[YAOI]กูมันงี่เง่า!..กูขอโทษ
2.3
เขียนโดย เปนได้แค่คนที่เทอไม่รัก
วันที่ 28 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 17.01 น.
3 ตอน
2 วิจารณ์
23.97K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2558 01.26 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) กูมันงี่เง่า!...กูขอโทษ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ผลัก!!!!
เสียงร่างเล็กๆกระแทกกับขอบเตียงอย่างโดยฝีมือของปุณณ์
“เชี่ยปุณณ์กูเจ็บนะทำไรของมึงเนี่ย กูเป็นแฟนมึงนะสัส”-โน่
“แล้วทีกูเห็นมึงจูบกับมันล่ะ กูไม่เจ็บใช่ไหมโน่”-ปุณณ์
“กูป่าวจูบกับมันนะมันก็เป็นแค่ภาพมุมที่มึงมองว่าจูบกันอ่ะ กูรักมึงแค่คนเดียวนะปุณณ์ หัวใจของโน่ดวงนี้เป็นของปุณณ์”-โน่
“หึ! ถ้าหัวใจของมึงเป็นของกูจริงๆ งั้นกูก็ขอร่างกายมึงเถอะ ว่ามันยังรักกูเหมือนที่หัวใจมึงรักหรือป่าวไม่ใช่ว่าไปเอากับมันมาแล้วล่ะ หึ! มานี่!”-ปุณณ์
พูดจบร่างสูงก็กระชากร่างบางลงเตียงโดยไม่สนใจว่าโน่จะเจ็บแค่ไหน
“ไม่นะ! ปุณณ์อย่าทำกับโน่แบบนี้ โน่รักปุณณ์คนเดียวจริงๆนะ ปุณณ์โน่ไม่เคยนะอย่าทำแบบนี้โน่กลัว ฮือๆปุณณ์”-โน่
ร่างสูงไม่ฟังร่างบางพูดเลยสักนิด แต่กับระดมจูบริมฝีปากของร่างบางอยากหิวกระหาย และเริ่มเปลี่ยน
จากริมฝีปากมาขบเม้มตามใบหูและ
ซอกคอ
“อ๊า!..ฮือๆ อย่า! ปุณณ์ หยุดเถอะ ฮือๆ”-โน่
“ปากบอกให้กูหยุด หึๆ แต่
ร่างกายมึงกับต้องการกูขนาดนี้เนี่ยนะ ร่านจังนะมึง คงไม่อยากให้กูรู้สินะ ว่ามึง
ผ่านมือชายมาเยอะแล้วอ่ะ”-ปุณณ์
“ไม่นะ! โน่แค่ไม่อยากให้ปุณ์เอาเรื่องรักมา อ๊า!.. มาปนกับเรื่องSexโน่อยากให้ปุณณ์รักโน่ด้วยใจจริง อ๊ะ!! ฮือ!”-โน่
ร่างสูงไม่แม้แต่จะฟังร่างบางพูดสักนิด เพราะสนใจกับการถอนเสื้อของร่างบาง แม้ว่าร่างบางจะขัดขืนแค่ไหนก็ไม่สามารถต้านทานแรงอันมหาศารของร่างสูงได้
ทำให้เสื้อยืดตัวบางถูกถอดออดไปอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นแผนอกอันขาวนวนสีน้ำนมและยอดอกสีชมพูน่าชิม
“อื้อ! พอแล้ว ฮือๆ ปุณณ์หยุดเถอะ แค่นี้โน่ก็อายพอแล้ว อ๊ะ! อ๊า!..ฮือๆ”-โน่
