ชีวิตของเด็กสาว

ณ เวลา07.05น.
เสียงเพลงดังขึ้น
เด็กเอ๋ยเด็กดี ต้องมีหน้าที่สิบอย่างด้วยกัน......
........
และกริ่ง!!!เสียงภารโรงกดออดดังขึ้น
และจะมีเสียงเพลงมาร์ชโรงเรียนดังขึ้น นั่นก็เป็นเรื่องปกติของโรงเรียนฉันอยู่แล้วนี่นา
แต่ทุกคนในโรงเรียนก็ต้องทำหน้าเซ็งๆกันไป เพราะไม่ชอบเวลาเพลงขึ้นเลย พอเพลงขึ้นทุกๆคนก็ต้องรีบลงมาเข้าแถว แล้วก็นั่งตากแดดกันอีกเกือบชั่วโมง ซึ่งฉันก็ไม่ชอบเอาเลย
"ธงชาติและเพลงชาติไทย เป็นสัญลักษณ์ของความเป็นไทยเราจงร่วมใจยืนตรงเคารพธงชาติเพื่อแสดงถึงความเป็นเอกราช และความเสียสละของบรรพบุรุษไทย เคารพธงชาติทั้งหมดตรง" เสียงพูดนี้ก็ได้ออกมาจากปากของประธานนักเรียน เมื่อร้องเพลงชาติจบก็สวดมนต์ต่อ แล้วก็ฟังครูเวรประจำวันฝึกอบรมอีก แล้วมีกิจกรรมอะไรอีกมากมายกว่าจะได้ขึ้นไปเรียนก็ต้องนั่งร้อนกันทั้งโรงเรียน โดยเฉพาะบางทีถ้าเป็นหน้าร้อนก็มีรุ่นพี่บางคนร้อน จนเป็นลมกันไปเลย มันเป็นอะไรที่ไม่ดีเลยมันน่าเบื่อมากๆที่ต้องมานั่งตากแดดแบบนี้ พูดแล้วเพลีย!!!!
"แอม แอม มานี่หน่อยดิ"เสียงเพื่อนใหม่ที่อยู่ในชั้นเดียวกันเรียกฉันให้ไปหา
ฉันเลยตะโกนตอบกลับไปว่า"อะเคจ้ะ เด่ะไปแป๊ปนุง"
สักพักฉันก็เดินเข้าไปหาต้นเสียงที่เรียกให้ฉันไปหา แล้วเอ่ยว่า
"เรียกฉัน มีไรหรอ" ฉันถามด้วยความสงสัย
แล้วต้นเสียงก็ตอบมาว่า"ฉันได้ข่าว ว่าเธอเป็นเด็กเก่าที่นี่แล้วก็เรียนอยู่ห้องวิทย์-คณิต ด้วยอ่ะ เธอคงจะเรียนเก่งสินะ"
ฉันก็อายดิ ไม่คิดว่าตัวเองจะเก่งแล้วมีคนชมอ่ะ(คือหลงตัวเองแป๊ป)ฉันก็เลยตอบกลับไปว่า"อุ้ย!!พูดแบบนี้ก็เขิลน้ะ 555 "ฉันพูดไปขำไป
เรา2คนยืนหัวเราะกันนานพอประมาณ แล้วไปนั่งเล่นคุยกันตามประสาเด็กเก่าแนะนำเด็กใหม่