ชั้น3 ห้อง325

            อุณหภูมิในรถที่ต่ำมากแม้ว่าจะเปิดแอร์เบาๆ แต่ด้วยสภาพอากาศแปรปรวนในเดือนพฤศจิกายน วันนี้ฝนตกอย่างหนักในช่วงค่ำ เป็นธรรมดาที่การจราจรบนถนนเอกมัยจะติดขัดอย่างมากในวันศุกร์สุดสัปดาห์แบบนี้  ไม่ว่าจะเป็นเพราะบรรยากาศที่ทำให้รู้สึกเปลี่ยว หรือความต้องการในแบบชายของเขา หลังจากวิช พาแฟนใหม่ของเขาทานข้าวเย็นเสร็จ ตลอดระยะเวลาเกือบหนึ่งเดือนที่ผ่านมา เขากับเนยคนรัก ยังไม่เคยมีความสัมพันธ์เกินเลยอะไรมาก จนวันนี้          
          “เนยรีบกลับรึป่าว”
          “ก็ไม่รีบนะ พรุ่งนี้วันหยุด ไม่ต้องตื่นเช้า วิชจะไปไหนเหรอ”
          เนยถามด้วยความสงสัย เพราะปกติแล้วหลังจากเลิกงานแล้ว วิชจะมารับไปทานข้าว ดูหนังบ้าง แล้วก็ส่งกลับอพาร์ทเม้นท์
          “คืนนี้ไปค้างที่ห้องวิชไหม?” วิชถามอย่างเบาๆ ด้วยความกล้าๆกลัวๆ
          ด้วยความที่เนยเป็นผู้หญิงสมัยใหม่ สาวออฟฟิตที่ใช้ชิวิตอยู่ตัวคนเดียว อีกทั้งมั่นใจในคนรักของเธอว่าเป็นคนที่ใช่แล้ว แม้ว่าระยะเวลาการคบกันของเนยกับวิชจะยังไม่นานสักเท่าไร เนยตอบรับคำถามทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าวิชต้องการอะไร
          “ก็ได้จ๊ะวิช...”
          วิชขับรถในทัศนะวิสัยที่แย่แบบนี้ได้อย่างมีความสุขมาก มุ่งหน้าไปคอนโดของเขายานบางกะปิ หลังจากได้ยินคำตอบจากเนยแล้ว แม้รถจะติดนานแค่ไหนเขาก็ไม่รีบ เพราะรู้อยู่แล้วว่าคืนนี้จะมีความสุขรออยู่ที่ห้องของเขา
--------------------------------------------------------------