เมื่อบางอย่างคืบคลาน

          " มีหญิงสาวคนหนึ่ง ได้ขับรถจักรยานยนต์ เพื่อไปงานศพ โดยหญิงสาวคนนี้ ได้ทาปากแดงและเล็บแดง  สวมเสื้อผ้าสีดำ  โดยทางไปงานศพต้องผ่านรางรถไฟ  เมื่อรถถึงรางรถไฟ ก็เกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันขึ้น!!!

      เมื่อล้อรถเกิดติดในรางรถไฟ  หญิงสาวจึงพยายามดึงล้อรถที่ติดอยู่ออก  ในขณะนั้นเองรถไฟก็ได้  มาถึงตัวของทั้งหญิงสาว  รถไฟได้ทับร่างของหญิงสาวคนนั้น ร่างของเธอได้ขาดเป็นสองท่อนแต่ช่วงสุดท้ายของลมหายใจ เธอได้ร้องหาตัวอีกท่อนหนึ่งของเธอ  ไม่นานหลังจากนั้นชาวบ้านหรือผู้คนที่ต้องผ่านทางรถไฟนั้นก็ได้เจอวิญญาณของเธอ และทุกครั้งที่เจอเธอ ก็จะได้ยินเธอพูดว่า                                                                                                                     ตัวฉ่านอยู่หน่ายยยยยยย"

     "กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด"

     "ยัยสุแกจะกรี๊ดทำไม"ผู้เป็นพี่เอ่ยถามน้องสาวฝาแฝดของตน

     "ก็พี่สามน่ะสิ เล่าเรื่องอะไรก็ไม่รู้ สุก็กลัวเป็นน่ะ ใครมันจะไปเหมือนพี่วรรณล่ะ นั่งฟังยั่งกะดูหนังที่น่าเบื่อที่สุดในโลกแน่ะ"สุว่า พลางหันมองเพื่อนของพี่สาวตนที่นั่งทำหน้าเบื่อโลกอยู่

     "เฮ้ย ยัยวรรณ ถามจริง แกไม่กลัวที่ฉันเล่ารึไง"สามเอ่ยถามเพื่อนสนิท

     "ใช่ใช่ ไม่กลัวเลยเหรอพี่วรรณ"

     "จะกลัวไปทำไม ผีมันมีจริงที่ไหนล่ะ  เฮ้ยพวกแกก็งมงายกันไปได้ นี้ชวนฉันมาค้างคืนบ้านแกเนี๊ยะ จะมาเล่าเรื่องไร้สาระเนี๊ยะน่ะ ให้ตายเถอะ ฉันนอนหล่ะน่ะ"

     "ระวังน่ะแก สักวันจะเจอดีเข้า"สามพูดขึ้น

     "ใช่พี่สามพูดถูก"สุก็สนับสนุน

     "ฉันจะรอให้ถึงวันนั้นล่ะกัน นอนหล่ะ"

 วรรณพูด โดยไม่รู้ว่าคืนต่อไปตนนั้นต้องเจอกับสิ่งใด................