เด็กกว่าเเล้วไง..ก็มีหัวใจเหมือนกันน้ะ
7.7
เขียนโดย สเเตมป์ดาว
วันที่ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 เวลา 19.26 น.
2 ตอน
1 วิจารณ์
5,301 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 16 มิถุนายน พ.ศ. 2557 20.14 น. โดย เจ้าของเรื่องสั้น
1) รักเเรก
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความกริ๊งงงงงงงงงง ! เสียงอ๊อดโรงเรียนดังขึ้นในเช้าวันเเรกของการเปิดเรียนภาคใหม่ เจอห้องใหม่ ครูประจำชั้นคนใหม่ โต๊ะใหม่ ทุกอย่างใหม่ ยกเว้นเพื่อน เเน่นอนตอนนี้ฉันศึกษาอยู่ในโรงเรียนมัธยมเเห่งหนึ่งซึ่งฉันเรียนอยู่เเค่ชั้น ม.3 เท่านั้น เเละนี้เป็นปีสุดท้ายที่ฉันจะต้องเรียนภาคบังคับ เเละฉันก็หวังว่าคงจะเจอเรื่องดีๆในปีสุดท้ายก่อนจะจบชั้น ม.ต้น นะ...
"ไอฟ้า!! ไปเข้าเเถวกัน อ๊อดก็ดังตั้งนานเเล้ว" เสียงเฟียร์ทำให้ฉันตื่นจากภวังค์ เเต่ฉันก็ลุกขึ้นเดินตามมันไปเข้าเเถวอยู่ดี -///-
"ฟ้า ! เเกดูสิ พี่คนนั้นหล่อมากอ๊ะ ฉันอยากได้วะเเก" ยัยเฟียร์บ่นตลอดระยะเวลาที่เดินไปเข้าเเถวจนฉันหูชาหมดเเล้ว
"ก็งั้นๆเเหละ ฉันรู้นะว่าเเกสวยเเละรวยมาก แต่เเกช่วยเงียบสัก5นาทีได้มั้ยหูฉันชาหมดเเล้วเนี้ย" ฉันพูดอย่างอารมณ์เสีย ก็เเหงเเหละไม่ใช่สเปคฉันนิ
เเละเเล้วเราสองคนก็เดินมาจนถึงเเถว ฉันยืนเข้าเเถวในขณะที่ยัยเฟียร์ยืนเม้าท์กับเพื่อนๆร่วมห้องอีกนับ10คนเหมือนไม่เคยเจอกันมา10ปี เเละเเล้วกิจกรรมหน้าเสาธงก็เสร็จสักทีฉันเลยเดินขึ้นห้องมาคนเดียวเพราะยัยเฟียร์มัวเเต่เม้าท์กับเพื่อนร่วมห้อง
"โอ๊ย !!" ฉันอุทานขึ้นในขณะที่ตัวเองลงไปนั่งกองกับพื้น ให้ตายสิเปิดเทอมวันเเรกก็โดนชนสะละว่าเเต่ใครนะบังอาจมาชนฉัน Tt' [เจ็บนะวุ้ย]
"ขอโทษครับน้อง..เจ็บตรงไหนรึเปล่า" ฉันเงยหน้ามองเสียงใหญ่ๆตรงหน้า ถึงกับต้องตะลึง -///- ก็เเหงเเหละออหจะหล่อใครมองก็ต้องตงหลุมรัก ซึ่งในนั้นก็คือ ฉัน...
"อ่อ..ไม่เป็นไรค่ะ^^" ฉันตอบพรางยิ้ม เเต่ใจจริงก็เจ็บนั้นเเหละ เเต่ไม่รู้ทำไม พอมองหน้าของคนตรงหน้าฉันกลับลืมความเจ็บป่วดนั้นไปทันที
"อ่อ..ยังไงพี่ก็ขอโทษนะ เอ่ออ..น้อง? "
"อิงฟ้าค่ะ..หรือจะเรียกว่าฟ้าก็ได้ค่ะ เเล้วพี่ชื่อ ?" ฉันตอบอย่างสงกะสัย
"ฟร้อนครับ..พี่ชื่อฟร้อน" ชายหนุ่มตรงหน้าตอบพรางยิ้มเล็กน้อย เเต่ทว่ามันน่ารักมากก ^^
"นี่!! ยัยฟ้าเเกเป็นอะไรหรือเปล่า ?" จู่ๆยัยเฟยร์ก็เดินเข้ามาขัดจังหวะสะได้
"เอ่อ..ถ้าไม่มีอะไรแล้วพี่ขอตัวก่อนน้ะ^^" พี่ฟร้อนตอบก่อนจะเดินจากไปในที่สุด
"เน่ !! ยัยเฟียร์เเกจะมาขัดจังหวะฉันทำไมเนี้ย" ฉันตอบเเบบเสียงโมโหสุดขีด
"อันเเน่..ชอบเขาอ่อ? ^^"
"บะบ้า ชอบอะไรกัน >/<"
"ฉันเพื่อนเเกนะฉันดูออก"
"พอ ๆ ขึ้นห้องได้ละ" ฉันว่าพรางขอมือยัยเฟียร์ให้ช่วยพยุงตัวขึ้นไปยืนเเบบปกติ
ทำไม..จังหวะหัวใจของฉันมันเต้นเเรงจังเลยนะ ฉันไม่เคยรู้สึกเเบบนี้มาก่อนเลย หรือนี่จะเป็นอาการของคนตกหลุมรักงั้นเหรอ ? ไม่หรอกนะ..เเต่ถ้าใช่..เเล้วฉันควรทำยังไงดีอ่ะ..[เขิลจังวุ้ย]
เเละเเล้ววันนั้นฉัน..ฉันรู้สึกเหมือนมีอะไรดลใจให้ฉันตั้งใจเรียนมากเลย..ใช่ฉันไม่เคยตั้งใจอะไรเเบบนี้มาก่อน หรือนั้นจะเป็นเพราะรุ่นพี่คนนั้น >< เเต่ยังไงสะฉันก็คงไม่มีหวังเเน่..ก็ออกจะหล่อสะขนาดนั้นมีหวังคนชอบทั้งโรงเรียนเเน่เลย เเต่ !! เพื่อรักครั้งเเรกของฉันต่อให้ต้องบุกน้ำลุยไฟยังไงฉันก็ต้องทำให้ได้ !!
#ฝากติดตามตอนต่อไปด้วยนะค่ะ..ขอบคุณค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของเรื่องสั้น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