คำสัญญา

เรื่องสั้นแนวหักมุมจบ

เรื่องที่ 3 :  คำสัญญา

“พี่ขอทำงานเก็บเงินซักสองปี เมื่อพี่พร้อมพี่จะกลับมาแต่งงานกับดาว”  ศักดิ์พูด

“กรุงเทพมีแต่ผู้หญิงสวยๆ ดาวกลัวเหลือเกิน กลัวพี่จะเปลี่ยนไป”

“โธ่! ดาว  ดาวก็รู้ว่าพี่รักดาวแค่ไหน? ชีวิตพี่ถ้าขาดดาวไป พี่ก็ไม่รู้จะอยู่เพื่อใครดาวต้องเชื่อใจพี่นะ”

“ค่ะ ดาวจะเชื่อใจพี่ รอวันที่พี่กลับมา เราจะได้อยู่ด้วยกันซักที”

“ดาว เก็บแหวนวงนี้ไว้นะ”

“แหวนวงนี้ จะเสมือนตัวแทนพี่ พี่จะต้องกลับมาหาดาว พี่ขอสัญญา”

“ดาวรักพี่นะ”

“พี่ก็รักดาว”

..........................

ศักดิ์เป็นผู้ชายที่หล่อระดับพระเอกหนัง เป็นที่หมายปองของสาวน้อยสาวใหญ่ รวมทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ด้วย ใบหน้าที่คมเข้ม, คิ้วหนา, สูงโปร่ง, ผิวขาว, กล้ามใหญ่, เนื้อตัวสะอาดสะอ้าน ไม่แปลกที่ดาวจะรู้สึกระแวงใจที่ศักดิ์ไปทำงานที่กรุงเทพ แต่ด้วยคำมั่นสัญญาที่ศักดิ์ได้ให้ไว้ เหนี่ยวรั้งดาวให้รอคอยวันที่ศักดิ์กลับมา

ศักดิ์เขียนจดหมายมาหาดาวทุกเดือนไม่เคยขาด

“ถึงดาวที่รัก ตอนนี้พี่ทำงานในร้านอาหารเป็นผู้ช่วยพ่อครัว รายได้ดีมาก เจ้าของร้านก็ใจดี พี่พักอยู่กับน้องที่ทำงานอีกคนหนึ่งที่ชั้นบนของร้านอาหาร ดาวสบายใจได้นะ เขาเป็นผู้ชายไม่ใช่ผู้หญิง ชื่อ ‘มาโนช’ ไว้พี่จะแนะนำให้ดาวรู้จัก 

พี่สบายดี แต่งานหนักมากต้องอยู่ในครัวทั้งวัน ที่นี่มีแต่ควันพิษ อากาศไม่บริสุทธิ์เหมือนบ้านเราเลย ช่วงนี้มีการปิดถนนเต็มไปหมด เขาประท้วงอะไรกันพี่ไม่ค่อยสนใจหรอก พี่ทำงานเก็บเงินอย่างเดียว พี่จะอดทนเพื่อดาว เพื่ออนาคตของเรา  ป.ล. พี่แนบเงินสองพันบาทมาให้ เผื่อดาวจำเป็นต้องใช้มัน พี่รักดาวจ้ะ” ลงชื่อ..พี่ศักดิ์

“ค่ะ ดาวก็รักพี่” ดาวพูดขึ้นลอยๆ หลังอ่านจดหมายจบ

..........................

เวลาผ่านไปศักดิ์ยังคงเหมือนเดิม เขียนจดหมายมาไม่เคยขาด แต่เป็นดาวเองที่ทนความอ้างว้างไม่ไหว ความห่างไกลมันช่างทรมานจิตใจซะเหลือเกิน ดาวเริ่มมีความเปล่าเปลี่ยวหัวใจในทุกขณะ

ดาวเป็นสาวรุ่นย่างยี่สิบห้า รูปร่างหน้าตาไม่แพ้นางแบบพริตตี้ในเมืองกรุง, ตาคม, จมูกโด่ง, ผมยาว, หุ่นดี, ผิวขาว, เอวกิ่ว, สะโพกผาย รูปร่างสมส่วน  ซึ่งเป็นที่หมายปองของหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่ในระแวกนั้น รวมทั้งสาวหล่อทั้งหลายด้วย  และสิ่งที่ดาวกลัวก็กำลังจะเกิดขึ้น  

ด้วยความใกล้ชิดสนิทสนมของดาวกับอ้อย อ้อยเป็นสาวทอมบอย หน้าตาดีลูกสาวกำนัน อ้อยชอบหาผู้หญิงสวยๆมาควงเล่น เบื่อคนไหนก็เขี่ยทิ้ง และแน่นอนดาวเป็นเป้าหมายต่อไป!