ตอนนี้ร่างได้นอนเปลือยป่าวอยู่บนเตียงในสภาพที่นองน้ำตา แต่ร่างสูงหาได้สนใจไม่ เขากำลังยุ่งอยู่กับแกนกายขนาดพอมือ ร่างสูงชักขึ้นชักลงสลับกับเลียตรงปลายแกนกายสร้างความเสียวให้แก่ร่างบางไม่น้อย
“อ๊ะ!ๆๆๆๆ อ๊า!!ๆๆๆ อ่า!.... ฮือๆ พอใจปุณณ์รึยัง ฮือ”-โน่
“ยัง! ยังไม่พอ กูยังไม่ได้ปล่อยเลยนะ ต่อไปมึงต้องช่วยกูปล่อยนะโน่”-ปุณณ์
เมื่อร่างสูงพูดจบก็จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองให้หายไปในพริบตา แล้วจัดการไปนั่งแทรกตัวที่หว่างขาของโน่ จับขาของร่างบางพ่าดบ่าหนึ่งข้าง แล้วโน้มตัวไปประกบริมฝีปากของร่างบางพร้อมกับมือที่กำลังซุกซนหยอกล้อยอดอกเม็ดสวย สร้างความเสียวซ่านให้แก่ร่างบางเป็นอย่างมาก แต่ถึงกระนั้นร่างบางก็ยังเสียใจกับการกระทำของคนตรงหน้าที่แสดงอาการว่าดูถูกร่างบางเหลือเกิน ถึงได้พูดจาและทำร้ายจิตรใจเขาขนาดนี้
ในตอนนั้นเอง ขนาดที่ร่างบางกำลังผิดหวังอยู่นั้น เขาไม่รู้เรามามีบางสิ่งกำลังรุกล้ำเขตช่องทางสีสวย
(คิดในใจ:ท่าทางจะผ่านมาหลายคนคงไม่ต้องเบิงทางหรอก ใส่เลยดีกว่าน่าจะหลวม แต่ไม่เป็นไรของกูใหญ่พอ-ปุณณ์)
คิดได้ดังนั้นปุณณ์จึงกระแทกตัวเข้าใส่ร่างบางอย่างแรงโดยที่โน่ไม่ทันตั้งตัว ทำให้ช่องทางรักฉีกขาด เลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก สร้างความเจ็บปวดให้แก่ร่างกายและจิตรใจของร่างบางเป็นอยากมากจนต้องหลับตาเพราะไม่อยากเห็นคนใจร้ายตรงหน้า
“โอ๊ะ!..โอ๊ย!!! เจ็บ! ปุณณ์! โน่เจ็บ!! อ๊ะ!!..เจ็บ! ฮือๆ เอาออกไปเถอะ โน่เจ็บ! ไม่เอาแล้ว!! อื๊อ!..ฮือๆ”-โน่
เมื่อร่างสูงกระแทกตัวเข้าก็ต้องตกใจเพราะความคับแน่นของร่างบาง ทำให้ต้องดูช่องทางรักที่ตนนั้นส่อดใส่ก็พบเลือดจำนวนมากอาบแกนกายของร่างสูง
“โน่ โน่! มองหน้าปุณณ์สิโน่อย่าหลับตา อ่า!.. โน่ปุณณ์ขอโทษ โน่!มองปุณณ์นะ ปุณณ์ขอโทษ”-ปุณณ์
“โอ๊ะ!.. ปุณณ์ ฮือๆ เอาออกไปได้ไหม อึก!! โน่เจ็บ!!”-โน่
“ไม่ อืม!.. เอาออกไม่ได้โน่! ปุณณ์ไม่ไหวแล้ว ปุณณ์ขอ อ่า! ขอนะโน่ ปุณณ์ขอโทษๆ อ่า...ซี๊ด!..."-ปุณณ์
จากนั้นร่างสูงก็ขยับช้าๆวนไปมา เพื่อให้ร่างคนตรงหน้าได้ผ่อนคลายและไม่เจ็บ
