหรือสิ่งมีชีวิตได้

ดิโอหาผ้าคลุมมาห่มตัวอายะไว้ให้อุ่นและโอบไหล่เธอไว้

 "อายะยังมีชีวิตความรู้สึกอยู่ก็จริงแต่เธอขยับไม่ได้เลย อายะผมจะทำให้เธอมีชีวิตใหม่อีกครั้ง

โดยที่ไม่ต้องฆ่าใครเหมือนพ่อเธอ ผมสัญญา..."

โปรดติดตามตอนต่อไป