เด็กกว่าเเล้วไง..ก็มีหัวใจเหมือนกันน้ะ

          ~ติ๊ด ติ๊ด~ 7 : 00
          เสียงนาฬิหาปลุกเจ้ากรรมทำให้ฉันตื่นจากความฝันที่เเสนจะมีความสุข ฉันเอื้อมมือไปหยิบนาฬิหาเจ้ากรรมมาดูว่ากี่โมงกี่ยามแล้ว ห๊ะ !! 7 โมง ไม่ได้ๆฉันต้องรีบอาบน้ำแต่งไปโรงเรียนเพื่อไปดักรอพี่ฟร้อน ถึงแม้ผู้หญิงส่วนใหญ่เขาจะไม่ทำกันก็เถอะ -///-
         โรงเรียน~
          ฉันมาถึงโรงเรียนเเล้วก็รีบวิ่งขึ้นตึกที่สูงถึง 7 ชั้น ซึ่งฉันกับพี่ฟร้อนเราบังเอิญอยู่ชั้นเดียวกันนั้นคือชั้น 6 กว่าจะวิ่งขึ้นมาถึงชั้น 6 ได้ก็เกือบตายเเหน่ะ เฮ้อ เมื่อ ผอ. จะสร้างบันไดเลื่อนซักทีนะ ลิฟมีก็ไม่ยอมให้เด็กใช้ -_- ฉันเดินจ้ำอ้าวมาจนถึงห้องของตัวเองก็ต้องชะงักเมื่อได้ยินเสัยงหนุ่มสาวสองคนพูดคุยกัน
" ก็ชอบนะ " เสียงผู้ชาย
" คบเลยดีมั้ยคะ " ผู้หญิงพูดเสริม
" จะบ้าเหรอ เราเพิ่งเจอกันวันเดียวเองนะ "
" เเคร์ด้วยเหรอ ? "
" พี่ไม่คุยกับเธอละ กลับห้องดีกว่า บรั้ยซ์ "
เเละเมื่อฝ่ายชายเดินออกจากห้องมาฉันก็ต้องตกใจเพราะคนตรงหน้าคือพี่ฟร้อนรุ่นพี่ ม.4 เข้าใหม่ที่ฉันชอบนั้นเอง เเละดูเหมือนพี่เขาจะตกใจอยู่ไม่น้อย พี่ฟร้อนถึงกลับชะงักนิดนึง ยิ้มให้หนึ่งที และวิ่งเข้าห้องตัวเองไปเลย มันเกิดอะไรขึ้นเนี้ย เมื่อเห็นอย่างนั้นฉันจึงรีบวิ่งเข้าห้องเพื่อดูให้เเน่ชัดว่าพี่ฟร้อนมาคุยกับใคร  และสิ่งที่ฉันเห็นในห้อง มีเพียงยัยเฟย์เพื่อนสนิทของฉันเพียงคนเดียวที่นั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่อยู่ หรือว่าพี่ฟร้อนกับเฟย์จะ...กริ๊ดดดดดดด ไม่จริงอะ เมื่อคิดได้เเบบนั้นขาของฉันก็เริ่มอ่อนเเรงลงเเละล้มลงในที่สุด ยัยเฟย์เห็นเเบบนั้นจึงรีบมาช่วยฉันให้ลุกขึ้น
" เเกเป็นอะไรของแกเนี้ย "
" ฉันอกหักวะ "
" แล้วเเกไปมีเเฟนตอนไหนทำไมฉันไม่รู้ "
" มีในจิตนาการฉันเนี้ยเเหละ "
" ยัยบ้าเอ้ยย "
          เฮ้ออออ พอคิดได้เเบบนี้ฉันก็ไม่มีกะจิตกะใจจะทำอะไรเลย แบบเหมือนโลกนี้หน้าเบื่อไปหมดเลย...ฉันเศร้าจริงๆน้าาาา ไม่แปลกหลอกถ้าพี่ฟร้อนจะมองยัยเฟย์อะ ก็เเหม๋ยัยเฟย์ออกจะสวย น่ารัก เเล้วดูฉันซิ ไม่มีอะไรสวยเลย วันนั้นทั้งวันฉันไม่มีกะจิตกะใจจะเรียนเลยจนเลิกเรียนฉันก็ขอยัยเฟย์กลับบ้านก่อน เฮ้ออออ ฉันไม่อยากรับรู้เรื่องอะไรเเบบนี้เลย TT'
         ~ครืดดดดดดด~
         เสัยงโทรศัพท์สั่นเเรงมากจนฉันต้องเปิดดูว่าใครบังอาจโทรมาในตอนที่ฉันกำลังเศร้า
" ฮัลโหลลลล "
" นั้น..ฟ้าหรือเปล่าครับ "
โอ๊ะ ! ฉันตกใจมากที่เสียงปลายสายเป็นเสียงของผู้ชายทั้งๆที่เบอร์นี้จะมีเเค่ พ่อ แม่ แล้วก็ยัยเฟย์เท่านั้นที่รู้
" อ่อใช่ค่ะ..แล้วนั้นใค่เหรอค่ะ "
" เอ่ออ เอฟ หนะ 5555 "
" เอฟ ??? คนบ้าอะไรชื่อเอฟ "
" อ่อ ชื่อย่อของฉันหนะ เอาเป็นว่าวันนี้ฉันรบกวนเเค่นี้เเล้วกันนะไว้วันหลังจะโทรหาใหม่ ฝันดีล่วงหน้านะครับน้องฟ้า "
          เมื่อพูดจบปลายสายก็กดตัดไป เสียงคุ้นๆแฮะเหมือนดคยได้ยิน แต่ชั่งเหอะ วันนี้ไม่มีอารมณ์มาคิดเรื่องไร้สาระ เพราะฉันตั้งใจจะคิดแต่เรื่องของพี่ฟร้อน เอาเหอะ..ยัยเฟย์กับพี่ฟร้อนคงยังไม่ได้เป็นเเฟนกันหลอกนะ อิอิยังไงซะฉันก็ต้องได้พี่ฟร้อนมาเป็นเเฟนให้ได้คอยดูซิ !!!!
 
 
 
 
#วันนี้ขอจบเพียงเท่านี้ก่อนนะคะเเลวไว้วันหลังจะมาใส่ตอนที่ 3 เพิ่มนะคะ
[ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านนะคะ <3]