พอร่างบางผ่อนคลายและเริ่มคล้อยตาม ร่างสูงก็จัดเอาขาอีกข้างมาพ่าดบ่าและกระแทกเข้าใส่ตัวคนตรงหน้าอย่างแรงและเร็ว ทำให้โน่ทั้งเจ็บทั้งเสียวไปในเวลาเดียวกัน
“อ๊ะ! อ๊า!! ปุณณ์!!! ระ..เร็วไปแล้ว อ๊ะๆๆ!!! ฮ้า!....โน่จุก อึก! ฮ้าๆ!"-โน่
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง แต่ร่างสูงไม่แต่จะเบาให้ร่างบางเลยสักนิด กับเพิ่มความเร็วขึ้น จากที่โน่จุกก็กลายเป็นความเสียววูบทันที
“ปุณณ์! อ๊ะๆๆๆๆ! อึก!... อ๊าๆๆๆๆๆ!!!! โน่!มะ..ไม่ไหวแล้ว โน่จะไปแล้ว อ๊ะ!!! อ่าๆ!"-โน่
“เดี๋ยวโน่ อือ!!.. พร้อมกันนะ พร้อมกันนะโน่ อ่า...”-ปุณณ์
ร่างสูงจัดการกระแทกถี่ยิบเร็วกว่าเดิมเมื่อเห็นมาร่างบางจะเสร็จ
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!
“อึก!!...อ่าๆๆ!!! อ๊ะ... จะ..ไปแล้ว อ๊า!....."-โน่
“โน่..โน่!..อ่า จะเสร็จ...แล้ว !อ่า..”-ปุณณ์
จากนั้นของเหลวสีขุ่นของร่างบางได้พุ่งเปลื้อนหน้าท้องแก่งส่วนร่างสูงได้ปล่อยในช่องทางรักสีสวยจนทะลักออกมาด้านนอก แล้วทั้งสองคนนอนทรุดกับเตียงด้วยความเหนื่อยอ่อน
--------------------------------
จบแล้วคร้าบบบบ เฮ้อ....กว่าจะแต่งจบเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย สนุกไม่สนุกยังไงเม้นนะคับ
เสียงร่างเล็กๆกระแทกกับขอบเตียงอย่างโดยฝีมือของปุณณ์
“เชี่ยปุณณ์กูเจ็บนะทำไรของมึงเนี่ย กูเป็นแฟนมึงนะสัส”-โน่
“แล้วทีกูเห็นมึงจูบกับมันล่ะ กูไม่เจ็บใช่ไหมโน่”-ปุณณ์
“กูป่าวจูบกับมันนะมันก็เป็นแค่ภาพมุมที่มึงมองว่าจูบกันอ่ะ กูรักมึงแค่คนเดียวนะปุณณ์ หัวใจของโน่ดวงนี้เป็นของปุณณ์”-โน่
“หึ! ถ้าหัวใจของมึงเป็นของกูจริงๆ งั้นกูก็ขอร่างกายมึงเถอะ ว่ามันยังรักกูเหมือนที่หัวใจมึงรักหรือป่าวไม่ใช่ว่าไปเอากับมันมาแล้วล่ะ หึ! มานี่!”-ปุณณ์
พูดจบร่างสูงก็กระชากร่างบางลงเตียงโดยไม่สนใจว่าโน่จะเจ็บแค่ไหน
“ไม่นะ! ปุณณ์อย่าทำกับโน่แบบนี้ โน่รักปุณณ์คนเดียวจริงๆนะ ปุณณ์โน่ไม่เคยนะอย่าทำแบบนี้โน่กลัว ฮือๆปุณณ์”-โน่
ร่างสูงไม่ฟังร่างบางพูดเลยสักนิด แต่กับระดมจูบริมฝีปากของร่างบางอยากหิวกระหาย และเริ่มเปลี่ยน
จากริมฝีปากมาขบเม้มตามใบหูและ
ซอกคอ
