คนแปลกหน้า...?

          บางครั้งกาลเวลา...ก็ไม่ได้ทำให้ความรู้สึกที่มีเลือนหายไป นี่คือสิ่งที่ได้เรียนรู้จากใครคนนึง คนธรรมดาที่อยู่ไกลกันออกไป คนที่ไม่เคยแม้แต่จะพบหน้ากัน
เขาคนนั้น...มีชื่อที่ฟังดูแปลกหู เป็นชื่อที่ทำให้ฉันอมยิ้มได้ตลอด
เขาคนนั้น...ชื่อคล้ายคลึงกับฉัน แต่บางทีฉันคิดว่ามันอาจจะบังเอิญเกินไป
เขาคนนั้น...ในตอนแรกเป็นคนเงียบขรึม พูดจาสุภาพจนขนลุก แต่พอรู้จักจริงๆแล้วเขาน่ารักมาก
เขาคนนั้น...หน้าตาออกไปทางน่ากลัว มีหนวดมีเคราเหมือนโจร
เขาคนนั้น...ชอบทำตัวติสๆ บางทีก็ตามอารมณ์ไม่ทัน
เขาคนนั้น...เป็นคนติดเพื่อน แต่เขาก็ไม่เคยลืมที่จะแบ่งเวลาให้ฉัน
เขาคนนั้น...บังคับให้ฉันจำเบอร์ของเขา เผื่อมีอะไรเกิดขึ้น ให้โทรหาเขาเป็นคนแรก
เขาคนนั้น...มีเสียงหัวเราะที่เป็นเอกลักษณ์ ถึงจะหลับตาฟัง ฉันก็จำได้
เขาคนนั้น...มักจะมีคำพูดติดปากแปลกๆ สำเนียงแปร่งๆมาพูดเสมอ
เขาคนนั้น...ชอบสอนให้ฉันพูดภาษาเหนือ เวลาฉันพูดผิดเขาก็จะหัวเราะ
เขาคนนั้น...เป็นคนเข้มแข็ง ไม่ชอบร้องไห้ให้ใครเห็น
เขาคนนั้น...ชอบให้ฉันคุยโทรศัพท์กับพ่อแม่ของเขา
เขาคนนั้น...มักจะหาเรื่องตลกๆมาเล่าให้ฟังเวลาที่ฉันไม่สบายใจ
เขาคนนั้น...คอยเตือนให้ฉันดูแลตัวเองดีๆ อย่ากินเยอะ ออกกำลังกายบ่อยๆ
เขาคนนั้น...ชอบโทรมาร้องเพลงแฟนฉัน ร้องโอ้เยให้ฟังทุกคืน
เขาคนนั้น...คือคนที่ไม่ยอมวางสายก่อนทุกครั้งที่คุยกัน ต้องรอให้ฉันวางก่อน
เขาคนนั้น...ชอบเล่าเรื่องตอนเด็ก เรื่องชีวิตสมัยมัธยมโก๊ะๆ
เขาคนนั้น...กินเหล้าเก่ง แต่ถ้าเตือนว่าอย่ากิน ก็จะไม่ไปกิน
เขาคนนั้น...เป็นคนไม่ชอบดูหนังสองรอบ ไม่ชอบอ่านอะไรซ้ำๆ
เขาคนนั้น...ชอบเดาว่าวันนี้ฉันใส่เสื้อสีอะไร น่าแปลกที่เขาเดาถูกเกือบทุกครั้ง
เขาคนนั้น...เป็นคนใจเย็น ไม่เคยขึ้นเสียง แม้แต่ตอนทะเลาะกัน
เขาคนนั้น...ไม่ชอบพูดโกหก และก็ไม่ชอบคุยกับคนโกหก
เขาคนนั้น...โทรมาบอกสุขสันต์วันเกิดเป็นคนแรกในทุกปี
เขาคนนั้น...จะอวยพรขอให้เรายังรักกันตลอดไปในทุกวันสำคัญ
เขาคนนั้น...มักจะวางแผนอนาคตของเขา ซึ่งในอนาคตของเขาจะมีฉันอยู่ด้วยทุกครั้ง
เขาคนนั้น...ออกเสียง ร.เรือ ได้ชัดมาก โดยเฉพาะคำว่ารัก
เขาคนนั้น...ไม่ค่อยพูดคำว่ารัก แต่ชอบพูดว่า คิดถึงเน้อ
เขาคนนั้น...เชื่อมั่นในตัวฉัน มากกว่าตัวของฉันเอง
เขาคนนั้น...เป็นห่วงฉัน มากกว่าเป็นห่วงตัวของเขาเอง
เขาคนนั้น...คือคนที่พร้อมจะให้อภัยฉันเสมอ ไม่ว่าจะเรื่องอะไร
เขาคนนั้น...คอยเป็นกำลังใจให้ทุกครั้งที่ฉันร้องไห้มา
เขาคนนั้น...มีความหวังดีที่หาไม่ได้จากที่ไหนให้ฉันเสมอ
เขาคนนั้น...จดจำทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นได้ แม้จะเป็นเรื่องเล็กน้อย ที่ฉันลืมไปแล้ว
เขาคนนั้น...รักฉัน ทั้งที่เขาไม่เคยแม้แต่จะพบหน้าฉันเลย