ด้วยคารมที่ดีบวกกับความใจใหญ่ เข้าถึงจิตใจผู้หญิง ถึงไหนถึงกัน ความสะดวกสบายที่ได้รับ เช้าถึงเย็นถึง การเอาอกเอาใจในทุกวัน ดาวอิ่มล้นจนทะลักความสุขที่อ้อยได้ให้มาอย่างเต็มที่

อ้อยบอกกับดาวว่า “ดาวไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่เคยคบมา” ยิ่งทำให้ดาวรู้สึกอ่อนระทวยเพราะดาวเองก็รู้สึกรักอ้อยด้วยเช่นกัน ดาวหลงเสน่ห์อ้อยจนถอนตัวไม่ขึ้น

ดาวรู้ตัวว่า ความรู้สึกของเธอได้เปลี่ยนไปแล้ว ดาวไม่ได้รักพี่ศักดิ์เหมือนเช่นเคย  ดาวเหมือนกำลังหลอกพี่ศักดิ์อยู่  ทุกครั้งที่พี่ศักดิ์เขียนจดหมายมา เธอต้องเก็บซ่อนความจริงเอาไว้ไม่กล้าบอกให้พี่ศักดิ์รู้

เธอกลัวว่าถ้าพี่ศักดิ์รู้เรื่องแล้วจะเสียใจเพราะพี่ศักดิ์ก็ไม่ได้ทำผิดอะไร แต่จะเก็บความรู้สึกนี้ได้อีกนานแค่ไหน มันแน่นอยู่ในอก สักวันคงต้องระเบิดออกมาอยู่ดี

...........................

ศักดิ์เขียนจดหมายฉบับสุดท้าย

“ถึงดาวที่รัก เดือนหน้าพี่จะกลับไปหาดาว ตอนนี้พี่พร้อมแล้ว พี่มีเรื่องสำคัญที่จะบอกดาว พี่รักดาวจ้ะ”  ลงชื่อ ..พี่ศักดิ์

“ดาวก็มีเรื่องที่จะบอกพี่เช่นกัน”  ดาวพูดลอยๆ หลังอ่านจดหมายของศักดิ์จบ

หยดน้ำใสๆของดาวหล่นลงจากตา ดาวจะบอกกับพี่ศักดิ์อย่างไรดี?  บางทีการได้รู้ความจริงอาจเจ็บน้อยกว่าการปิดบัง  ช้าเร็วพี่ศักดิ์ก็ต้องรู้อยู่ดี จบกันวันนี้ยังดีกว่าแต่งงานโดยไร้ใจ เมื่อคิดได้ดังนั้นแล้ว ดาวตัดสินใจที่จะบอกความจริงแกพี่ศักดิ์ ในวันที่พี่ศักดิ์กลับมา

............................

ต้นเดือนต่อมา  ศักดิ์ถอนเงินห้าหมื่นบาทที่เฝ้าเก็บมาตลอดสองปี ศักดิ์มุ่งตรงไปที่บ้านดาว

“ดาว ดาว พี่กลับมาแล้ว”

“มาแล้วเหรอจ้ะ พี่ศักดิ์”

“ทำไมดาวดูโทรมจังเลย เอ๊ะ! ดาวร้องไห้เหรอ?”

“ป่าวจ้ะพี่  ดาวตำน้ำพริกแล้วพริกกระเด็นเข้าตา”

“อืม...พี่ศักดิ์ดาวมีเรื่องสำคัญบางอย่างจะบอกพี่”

“พี่ก็มีเรื่องจะบอกดาวเช่นกัน”

“งั้นพี่พูดก่อนแล้วกันค่ะ”

สีหน้าของศักดิ์เปลี่ยนไป จากยิ้มแย้มกลายเป็นเคร่งขรึม

ศักดิ์มองหน้าดาวแล้วพูดว่า

“ดาว พี่อยากจะบอกว่า พี่ขอโทษที่ผิดคำสัญญา พี่คงแต่งงานกับดาวไม่ได้แล้วนี่เงินห้าหมื่นบาท ถือว่าเป็นค่าเสียโอกาสที่ดาวจะไปเจอใคร พี่ผิดเองที่จิตใจเปลี่ยนแปลง พี่ไปเจอใครที่พี่รักมากกว่า เก็บเงินนี้เอาไว้ ถือว่าเป็นคำขอโทษจากพี่”

ดาวตกใจในคำพูดของพี่ศักดิ์ แต่รู้สึกโล่งใจอย่างบอกไม่ถูกอยู่ข้างใน

“ทำไมพี่ถึงเพิ่งมาบอกดาวตอนนี้”  ดาวทำเสียงไม่พอใจ

“งั้นพี่ก็เอาแหวนของพี่คืนไป” ดาวถอดแหวนคืนให้ศักดิ์

“ดาวอยากรู้ว่าเพราะอะไร?..เหตุใดพี่ถึงเปลี่ยนไป?”

“พี่รักมาโนช”

“อุ๊ย! พี่ศักดิ์” ดาวตกใจในคำตอบของศักดิ์

“พี่คิดว่าการได้รู้ความจริงอาจเจ็บน้อยกว่าการปิดบัง ช้าเร็วดาวก็ต้องรู้อยู่ดี จบกันวันนี้ยังดีกว่าแต่งงานโดยไร้ใจ”

“พี่พูดจบแล้ว เมื่อสักครู่ดาวมีเรื่องสำคัญอะไรจะบอกพี่นะ....”

เรื่องโดย :  ปริญ  บุญภูพิพัฒน์  14/06/57

มาร่วมเป็นเพื่อนกันที่ www.facebook.com/Tk Boonpupipat ครับ