“อ๊า!..ฮือๆ อย่า! ปุณณ์ หยุดเถอะ ฮือๆ”-โน่
“ปากบอกให้กูหยุด หึๆ แต่
ร่างกายมึงกับต้องการกูขนาดนี้เนี่ยนะ ร่านจังนะมึง คงไม่อยากให้กูรู้สินะ ว่ามึง
ผ่านมือชายมาเยอะแล้วอ่ะ”-ปุณณ์
“ไม่นะ! โน่แค่ไม่อยากให้ปุณ์เอาเรื่องรักมา อ๊า!.. มาปนกับเรื่องSexโน่อยากให้ปุณณ์รักโน่ด้วยใจจริง อ๊ะ!! ฮือ!”-โน่
ร่างสูงไม่แม้แต่จะฟังร่างบางพูดสักนิด เพราะสนใจกับการถอนเสื้อของร่างบาง แม้ว่าร่างบางจะขัดขืนแค่ไหนก็ไม่สามารถต้านทานแรงอันมหาศารของร่างสูงได้
ทำให้เสื้อยืดตัวบางถูกถอดออดไปอย่างง่ายดาย เผยให้เห็นแผนอกอันขาวนวนสีน้ำนมและยอดอกสีชมพูน่าชิม
“อื้อ! พอแล้ว ฮือๆ ปุณณ์หยุดเถอะ แค่นี้โน่ก็อายพอแล้ว อ๊ะ! อ๊า!..ฮือๆ”-โน่
ตอนนี้ร่างได้นอนเปลือยป่าวอยู่บนเตียงในสภาพที่นองน้ำตา แต่ร่างสูงหาได้สนใจไม่ เขากำลังยุ่งอยู่กับแกนกายขนาดพอมือ ร่างสูงชักขึ้นชักลงสลับกับเลียตรงปลายแกนกายสร้างความเสียวให้แก่ร่างบางไม่น้อย
“อ๊ะ!ๆๆๆๆ อ๊า!!ๆๆๆ อ่า!.... ฮือๆ พอใจปุณณ์รึยัง ฮือ”-โน่
“ยัง! ยังไม่พอ กูยังไม่ได้ปล่อยเลยนะ ต่อไปมึงต้องช่วยกูปล่อยนะโน่”-ปุณณ์
เมื่อร่างสูงพูดจบก็จัดการกับเสื้อผ้าตัวเองให้หายไปในพริบตา แล้วจัดการไปนั่งแทรกตัวที่หว่างขาของโน่ จับขาของร่างบางพ่าดบ่าหนึ่งข้าง แล้วโน้มตัวไปประกบริมฝีปากของร่างบางพร้อมกับมือที่กำลังซุกซนหยอกล้อยอดอกเม็ดสวย สร้างความเสียวซ่านให้แก่ร่างบางเป็นอย่างมาก แต่ถึงกระนั้นร่างบางก็ยังเสียใจกับการกระทำของคนตรงหน้าที่แสดงอาการว่าดูถูกร่างบางเหลือเกิน ถึงได้พูดจาและทำร้ายจิตรใจเขาขนาดนี้
ในตอนนั้นเอง ขนาดที่ร่างบางกำลังผิดหวังอยู่นั้น เขาไม่รู้เรามามีบางสิ่งกำลังรุกล้ำเขตช่องทางสีสวย
(คิดในใจ:ท่าทางจะผ่านมาหลายคนคงไม่ต้องเบิงทางหรอก ใส่เลยดีกว่าน่าจะหลวม แต่ไม่เป็นไรของกูใหญ่พอ-ปุณณ์)
คิดได้ดังนั้นปุณณ์จึงกระแทกตัวเข้าใส่ร่างบางอย่างแรงโดยที่โน่ไม่ทันตั้งตัว ทำให้ช่องทางรักฉีกขาด เลือดไหลออกมาเป็นจำนวนมาก สร้างความเจ็บปวดให้แก่ร่างกายและจิตรใจของร่างบางเป็นอยากมากจนต้องหลับตาเพราะไม่อยากเห็นคนใจร้ายตรงหน้า
