ชีวิตของเด็กสาว

   กริ่งงงงง!!!
เสียงภารโรงกดออดหมดเวลาแห่งความเงียบ ทำให้พวกเราคึกคักสนุกสนานขึ้นมาซึ่งต่างจากตอนที่ยังไม่หมดเวลาของวิชาเมื่อกี้เลย 5555 เมื่อความคึกคักเริ่มเกิดขึ้น ก็อีกไม่กี่นาทีข้างหน้าก็จะถึงเวลาเลิกเรียน เวลาแห่งการท่องเที่ยวของเพื่อนๆและรุ่นพี่ พอเลิกเรียนฉันเดินไปขึ้นรถกลับบ้าน
ตอนแรก ก็นั่งฟังเพลงอยู่ดีๆน้ะ แต่ไม่รู้มันเผลอหลับไปตอนไหน ไม่อยากจะนึกสภาพตอนตัวเองหลับเลย คงจะตลกหน้าดูฮ่าๆๆๆๆ ก็คนมันเหนื่อยนี่หว่าทั้งวันก็เจอเรื่องอะไรมามากมาย
   อี๊ดดดด!!!!!
  เสียงรถเหยียบเบรกที่หน้าบ้านฉัน
ฉันลงจากรถแล้วรีบเดินเข้าบ้านไป พอฉันเข้าไปในบ้านฉันได้กลิ่นอาหารฝีมือของแม่ มันยั่วยุน้ำลายมากๆเลย(พูดแล้วก็หิว) ฉันรีบถอดเสื้อผ้าเก็บของ แล้วนอนทำการบ้านอยู่ในห้องนอน
“แอม ออกมาได้แล้วลูก ออกมากินข้าวด้้วยกัน” เสียงของแม่ฉันเรียกให้ฉันไปกินข้าว
“เดี๋ยวตามไปค่ะแม่”ฉันตอบกลับ
“จ้ะๆ รีบๆมานะลูก”เสียงแม่บอกอีกครั้ง
ฉันเดินออกไปกินข้าว กับแม่ พ่อ พี่
พอฉันกินข้าวเสร็จ ก็ขอตัวเข้าไปทำการบ้าน พอทำการบ้านเสร็จประมาน 3ทุ่มกว่าๆฉันเห็นว่ามันยังไม่ดึกมากก็เลยเปิดทีวีดู สักพัก็เริ่มง่วงก็เลยหลับ ทั้งๆที่ยังไม่ได้ปิดไฟปิดทีวี ตื่นมาอีกทีก็7โมงกว่า แต่ดีนะ ที่เป็นวันหยุดไม่งั้น ได้บุญแน่(โดนแม่บ่น)