ความทรงจำ...คำว่าพ่อ

         ครอบครัวของ ภู เป็นครอบครัวใหญ่ มีพี่น้อง 5 คน พ่อในความทรงจำของพวกเราทั้ง5คนนั้นมันไม่สามารถบรรยายออกมาได้ว่ามันเป็นแบบไหนเพราะว่าพ่อของพวกเรานั้น เสียชีวิตไปตั้งแต่ที่ภู อายุ15 ปี ยิ่งน้องๆที่เหลือนั่นยิ่งไม่ต้องพูดถึงยังจำหน้าพ่อของตัวเองได้รึเปล่า แต่ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ความรักที่พ่อมีให้มันจะหยุดอยู่แค่ตอนพวกเรายังเด็กและเล็กมากแต่ความรักที่พ่อมีให้กับพวกเรายังคงอยู่ในความทรงจำของพวกเราเสมอๆ 
         5 ธันวาคม วันพ่อในวันที่หลายๆคนกำลังได้รับรู้ถึงความรักที่คุณพ่อของตัวเองมีให้ และเป็นวันที่ทางโรงเรียนจัดงานวันพ่อรำลึกถึงพระคุณของพ่อ คุณพ่อหลายคนเดินทางมาโรงเรียนเพื่อร่วมงาน และเป็นวันที่ลูกหลายหลั่งไหลน้ำตาออกมาด้วยความซาบซึ้งถึงพระคุณของคุณพ่อ ภูเองเป็นหนึ่งในนั้น แค่หวังอยู่ลูกๆว่าพ่อของตัวเองจะมาร่วมงานเหมือนกับคุณพ่อคนอื่นๆ เวลาผ่านไปจากเช้าไปจนถึงเย็น ในวันนี้บรรยากาศที่โรงเรียนทุกคนต่างมีความสุข สำหรับ ภู แล้วเข้าใจว่าคุณพ่อไม่สามารถมาร่วมงานนี้ได้ แค่หวังลึกๆว่าให้คุณพ่อที่ต้องทำงานทุกวันของพวกเขาได้พักให้หายเหนื่อยกับการทำงานบ้าง หลังจากการเลิกเรียนในวันนี้ก็ได้เจอคุณพ่อที่บ้านแล้ว เย้นวันนั้นที่บ้านมีคุณแม่ และน้องๆ ต่างคนต่างก็เตรียมของขวัญวันพ่อให้กับคุณพ่อที่ต้องทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน เย็นแล้วค่ำแล้ว และดึกแล้วไม่มีวี่แววการกลับมาของคุณพ่อ จากนั้นเวลาประมาณ4ทุ่มเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมันดูเหมือนมีอะไรที่ผิดปกติไปจากทุกวันเพราะว่าปกติในเวลาแบบนี้ไม่น่าจะมีเสียงโทรศัพท์แล้ว ภู เป็นคนที่รับสายนั้นเองกับมือ เสียงที่ได้ยินจาก ดังขึ้นว่า "คุณพ่อไม่อยู่แล้ว" เพียงสิ้นสุดคำๆนี้จากปลายสายนั้น สิ่งแรกที่ขึ้นมาในหัวตอนนั้นคือ บทเพลงเกี่ยวกับพ่อที่ทางโรงเรียนจัดงานวันพ่อในวันนี้พระคุณทางๆที่ได้รับรู้และรำลึกในงานวันพ่อ น้ำตาหลั่งไหลออกมาตอนไหนไม่รู้ยิ่งคุณแม่ยิ่งไม่ต้องพูดถึงเป็นลมแล้วเป็นลมอีก สิ่งเดียวในตอนนั้นที่คิดได้คือ ภูยังไม่ได้ตอบแทนบุญคุณของคุณพ่อเลยแม้แต่น้อย วิชาความรู้และขยันเพื่อที่จะได้เรียนเพื่อวันข้างหน้าคุณพ่อคุณแม่และน้องจะได้สบาย ทำไม มีแต่คำว่า ทำไม และ ทำไม ที่วิ่งวนอยู่ในหัว จากวันนั้นมาจนถึงวันนี้ นี่คือความทรงจำเกี่ยวกับพ่อที่ ภู ไม่สามารถลืมวันเวลาของในวันนั้น วันที่ 5 ธันวาคม วันที่พ่อได้จากพวกเราไป มันอาจจะเจ็บปวดเสียใจทุกครั้งเมื่อเวียนมาถึงทุกวันที่ 5 ธันวาคมของทุกปีแต่วันนี้ก็ยังเป็นวันที่ทำให้พวกเราคิดถึงคุณพ่อมากที่สุด และถึงแม้ว่าในวันนี้ที่คุณพ่อไม่อยู่ตรงหน้าของพวกเราแล้วแต่คุณพ่อยังอยู่ในใจของพวกเราเสมอ 
                                                                                          MeePooH