“โอ๊ะ!..โอ๊ย!!! เจ็บ! ปุณณ์! โน่เจ็บ!! อ๊ะ!!..เจ็บ! ฮือๆ เอาออกไปเถอะ โน่เจ็บ! ไม่เอาแล้ว!! อื๊อ!..ฮือๆ”-โน่
เมื่อร่างสูงกระแทกตัวเข้าก็ต้องตกใจเพราะความคับแน่นของร่างบาง ทำให้ต้องดูช่องทางรักที่ตนนั้นส่อดใส่ก็พบเลือดจำนวนมากอาบแกนกายของร่างสูง
“โน่ โน่! มองหน้าปุณณ์สิโน่อย่าหลับตา อ่า!.. โน่ปุณณ์ขอโทษ โน่!มองปุณณ์นะ ปุณณ์ขอโทษ”-ปุณณ์
“โอ๊ะ!.. ปุณณ์ ฮือๆ เอาออกไปได้ไหม อึก!! โน่เจ็บ!!”-โน่
“ไม่ อืม!.. เอาออกไม่ได้โน่! ปุณณ์ไม่ไหวแล้ว ปุณณ์ขอ อ่า! ขอนะโน่ ปุณณ์ขอโทษๆ อ่า...ซี๊ด!..."-ปุณณ์
จากนั้นร่างสูงก็ขยับช้าๆวนไปมา เพื่อให้ร่างคนตรงหน้าได้ผ่อนคลายและไม่เจ็บ
พอร่างบางผ่อนคลายและเริ่มคล้อยตาม ร่างสูงก็จัดเอาขาอีกข้างมาพ่าดบ่าและกระแทกเข้าใส่ตัวคนตรงหน้าอย่างแรงและเร็ว ทำให้โน่ทั้งเจ็บทั้งเสียวไปในเวลาเดียวกัน
“อ๊ะ! อ๊า!! ปุณณ์!!! ระ..เร็วไปแล้ว อ๊ะๆๆ!!! ฮ้า!....โน่จุก อึก! ฮ้าๆ!"-โน่
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!
เสียงเนื้อกระแทกเนื้อดังสนั่นลั่นห้อง แต่ร่างสูงไม่แต่จะเบาให้ร่างบางเลยสักนิด กับเพิ่มความเร็วขึ้น จากที่โน่จุกก็กลายเป็นความเสียววูบทันที
“ปุณณ์! อ๊ะๆๆๆๆ! อึก!... อ๊าๆๆๆๆๆ!!!! โน่!มะ..ไม่ไหวแล้ว โน่จะไปแล้ว อ๊ะ!!! อ่าๆ!"-โน่
“เดี๋ยวโน่ อือ!!.. พร้อมกันนะ พร้อมกันนะโน่ อ่า...”-ปุณณ์
ร่างสูงจัดการกระแทกถี่ยิบเร็วกว่าเดิมเมื่อเห็นมาร่างบางจะเสร็จ
พั่บๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!!
“อึก!!...อ่าๆๆ!!! อ๊ะ... จะ..ไปแล้ว อ๊า!....."-โน่
“โน่..โน่!..อ่า จะเสร็จ...แล้ว !อ่า..”-ปุณณ์
จากนั้นของเหลวสีขุ่นของร่างบางได้พุ่งเปลื้อนหน้าท้องแก่งส่วนร่างสูงได้ปล่อยในช่องทางรักสีสวยจนทะลักออกมาด้านนอก แล้วทั้งสองคนนอนทรุดกับเตียงด้วยความเหนื่อยอ่อน
--------------------------------
จบแล้วคร้าบบบบ เฮ้อ....กว่าจะแต่งจบเหนื่อยเหมือนกันนะเนี่ย สนุกไม่สนุกยังไงเม้นนะคับ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
1.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
3.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