ดนตรีคือฝัน เธอนั้นคือรัก

                                            หลังเลิกเรียน

''แดนไปหาอะไรกินกันเถอะ''

''อือไปสิ''

''ไปร้านนั้นดีไหม''

''ไปสิ นั้นร้านโปรดฉันด้วย''

''งั้นไปกันเถอะ''

''อ้าวเดนบังเอิญจังเลยนะ''อยู่ๆก็มีผู้ชายคนหนึ่งเดินมาคุยกับแดน แล้วทำไมเขาถึงเรียนแดนว่าเดนละ

''แดนนั้นใครเหรอ''

''คือ...เอ่อ..''

''อ้าวลีน่าไม่ได้เจอกันนานเลยนะ''

''นายเป็นใครมารู้จักฉันได้ยังไง!''

''ดูหน้าฉันให้ดีๆสิ^^''

''แดนเหรอ?ละ..แล้วคนนี้ไม่ใช่แดนเหรอ''นี่มันอะไรกันเนี่ยฉันงงไปหมดแล้วน้าาาา!

''คนนี้นะเหรอ หึ สงสัยมันยังไม่บอกเธอ ฉันจะบอกเธอนะคือว่า..อุ๊บ0xo''

''แดนไม่ใช่สิ นายนะ!ปล่อยมือออกจากแดนเดี๋ยวนี้นะ!!''

''ไม่!จนกว่าเธอจะฟังฉัน!''

''ก็ได้!''

''มานี่!''

''โอ๊ย!เจ็บนะ''จะไม่เจ็บได้ไงละ ก็นายนี่อยู่ๆก็มาดึงแขนฉันไปไหนก็ไม่รู้TOT

''ทำไมเธอถึงเชื่อใครง่ายๆอย่างนั้นละ''

''ก็มันเรื่องของฉัน แล้วนายก็ไม่ใช่แดน! นายเป็นใครก็ไม่รู้! ฉันมันโง่ที่ไม่รู้ว่าใครคือใคร!!ฉันมันโง่!!!''

''ฟังฉันก่อนสิ''

''ฉันให้เวลา5วิ''

''ความจริงฉันไม่ใช่แดน''

''1''

''ชื่อของฉันคือเดน''

''2''

''และฉันคือคนที่เดินชนเธอบนรถบัสนั้นนะ''

''3''

''และนายนั้นคือฝาแฝดของฉัน''

''4''

''ฉันชอบเธอตั้งแต่ที่เจอครั้งแรก''

''5 หมดเวลาต่อไปนี้เราจะไม่รู้จักกันอีก''

''ฉันขอเวลาอีกสักนิดเถอะนะ''

''ไม่!ฉันไปละ''

''ฉันไปยอมให้เธอไปไหนเด็ดขาด!!''

''ว้าย!!''อยู่ๆอีตาเดนก็ดึงฉันเข้าไปแล้วประกบริมฝีปาก จูบครั้งนี้มันร้อนแรงมาก มากจนหายใจไม่ทัน ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงไม่ขัดขืนแต่ตอนนี้มันเปลี่ยนไปแล้ว

''ปล่อยนะ!!''

                                                เพียะ!!!

''โอ๊ย''ฉันตบหน้าเขาไปจังๆจนเขาร้องโอ๊ย สมควร

''ต่อไปนี้เราไม่รู้จักกันอีก!!!''