เด็กเนี่ย!...ของผม [Yaoi]

                        Nop

          กริ้ง∼∼∼ เสียงนาฬิกาปลุกอันน่าเบื่อหนายได้ดังขึ้นในตอนเช้าของวันที่สดใส วันนี้เป็นวันจันทร์ที่ผมไม่อยากจะไปโรงเรียนเลย แต่ที่มต้องตื่นแต่เช้าก็เพราะว่าอยากให้น้าพีชเห็นผมเป็นเด็กดีตั้งใจเรียน น้าพีชจะได้รักผมให้มากๆ

          น้าพีช กับคุณป้าอาจจะมองว่าผมเป็นเด้กดี ไม่เกเร ไม่ดื้อ รู้ไม่ทันผู้ใหญ่ แต่มันไม่เป็นความจริงเลยล่ะครับ ผมก็แค่แสดงว่าผมเป็นแบบนั้นเท่านั้นเอง ผมพล่ามมาเยอะแหละ ถึงเวลาที่จะต้องตื่นสักทีสิน่ะ

          ทำไมผมรู้สึกหนักตัวจังเลยล่ะ ผมหันกับไปมองข้างหลังที่แท้ก็น้าพีชนี่เอง คงเพลียมากอ่ะดิน่ะ ทั้งที่สัญญากับเราไว้แล้วว่าจะไม่ไปเที่ยว แต่ก็ไม่เคยรักษาสัญญาได้เลย มันน่านักเชียว เดี๋ยวผมโกรธข้ามปีเลยหนิ

          "อือ อือ"เสียงน้าพีชครางออกมาเวลานอน หึ!ไปเที่ยวมาคงฝันดีล่ะซิ

          "โนพ น้าขอโทษน้าา แจ๊บๆ"ผมยกโทษให้ครับ แค่น้ามีนพอยู่ในฝันนพก็พร้อมที่จให้อภัยน้าเสมอ

          ผมปล่อยให้น่าพีชนอนต่อไป ผมก็เลยลุกมาจากเตียงเข้าห้องน้ำทำธุรกิจส่วนตัวให้เรียบร้อย แล้วผมก็ยังใช้ฝ่ามือที่รักช่วยผ่อนคลายอีก ก็น่ะมีน้าพีชนอนอยู่ใกล้ๆหนิ มันก็ต้องรู้สึกบ้างเป็นธรรมดา ผมออกมาจากห้องน้ำก็ยังเห็นน้พีชนอนอยุ่ไม่ยอมลุก ผมก็เลยแต่งชุดนักเรียนให้เรียบร้อย แล้วเดินมาปลุกน้าพีช

          "น้าพีชตื่นไปอาบน้ำได้แล้วครับ เดี๋ยวนพไปโรงเรียนสายน่ะ"ผมบอกน้าพีชที่หลับสนิทอยู่ วิธีนี้คงไม่ได้ผลสิน่ะถ้างั้นก็คงต้องเป็นวิธีนี้ ผมเดินเข้าไปหาน้าพีชแล้วนั่งค่อมหลังจากนั้นก็ลงมือไปจี้ที่เอว น้าพีชดิ้นใหญ่เลย 55555 หนุกดีว่ะ 

          "ปล่อย ฮ่าๆๆๆๆ ปล่อยดิ ฮ่าๅๅ เฮิ้กๆๆ พอๆๆ น้ายอมแล้ว ฮ่าๆๆๆ ยอมแล้วๆ"เมื่ผมเห็นเหมือนน้าพีชจะบ้าจี้ตายผมก็เลยเลิกจี้ต่อ แต่แล้วน้าพีชก็รวบข้อมือของผมไว้ทั้งสองข้างแล้วก็ดึงเข้าไปหาตว จนตอนนี้ผมกับน้าพีชหน้าของพวกเราห่างกันแค่ไม่กี่เซนเอง

          "เอ่อ...เดียวน้าไปอาบน้ำก่อนน่ะ นพลงไปรอข้างล่างเลยก็ได้"เป็นน้าพีชที่เป็นฝ่ายพูดกับผมก่อน แล้วน้าก็ปล่อยมือผมแล้วก็ลุกขึ้นอย่างไว แต่จะไวแค่ไหนก็ไม่อาจพ้นตาเยี่ยวของผมไปได้หรอก ก็ตอนนี้นะน่ะเป้าของน้าพีชมันตุงอยู่น่ะสิ ฮิฮิ ผมอยากจะบอกน้าจังเลยว่า ให้ผมเข้าไปช่วยถูหลังให้มั้ย คราวนี้แหละน้าพีชเสร็จผมแน่

          "ก็ได้ครับน้า รีบลงมาน่ะครับ เดี๋ยวนพไปโรงเรียนสาย"

          "เดี๋ยวน้าจะรีบลงไปน่ะ ทานอาหารไปเลยน่ะไม่ต้องรอน้า"

          "ครับ"ตอนนี้ผมต้องทำเป็นเย็นชาไว้ก่อนถึงผมจะให้อภัยก็แล้วเหอะ แต่ว่าน้าพีชยังไม่ขอโทษผมอย่างเป็นทางการเลยนี่น่า ผมก็เลยยังต้องสวมบทนี้ต่อไปก่อนนะสิน่ะ

          ผมเดินลงมาข้างล่างก็เห็นคุณป้ากำลังตักข้าวต้มใส่ชามอยู่ในครัว ผมก็เลยเดินเข้าไปหา

          "อรุณสวัสดิ์คร้าบบ คุณป้า คุณป้าทำไรอยู่ครับกิ่นห้อม หอม"ผมไม่พูดเปล่าแต่ยังแสดงอาการว่ามันหอมจริงๆอีกด้วย แล้วก็เดินไปโอบกอดอยู่ด้านหลังคุณป้า

          "ตื่นแล้วหรอจ๊ะตานพ เมื่อคืนทำป้าเป็ฯห่วงแทบตาย คืนดีกับน้าพีชยังล่ะ"

          "ผมไม่ได้โกรธน้าพีชสักหน่อยหนิครับ นี่กำลังอุ่นๆเลยใช่ไหมครับเนี่ย เดี๋ยวผมยกไปโต็ะอาหารเลยน่ะครับ"

                            นี่แหละคือวิธีที่ผมจะทำให้น้าพีชเป็นของผมแค่คนเดียว

ยุ่งๆอยู่ก็เลยไม่มีเวลามาต่ให้เลยเลย เดี๋ยวว่างๆ มาต่อให้