ชีวิตของเด็กสาว
-
เขียนโดย ิbam_woranut
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 เวลา 18.30 น.
3 บท
1 วิจารณ์
6,261 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2557 19.11 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
2) เพื่อนใหม่ที่เพิ่งรู้จัก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความถึงตอนพักเที่ยง!!!♥♥♥♥♥
ตอนพักเที่ยงมันคือเวลาพักผ่อนของพวกฉัน และนักเรียนในโรงเรียน
"หวัดดีแอม"เสียงเด็กใหม่ที่ฉัน เพิ่งเจอเมื่อเช้านี้เอง
"อ้าว!!! บิว ไปกินข้าวด้วยกันสิ"ฉันก็เลยชักชวนบิวไปกินข้าวด้วยกัน
เอิ่ม!!ฉันลืมแนะนำให้รู้จักเพื่อนเด็กใหม่ คนที่ฉันเจอเมื่อเช้าชื่อ บิว เขาเป็นนักเรียนบ้านนอกเขาเป็นคนที่น่ารัก ขาว หน้าตาดีทีเดียว เขาเล่าให้ฟังว่า เขาถูกส่งให้มาเรียนในตัวเมือง มาอยู่กับคุณป้า เขามาไม่รู้จักใครเลย วันๆก็อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเพื่อนก็ไม่มี เขานับรอวันที่โรงเรียนเปิดเทอมเพื่อที่จะได้มีเพื่อนใหม่ๆกับเค้าบ้าง แล้วมันก็เป็นจริง เขาคุยกับเพื่อนใหม่ๆที่เป็นเด็เก่าเขาก็เลยถามว่าตอนป.6ใครเรียนเก่งที่สุด เพื่อนก็บอกว่าเปนฉัน ตอนฉันฟังมันน่าภูมิใจ จริงๆนะเวลามีคนชมว่าเราเก่ง พอๆๆ!!!จะแนะนำแค่ชื่อ เล่าไปยาวเลย โด่ววว
ทั้งกลุ่มของฉันและกลุ่มของบิวก็ได้รู้จักกัน และก็คุยเล่นกันจนหมดเวลาพัก
กริ่งงงง!!!!
เสียงนี้ทำให้ฉันและเพื่อนต้องเซ็งไปตามๆกัน เพราะวิชาต่อไปเป็นวิชาที่.......
เสียงรองเท้าที่ก้าวเข้ามาในห้องฉันมันทำให้ภายในห้องเต็มไปด้วย เสียงลมที่แผ่วเบา ซึ่งปกติมีจะเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยกัน แต่พอถึงวิชานี้ทีไรห้องต้องกลายเป็นป่าช้าไปเลยแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
ตอนพักเที่ยงมันคือเวลาพักผ่อนของพวกฉัน และนักเรียนในโรงเรียน
"หวัดดีแอม"เสียงเด็กใหม่ที่ฉัน เพิ่งเจอเมื่อเช้านี้เอง
"อ้าว!!! บิว ไปกินข้าวด้วยกันสิ"ฉันก็เลยชักชวนบิวไปกินข้าวด้วยกัน
เอิ่ม!!ฉันลืมแนะนำให้รู้จักเพื่อนเด็กใหม่ คนที่ฉันเจอเมื่อเช้าชื่อ บิว เขาเป็นนักเรียนบ้านนอกเขาเป็นคนที่น่ารัก ขาว หน้าตาดีทีเดียว เขาเล่าให้ฟังว่า เขาถูกส่งให้มาเรียนในตัวเมือง มาอยู่กับคุณป้า เขามาไม่รู้จักใครเลย วันๆก็อยู่แต่ในบ้านไม่ได้ออกไปไหนเพื่อนก็ไม่มี เขานับรอวันที่โรงเรียนเปิดเทอมเพื่อที่จะได้มีเพื่อนใหม่ๆกับเค้าบ้าง แล้วมันก็เป็นจริง เขาคุยกับเพื่อนใหม่ๆที่เป็นเด็เก่าเขาก็เลยถามว่าตอนป.6ใครเรียนเก่งที่สุด เพื่อนก็บอกว่าเปนฉัน ตอนฉันฟังมันน่าภูมิใจ จริงๆนะเวลามีคนชมว่าเราเก่ง พอๆๆ!!!จะแนะนำแค่ชื่อ เล่าไปยาวเลย โด่ววว
ทั้งกลุ่มของฉันและกลุ่มของบิวก็ได้รู้จักกัน และก็คุยเล่นกันจนหมดเวลาพัก
กริ่งงงง!!!!
เสียงนี้ทำให้ฉันและเพื่อนต้องเซ็งไปตามๆกัน เพราะวิชาต่อไปเป็นวิชาที่.......
เสียงรองเท้าที่ก้าวเข้ามาในห้องฉันมันทำให้ภายในห้องเต็มไปด้วย เสียงลมที่แผ่วเบา ซึ่งปกติมีจะเต็มไปด้วยเสียงพูดคุยกัน แต่พอถึงวิชานี้ทีไรห้องต้องกลายเป็นป่าช้าไปเลยแหละ ฮ่าๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