          ในชีวิตของคนเรา ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะผ่านไปเร็วเสมอ เมื่อมีอุปสรรคหลายอย่างผ่านเข้ามาเป็นบททดสอบความรักของเรา บางอย่างเราสามารถก้าวข้ามผ่านมันไปได้ แต่บางอย่างมันก็ยากเกินกว่าจะเดินต่อ และในเมื่อเราสองคนต่างรู้ว่าคงไม่อาจจะเดินร่วมทางไปด้วยกันได้อีกแล้ว คงจะต้องหยุดทุกอย่างลงตรงนี้
          ในวันนั้น...เป็นฉันเองที่อ่อนแอ เป็นฉันเองที่ยอมแพ้ เป็นฉันเองที่ปล่อยมือเขา และเป็นฉันเองที่ทำให้เขาต้องเสียน้ำตา ที่ผ่านมาฉันได้แต่หลอกตัวเองว่าเวลาจะช่วยเยียวยาทุกสิ่ง จะทำให้เราสามารถกลับไปเป็นเพื่อนกันได้ จะทำให้เขาลืมฉันได้ แต่ฉันก็ได้รู้ความจริงว่า มันไม่ใช่แบบนั้นเลย...ไม่ใช่เลยจริงๆ
     สี่ปีที่แล้ว...เขาโทรมาอวยพรวันเกิดเป็นคนแรก โทรมาบอกกับฉันว่าเขาไม่เป็นไรไม่เสียใจแล้ว
     สามปีที่แล้ว...เขาก็ยังโทรหาถามว่าเป็นไงบ้าง โทรมาบอกว่าเขาเรียนจบทำงานแล้วนะ
     สองปีที่แล้ว...เขาก็ยังคงโทรมาถามด้วยคำถามเดิมๆ มันทำให้ฉันคิดถึงวันเวลาที่ผ่านมา
     ปีที่แล้ว...เขาขาดการติดต่อไป วันเกิดของฉันเขาก็ไม่ได้โทรมา ไม่มีแม้แต่ข้อความสักข้อความเดียว
          ตอนนั้นฉันคิดว่าเขาคงจะลืมฉันได้แล้วจริงๆ เขาอาจจะเจอคนที่เหมาะสมกับเขาแล้ว ฉันหวังเพียงให้เขาโทรมาหาเพียงแค่ครั้งเดียวก็ได้ เพื่อฉันจะได้ขอโทษเขาในทุกเรื่อง ได้บอกกับเขาในสิ่งที่ฉันอยากพูดมานานแล้ว จนกระทั่งเมื่อวาน...เสียงเรียกเข้าจากโทรศัพท์ของฉันดังขึ้น นั่นเป็นสายเรียกเข้าจากคนที่ฉันรอมาตลอดหนึ่งปีเต็ม...
          "นี่เค้าเองนะ ขอโทษที่เค้าไม่ได้โทรมาหาเลยตลอดหนึ่งปี เค้าไปสมัครเป็นทหารมา อยู่ที่นั่นเขาไม่ให้ใช้โทรศัพท์น่ะ วันเกิดก็เลยไม่ได้โทรมาอวยพร แล้วตัวเองเป็นยังไงบ้าง สบายดีหรือป่าว ช่วงนี้อ้วนขึ้นใช่ไหม น้ำหนักขึ้นไปกี่โลแล้ว ออกกำลังกายบ้างเน้อ ฟังดูจากเสียงแล้วไม่ค่อยดีเลย ดูแลตัวเองหน่อย อย่าทำให้ใครเป็นห่วงสิ เค้าก็ยังเหมือนเดิมน้า"
          คำพูดบางคำของใครบางคนอาจทำให้คนฟังรู้สึกหวั่นไหวทุกครั้งที่ได้ยิน ฉันน้ำตาไหลออกมาโดยไม่รู้ตัว ใครจะเชื่อเล่าว่าคนที่ไม่เคยแม้แต่จะพบกัน จะสามารถรักกันได้จริงๆ และมันก็ไม่แน่ว่าคนที่เคยเลิกกันไปแล้ว อาจจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกครั้งก็ได้ ถ้าคนสองคนกล้าที่จะเริ่มต้นใหม่...
         
                               "ฉันไม่อยากให้เธอเป็นแค่คนในอดีตหรือคนในความฝัน
                    แต่ฉันอยากให้เธอเป็นคนปัจจุบันในโลกความจริง เรามาเจอกันเถอะนะ "
 
 
 
 
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
                                              หวังว่าสักวันนึงเธอจะเห็น :)